Charge is een festival dat speciaal is bedoeld voor de avontuurlijke luisteraar, met de killer line-up bestaande uit Charades (winnaar Grote Prijs van Dordt), FFOOSS, Pendejo, Froth (US), Het Gezelschap, Brutus (BE) en Spidergawd (NO). De Live Rock Karaoke Band speelde als afterparty. Daarnaast pakt het festival zelfs uit met een food line-up.
De opvolger van Bibelot Open Air heet Charge en is voor velen de laatste mogelijkheid om, voor de vakantie eindigt, op het Energieplein nog eens goed op te laden. Bibelot weet flinke stroomstoten uit te delen met een editie die speciaal gericht is op de liefhebber van hardere muziek.
FFOOSS
Terwijl het steeds zonniger wordt op het Energieplein, slaat het duo FFOOSS uit Utrecht het publiek flink om de oren met hun poppy fuzzrock. Het duo bestaat uit drummer Jannes van Kaam (ook bekend van Bongloard) en zangeres/gitariste Sophia de Geus (45ACIDBABIES). Er is nog weinig publiek maar daar trekt het duo zich gelukkig niets van aan. Met humor spelen ze verfrissende rauwe muziek met zo’n nonchalance dat je zelf zin krijgt om muziek te maken. De liedjes klinken alsof ze in een roestige blender zijn gestopt. Lekker. Gooi daar nog wat koortjes, distortion en flink wat gin tonic doorheen, en je hebt een van de hoogtepunten van Charge!
¡PENDEJO!
Charge begint steeds drukker te worden, en dat mag ook wel want de unieke snoeiharde rockband ¡Pendejo! is niet de minste. De verrassende combinatie van rauwe rock, blazers en urban Spaanse teksten laat menig Charge-publiek genieten. Wie Spaans kan verstaan krijgt rooie oortjes. Zongen ze dat nou echt? De set bestaat uit veel harde nummers en vormt één brok energie die op sommige momenten wel wat eentonig kan worden. De blazers zouden meer naar voren mogen komen, maar verder steekt het muzikaal goed in elkaar. Het speelplezier spat er vanaf en de band blaast het Charge-publiek omver. Tijdens hun aankomende shows (o.a. in Duitsland) zullen ze zeker vele rock-liefhebbende harten stelen.
Froth
Hoewel de Amerikaanse formatie Froth pas voor de tweede keer in Europa speelt, staan er bij aanvang toch al aardig wat mensen voor het podium. Misschien voor de verkoelende schaduw, misschien voor de dromerige shoegaze van deze veelbelovende band. Het eerste nummer is vrij rustig maar zodra het tweede nummer uit de speakers komt, beginnen de mannen meer te knallen. Er is de eerste paar nummers weinig interactie met het publiek. Doordat de frontman tussendoor een aantal keer moet stemmen, probeert hij toch wat contact te maken door te zeggen dat de stilte op het podium tijdens het stemmen altijd zo ongemakkelijk is. Het plein staat na een aantal nummers wat voller en het publiek geniet van het optreden. Er wordt niet veel bewogen, door de band niet en door het publiek niet, maar solid was de show en het geluid zeker. “Lekker langdradig, daar hou ik wel van”, zei één van de toeschouwers. En dat was het zeker, op een goede manier.
Het Gezelschap
Tegen de tijd dat Het Gezelschap het podium betreedt, begint het eindelijk wat af te koelen en is het plein voor het eerst redelijk gevuld. Na wat kleine opstartproblemen en een extra gedicht van Nachtburgemeester Juno gaan de mannen dan toch echt van start. De groep zet een energieke show neer en het viertal is goed op elkaar ingespeeld. Zelfs de sprongen van Diggy en Jordy zijn perfect getimed. Toch blijft het publiek nog wat terughoudend, maar dit is na een paar nummers helemaal verdwenen. Het Gezelschap vermaakt het publiek uitstekend en wisselt nummers, gedichten en humor dynamisch af. Ook al valt deze act een beetje buiten de boot qua genre; high energy is het zeker, en dat is waar Charge voor staat. Om af te sluiten met een kritische noot: de band komt er goed mee weg, maar toch valt het gebruik van de woorden ‘bitch’, ‘ho’ en ‘slet’ op. Iets vrouwvriendelijker mag anno 2019 wel.