Moving Frost's debuutsingle 'Desert Mysteryland' gaat over opgesloten zitten in jezelf (interview)

Moving Frost bestaat uit Boris Berg (Lead zang / gitaar), Koen Hoogendoorn (Lead gitaar / zang), Joe Zimba (Bass) en Matthijs van Eijzeren (Drums). Antwoorden van Joe zijn vertaald uit het Engels

Bijzonder dat jullie oefenen en opnemen in een locatie als de Van Nelle Fabriek. Hoe zijn jullie daar terecht gekomen? 
 
Boris Berg: 'Mijn oom Hans Baggerman verhuurt ruimtes in de Van Nelle Fabriek. Boven de grote tabaksruimte op de begane grond was een opslagzoldertje waar een drumstel en gitaarversterker stond. Tijdens pauzes of na werk ging hij hier weleens jammen met zijn compagnon en eigenaar van het drumstel Henk van Maanen. Toen onze band in de begintijd op zoek was naar een oefenruimte vertelde hij over dit zoldertje en mochten we hier van hem op evenementloze avonden repeteren en hun apparatuur gebruiken. Toen we een locatie zochten voor het opnemen van de EP’s kwam de Van Nelle Fabriek als eerste in ons op, dit is de locatie waar de wortels van Moving Frost liggen. We hebben de nummers opgenomen in de grote, echorijke tabaksruimte van de fabriek.'
 
Vrijdag 1 februari komt jullie single uit. En dan in de lente twee EP's. Waarom is het niet één album geworden?
 
Boris(B): 'De EP’s Blue en Red zijn erg verschillend van elkaar, qua sound en qua betekenis. Het zou niet kloppen om de nummers van beide bij elkaar te gooien. Koen en ik begonnen net met nummers schrijven tijdens de EP Blue en zaten beiden in het gat tussen de middelbare school en het volwassen leven erna. De nummers op Blue schreven we eigenlijk om dit gat te dichten, om er vrede mee te krijgen. Tijdens Red zaten we in een hele andere levensfase.' 

Koen Hoogendoorn(K): 'Het idee van twee kanten sprak ons nogal aan, twee verschillende verhalen in plaats van één. Het idee kreeg vooral vorm toen Hanne van Mourik ons logo had gemaakt en er een discussie ontstond over welke kleur de walvis moest krijgen.

Ik had een TEDTalk gekeken over de kleuren blauw en rood en wat voor effect deze hebben op het menselijk brein. De kleur rood blijkt erg prikkelend te zijn (zowel aantrekkelijk als afstotend/gevaarlijk) terwijl van de kleur blauw mensen juist rustig worden. Bij de walvis lag de kleur blauw lag voor de hand, maar rood beschreef meer hoe we ons voelden op dat moment.'

Joe Zimba(J): (antwoorden vertaald uit het Engels): 'Toen we eenmaal de muziek klaar hadden voor het opnemen, realiseerden we ons dat het twee verschillende emotionele karakters voorstelden die op een natuurlijke wijze bij elkaar hoorden. De gehele dubbele EP kan nog steeds worden gezien als twee helften van een compleet geheel. Of misschien heeft de luisteraar wel hele andere gedachten hierover. 

Waar over gaat single 'Desert Mysteryland'?
 
B: 'Desert Mysteryland gaat over opgesloten zitten in jezelf. Op een bepaald moment van je leven iets in jezelf tegenkomen waarvan je niet weet hoe ermee om te gaan, en de strijd die daarmee gepaard gaat.'

Hoe hebben jullie de Blue EP en de Red EP opgenomen? 
 
K: 'We werden na een optreden een keer benaderd door Daan Wijnhorst (drummer bij Petrol en Foss, Engineer Produceer en student bij de HKU) die onze muziek tof vond. Hij wilde oorspronkelijk alleen een single opnemen, wij zouden de logistiek regelen en hij de rest (opname apparatuur en het opnemen zelf). Toen we eenmaal in de Van Nelle Fabriek aankwamen wilden we eigenlijk veel meer nummers opnemen. Vervolgens hebben we op deze arme jongen onze ongezonde gevoelens van prestatiedruk geprojecteerd, met als resultaat een boel opgenomen nummers waar we er nu 8 van uitbrengen. Het is geproduceerd door Daan en mijzelf, en Joe heeft door zijn ervaring met engineering in Boston ook een rol gespeeld als recording engineer.' 

Matthijs van Eijzeren(M): 'Bij de opnames hebben we een bijna ziekelijke hoeveelheid technische en comfortabele snuisterijen de Van Nelle ingebracht, om ons vervolgens af te sluiten van de beschaafde wereld en onze kleine ‘ik’ de ruimte te geven om zich te tonen. Tijdens de eerste opnamesessies, toen het nog koud en donker was buiten, hebben we een rode ‘womb’ om onszelf heen gemaakt van een aantal straalkachels die een zacht rood licht uitstraalden voor wat extra warmte en comfort. Ook de tweede opnamesessie was niet zonder zijn eigenaardigheden. Inmiddels was er voor het eerst in het jaar een zonnig weekend, maar besloten wij ons wederom terug te trekken in een donkere lege fabriekshal om net zulke donkere nummers op te nemen.'

'Na wat moeite het nummer 'Titan' er goed op te krijgen, besloot Daan dat het een goed idee was om het nummer vocaal te repeteren. Dit resulteerde in vier quasi-volwassen jongens die gitaar/bas en drum partijen bloedserieus in de tuin van de tabaksfabriek aan het neuriën waren. Bij terugkomst in de opname hal bleek dat we eigenlijk al een goede take hadden en het hele neurotische vocaliseren voor niks was.'
 
Wat komt er op de EP Blue?
 
K: 'Op Blue komen tracks die geschreven zijn toen Boris en ik 18 waren. De nummers zijn later verder gevormd door verschillende bandformaties. Meest noemenswaardig zijn die met drummer Zixton Han en bassist Budi Han. Tijdens een jamsessie op de zolder van de Van Nelle Fabriek heeft de afsluitende track van Blue, 'Whales', de outro gekregen zoals hij nu op de plaat staat. Rauw, energiek en intens. Terugluisterend laat mij dit denken aan die jamsessies van een paar jaar terug, waar we vaak zaten te wachten totdat het op-beweging-getriggerde-beveiligingslicht op zolder uitging zodat we in het donker Whales konden spelen. 
B: 'Koens omschrijving van de outro van Whales is eigenlijk ook wel toe te passen op de hele Blue EP: rauw, energiek en intens.'
 
Hoe gaat de EP Red klinken?
 
K: 'Red gaat meer rood klinken, levendig. Dit zijn nummers die meer tot leven zijn gekomen toen Joe en Matthijs zich bij de band voegden.' 
B: 'Red is minder afstandelijk en met een warmere toon.'

Hoe zou je jullie muziek omschrijven?
 
K: 'Muziek die je luistert als het regent en je net bent gedumpt.' 

B: 'Als rauwe popmuziek.'

J: 'Het bastaard kind van een one night stand tussen Thom Yorke, Anthony Kedis en Chris Martin. Courtney Love ook, aangezien ik denk dat er op z'n minst één vrouw bij betrokken moet zijn.'

M: 'Muziek uit het hart en uit de onderbuik. Ouderwets met de hand gemaakt door ongemakkelijke en soms veel te veel nadenkende jongens die het spelen – soms met een knipoog naar vroeger, soms uit bittere noodzaak – om hun warrige innerlijk richting te geven. Krachtig en energiek, met melancholische ondertonen en meeslepende gitaarsolo’s.' 

Wat zijn invloeden in de muziek?
 
K: 'Radiohead, pre-2003 Coldplay, Red Hot Chili Peppers en post-‘Keep your head up’ Ben Howard.'
B: 'Plus Damien Rice.'

J: 'Het probleem van leven en doodgaan.'

Door wie zijn jullie geïnspireerd? 
 
K: Totdat ik een jaar of 7 was werd ik altijd belachelijk vroeg wakker. Mijn vader zette mij dan voor de TV waarop concerten werden afgespeeld van onder andere Red Hot Chili Peppers, New Order en Jimi Hendrix. Artiesten die zeker mij hebben geïnspireerd. Later ben ik vooral geïnspireerd geraakt door The Smiths, John Frusciante en Radiohead.

B: Toen ik 1 à 2 jaar oud was draaiden mijn ouders altijd Chicago in de auto, vertelden zij me later. Tussen pakweg mijn 6e en 12e op vakantie in de auto naar Oostvoorne waren twee cd’s voornamelijk in zwang: ‘A Rush of Blood to the Head’ van Coldplay en ‘Naakt onder de hemel’ van Bløf. In mijn vroege tienertijd was ik fan van de Red Hot Chili Peppers en Jason Mraz (guilty) en na mijn 16e kwamen Radiohead, Damien Rice, Ben Howard en Sufjan Stevens om de hoek kijken.

M: Ik ben opgegroeid met muziek, van Helmut Lotti tot Queen, en kan niet meer zonder. Op het gebied van drums vind ik inspiratie in verschillende stijlen, deze rouleren vaak, maar er zijn een aantal grote constanten. Twee van deze constanten zijn de directe redenen dat ik ben gaan drummen: Roger Taylor van Queen en Chris Götte, de oude drummer van Bløf. Een andere grote inspiratiebron voor mij is Chad Smith, drummer van de Peppers. Ook haal ik – zonder cliché te willen klinken – heel veel inspiratie uit de jamsessies met de jongens en blijft de muziek waarmee ik ben opgegroeid altijd een belangrijk deel van mij uitmaken. Muziek is emotie en gevoel, hoe meer ik voel, hoe lekkerder ik speel en hoe meer ik geniet. Zowel positieve als negatieve emoties kunnen zich laten omzetten in een moment van ultieme rust, het echte maken van muziek.

J: Jeff Tweedy en Wilco, Jeff Mangum en Neutral Milk Hotel, Radiohead, Explosions in the Sky, Guided by Voices, Dinosaur Jr., Sebadoh

Waar komt de naam Moving Frost vandaan?
 
B: 'Het is een paradox: bewegende vorst.'
 
Hoe zijn jullie bij elkaar gekomen?
 
K: 'Op mijn 15e was er een soort van open podium evenement op de middelbare school en was ik op de gang een beetje mijn vingers aan het warm spelen. Dit deed ik door Under the Bridge te spelen van Red Hot Chili Peppers. Boris kwam langsgelopen en zong uit het niets alles mee, op een manier waar ik eigenlijk al een hele tijd naar zocht. Ik had namelijk de mogelijkheid om een optreden te doen in een café in Dordrecht 3 weken later. Ik vroeg of hij dit optreden samen wilde doen en hij zei ja. Er volgden 3 jaren aan cover optredens op feestjes en partijen toen Boris plots op zijn 18e een nummer had geschreven en het mij liet horen. Ik had nog nooit nagedacht over het zelf schrijven van muziek, kon dat ook? Geprikkeld ging ik terug naar huis, pakte ik mijn gitaar en op dezelfde avond werd de muziek van het eerste nummer van Moving Frost geboren.'
M: 'Tijdens een vak aan de Universiteit Utrecht over de Vietnamoorlog heb ik Koen leren kennen. De klik was er direct en de gesprekken gingen al snel niet meer over het oorlogsgeweld, maar over muziek. In de tijd die volgde gingen we steeds vaker jammen in Db’s in Utrecht. Hierdoor ontwikkelde zich tussen ons een mooie vriendschap en een muzikale klik, die ertoe heeft geleid dat ik door Koen een keer werd meegevraagd om met ‘zijn band’ mee te spelen in Oefenruimte de Frikandel in Rotterdam. Hier klikte het direct, waardoor zij vroegen of ik vast bij de band wilde spelen, met als gevolg deze single en de twee aankomende EP’s.'

Jullie bassist Joe komt uit Amerika. Hoe is hij bij jullie terecht gekomen?

J: I moved to Rotterdam from Boston in early 2017 to start a new adventure in life, music, and love.  66% of that worked out.  When I heard Moving Frost play at Faastival in April, I was drawn to the music artistically.  Being that I was new in town and looking for musical collaborators and the band was in between bass players, it was quite serendipitous.  We began making music and forming great friendships immediately. 

Waarom staat er in jullie logo een walvis?
 
B: Ik hoorde Joris Luyendijk ooit zeggen op TV dat zijn ‘spirit animal’ een walvis was. Hij maakte deze vergelijking door allereerst zijn filosofische manier van communiceren met mensen; op lange afstand en diep in de zee. En ten tweede door zijn emotionele schild die hij ophield, conform met de dikke huid van een walvis. Op deze woorden is het laatste nummer van Blue, ‘Whales’ geïnspireerd, en ook ons logo.

In de lente komen de Blue EP en de Red EP tegelijkertijd uit. In april komt er een videoclip uit voor "Encore (live). 

Tot die tijd kan je Moving Frost hier volgen:

Facebook

Instagram

Youtube

De nieuwe single is hier te vinden

Spotify - iTunes - Amazon