Zesde editie van Festival Downtown ziet geen druppel regen, maar leegt wel emmers met talent Zesde editie van Festival Downtown ziet geen druppel regen, maar leegt wel emmers met talent

Diggy Rast moet snel door, want hij speelt met zijn band Het Gezelschap een pop-up sessie bij Plaatboef. Het duurt even voordat het ‘podium’ op de stoep van de Nieuwe Binnenweg is opgebouwd en er heeft zich inmiddels aardig wat publiek verzameld. Het wachten wordt beloond, want zelfs op twee vierkante meter gaat Het Gezelschap helemaal los. Het staat inmiddels zo vol dat de tram er niet meer langskan en de mannen roepen het publiek op om dichterbij te komen. Dit is nodig ook, want Jordy Dijkshoorn heeft iets gevonden waar hij vanaf kan springen en klimt op het wagentje van de Nieuwe Lichting. Het Gezelschap houdt het kort, want moet vanavond ook het Eendrachtsplein afsluiten. 

Maask neemt bij Plaatboef direct de knoppen over van Het Gezelschap. De beatboxer en stemkunstenaar gebruikt zijn eigen stem, een bijzonder loopstation en een flinke dosis humor om zijn beats in elkaar te draaien. Hij stelt zichzelf eerst even netjes voor, en laat de tekst in een loop doorgaan. Het publiek op de stoep én op het terras van het naastgelegen Koekela geniet er duidelijk van en spoort Maask aan vooral door te gaan. Er wordt flink gedanst en gesprongen op de geluiden die Maask produceert. In deze stemming mag de rest van de dag vooral doorgaan! 

Bij Biercafé Boudewijn kun je terecht voor fijne Rotterdamse acts. Het podium is om 17:40 uur de plek voor KEES (Grote Prijs van Nederland winnares in de categorie singer-songwriter in 2019) om haar liedjes te spelen. De zangeres is meestal alleen met haar instrumenten, maar heeft speciaal voor vandaag de hulp van El Fatso’s zanger en gitarist Tom Schreuder ingeroepen. KEES zelf pakt ook af en toe haar gitaar en pingelt vooral op de toetsen. Ter plekke maakt ze samples van haar zang, die je op melodieuze wijze meevoeren op de maat. KEES heeft drie nieuwe singles op de planning staan, waarvan de eerste, ‘Buik Op Slot’, net uit is. Hét nummer van de set is 'Lekker Fietsen'. Evelien Keesmaat (KEES) vraagt het publiek om mee te zingen en dat gebeurt ook. Een aantal mensen maakt zelfs fietsbewegingen op de maat.

Het is inmiddels donker als Catching Flies op het hoofdpodium staat. De Britse DJ houdt het publiek goed in de gaten en staat heel geconcentreerd achter de draaitafel. Hij draait zijn doorlopende set steeds beter en met meer energie. Hij laat op de juiste momenten zwoele saxofoonmuziek door zijn beats klinken. Druppelende watergeluiden vormen ook een mooi element. Catching Flies vraagt tussendoor toch even hoe het met iedereen gaat, en of de bezoekers al willen dansen. Hij maakt na bevestigend gejuich de mix iets minder subtiel en het Eendrachtsplein zwiert tevreden heen en weer.   

Met een halfuur pauze tot de volgende act, gaan we buiten even afkoelen. Op het Eendrachtsplein wacht echter een verrassing: UMEME. Van afkoelen is geen sprake, het is namelijk onmogelijk om stil te staan! Umeme betekent ‘bliksem’ in het Swahili en die naam is perfect gekozen. De percussie en drums donderen door de boxen, terwijl de synths ritmische klanken produceren. De mix van house, techno en Afrikaanse beats zorgt voor soepele heupen bij het hoofdpodium. De drie muzikanten voelen elkaar perfect aan en het is niet moeilijk om jezelf te verliezen in deze oneindige jamsessie. 

Bäsn wordt aangekondigt met de term depressieve disco. Een goed gekozen omschrijving, waarbij disco/funk, electronische muziek en haast post-punk samenkomen. Het is een wereld van verschil met de manier waarop Sjoerd van Kampen solo heeft opgetreden, zoals bijvoorbeeld bij de Girls EP release van VVard (Grote Prijs van Rotterdam winnares en 3voor12 talent bij de Popronde, eerst bekend als Ward). Sjoerd staat zelfverzekerder op het podium. Samen met Tim Roos op gitaar houdt de muziek de spanning goed vast voor een depressief discofeest. Gelukkig is het wel nog steeds een beetje awkward. Luister hier naar het nieuwe nummer Manic D dat de verandering van sound goed laat horen. 

Buiten op het Eendrachtsplein wordt de boel inmiddels opgebouwd voor de afsluiter van de mainstage: Het Gezelschap. Er wordt nog een laatste line-check gedaan, het publiek heeft zichzelf inmiddels voorzien van een biertje en staat klaar om te feesten. Organisator Immanuel Spoor kondigt Het Gezelschap luid en duidelijk aan en de aanwezige fans laten nog harder van zich horen. De Dordtse nachtburgemeester Juno Rissema is ziek, maar zoals altijd aanwezig als dichtend intro van de tracks. Weliswaar met een flink schorre stem. Jordy Dijkshoorn en Diggy Rast ondersteunen elkaars rap en stuiteren over het podium. Op een microfoon zit lekker veel autotune, die elke zin nóg fouter maakt. Tijdens ‘Wilde Westen’ wordt er vanuit het publiek een cowboyhoed aangeboden om het plaatje compleet te maken. De aanwezigen springen zichzelf warm op de beats, terwijl Het Gezelschap grofgebekt en passievol het Eendrachtsplein afsluit.

Hoewel de programmering nog tot in de vroege uurtjes doorloopt, is Gabber Modus Operandi voor ons de afsluiter. Eigenlijk is er maar één ding te zeggen over deze experimentele-gabber act: gekkenhuis! Restaurant Brasilbinkie staat tot aan de nok toe gevuld en gaat compleet uit zijn dak. Vanaf het moment dat het Indonesische duo aan zijn set begint is niemand meer veilig. DJ Kasimyn en zanger Ican hebben hun roots in de punk. Die DIY-mentaliteit is duidelijk terug te horen in dit experiment, dat alle kanten op vliegt. Een vleugje noise/metal, een snufje gabber en een flinke bak dangdut (traditionele Indonesische popmuziek), gemengd met trance en ja, wat eigenlijk niet? Kasimyn staat te genieten achter de knoppen en Ican klimt tegen de muren op, headbangt zijn blonde pruik in het rond en schreeuwt zijn longen uit het lijf. Alles kan en alles mag vandaag!