Opladen bij Big Rivers Opladen bij Big Rivers

Big Rivers is in die twee decennia uitgegroeid van een bescheiden bluesfestival (4.000 bezoekers bij de eerste editie in 1998) tot een groot volksfeest met zeer uiteenlopende muziekstijlen. Dance was tot nu toe niet vertegenwoordigd, maar met de komst van een nieuw podium op het Bagijnhof deze jubileumeditie wel. De vrijdag begon hier met een speciale editie van het succesvolle ontmoetings- en dansfeest Friends on Friday. Ook twee andere horecazaken deden dit jaar voor het eerst mee met het Big Rivers-feest: Visser’s op de Groenmarkt en Post op de Johan de Wittstraat. Daar stond wel het schrappen van de podia op het Statenplein en Scheffersplein tegenover.

Dat laatste had onder andere te maken met de invoering van het ‘glazenplan’. Big Rivers Goes Green, was het motto. Om duurzamer te worden werd dit jaar het bewaarglas ingevoerd. De aanschafprijs (€2,50) riep wat weerstand op bij sommige horecazaken en bezoekers. Het resulteerde wel in een schoon festivalterrein. Een deel van de opbrengst gaat bovendien in de festivalpot van volgend jaar, zodat Big Rivers ook dan gratis en aantrekkelijk kan blijven, ondanks de teruglopende subsidies.

Terug naar het Bagijnhof. Om half acht staat er nog geen springende mensenmassa, maar dat komt later op de avond goed, als onder andere Lucien Foort achter de knoppen staat. Nu zijn het vooral wat zeer jeugdige festivalgangers die staan te stuiteren op de funky disco. Terwijl een trompetterende burgemeester het festival officieel opent bij de Grote Kerk (tribute-podium) gaat het er ook al zeer funky aan toe bij het oude Stadhuis. Hier kunnen de jazz- en soulfanaten een weekend lang hun hart ophalen. De Dordtse soulboy Jared Grant (bekend bij The Voice-kijkers) opent deze vrijdag. Met zijn zeer swingende zeskoppige band strooit hij een flinke berg positieve energie over het plein uit. Grant beweegt als een zoon van Michael Jackson. Of een kleinzoon van James Brown. Zeer vermakelijk om naar te kijken. En te luisteren, hoewel de echt overtuigende power nog een beetje ontbreekt. Dat gaat vermoedelijk nog helemaal goed komen.

Over de schitterende Lange IJzerenbrug loopt de route naar Finn’s op het Blauwpoortsplein. Onderweg klinkt vanaf de Vismarkt Golden Earring in de versie van de band Skeftum, eveneens uit Dordrecht. Dat podium, bij pizzeria Otto e Mezzo, is de plek waar verder veel talentvolle opkomende bands hun opwachting maken. Dit jaar zijn dat onder andere WOOT, The Ultraverse, Radio Eliza en The Dawn Brothers. Bij Finn´s zingen twee dagen lang singer-songwriters vanaf het restaurantbalkon. Een bijzondere setting. Corvin Silvester weet het publiek beneden op het plein prima te bereiken met zijn donkere countryliedjes. Lucky Fonz III komt er dit jaar op herhaling.

Verder langs de foodtrucks op de Houttuinen (ook een nieuw element) en de scheef in de avondzon hangende Grote Kerk naar de Korte Kalkhaven, waar Sun Rider deze avond heeft gekozen om zijn nieuwe EP te lanceren. ‘III’ is de naam van het nieuwe werk van de Dordtse ‘psychelische stonerrockband’. Net als op de EP start ook het optreden op de stampvolle kade bij Merz met een openingsrede van Frank Fish. Geen idee waar die precies over gaat. Iets over de mystieke berg die ook al op de debuutplaat van deze band (‘Fuzz Mountain’) een rol speelde. Je kunt een slechtere tijd en plek bedenken voor je albumrelease. De band smijt hem dan ook met veel overgave de wereld in. Het is rock gebeiteld in steen. Hard, strak en bozig. Precies wat de mensen op de eerste twintig meter voor het podium willen horen. Verderop op de kade kijken mensen gefascineerd, maar licht terughoudend toe.

Echt legendarisch rockend wordt het op diezelfde kade als DeWolff ten tonele verschijnt. Het psychedelische bluesrocktrio treedt sinds de laatste plaat ook regelmatig in bredere bezetting op, maar deze Big Rivers staat er gewoon de basis-drie. In een degelijke en enerverende rockshow putten ze uit een oeuvre dat inmiddels uit zeven platen bestaat. Het is Deep Purple, het is The Doors. Maar het is vooral de chemie tussen drie jonge, maar ondertussen zeer ervaren livemuzikanten die met een drumstel, een Hammondorgel en een elektrische gitaar ook hier moeiteloos de boel in vervoering brengt.

Het is nog niet eens het sluitstuk van de eerste van drie volle festivaldagen. Er zijn nog verschillende afterparty’s. En dan nog twee dagen te gaan vol blues, jazz, dixieland, tributes van Pearl Jam en Muse, kleine liedjes, elektropop en bluegrass. Daarbij opgeteld het decor, dat bij veel podia 360 graden moois biedt, is die tweeënhalve euro voor dat Big Rivers-glas geen geld voor een dagje opladen in Dordrecht. Een glas met een print van de festival-pierrot, waar je later thuis nog eens een biertje uit drinkt en terugdenkt aan Big Rivers 2017.