Daarna is het tijd om wat nieuw werk uit te proberen in Dordrecht. ‘’We zijn bezig een nieuw album op te nemen. We gaan wat proberen, dus als het kut is mogen jullie het ons aanrekenen. Het volgende nummer gaat over een feestje bouwen’’. Dat luk aardig met ‘Party’. Indian Askin laat hier nog een andere sound horen, terwijl het album zich al kenmerkte door de nodige variatie. Indian Askin is allerminst veelzijdig. Hun zoemende sound bestaat uit nupunk, rock, grunge en psychedelica. Duidelijke invloeden van zowel de jaren zestig, zeventig en tachtig zijn terug te horen.
Bibelot Dordrecht, vrijdagavond veertien april, omstreeks tien uur. Gekleurde neonletters, vormend ‘Indian Askin’, verlichten het verder donkere podium en de donkere zaal. Iets meer dan honderd Dordtenaren zijn reeds opgewarmd door het knallende conservatorium ensemble EUT, wiens muzikaliteit duidelijk hoorbaar was in de pakkende en krachtige post-pop songs, met prachtig soulrandje. Men wacht is spanning op Indian Askin. Indie rockbandjes schieten heden ten dage als paddenstoelen uit de grond, en niet allen kunnen zich echt onderscheiden. De taak aan deze band, waarvan de naam al een tijdje rond zoemt in de Nederlandse muziekwereld om de toehoorders te overtuigen dat zij dat wel doen.
©
Ad Baauw
EUT @ Bibelot
©
Ad Baauw
EUT @ Bibelot
©
Ad Baauw
EUT @ Bibelot
©
Ad Baauw
EUT @ Bibelot
©
Ad Baauw
Indian Askin @ Bibelot
©
Ad Baauw
Indian Askin @ Bibelot
©
Ad Baauw
Indian Askin @ Bibelot
Dat Indian Askin dat wel doet, wordt al snel duidelijk. Blijkbaar hebben velen niet verwacht wat ze vanavond te horen krijgen. Het is live namelijk zo veel harder dan op de plaat. Dikke riffs, strakke drums, en opzwepende gitaarsolo’s zorgen ervoor dat het qua stijl in de buurt komt bij hard rock, in ieder geval het hardste uit het indie genre.
Niet alles was hard. Door vele tempowisselingen in en tussen de nummers werd het voor niemand saai. Op de hardere platen wordt al flink mee geheadbangd, en ook toetsenist Bart van der Elst lijkt met zijn hoofdbewegingen volledig op te gaan in de muziek. Indian Askin laat vanavond ook zeker zijn meer rustige en ‘poppy’ kant horen met een van de bekendere nummers ‘’Really Wanna Tell You’’, waarna zanger Chino Ayala voor de eerste keer echt uit zijn schulp kruipt bij het geweldig ontvangen, meegezongen en pakkende ‘’A**hole Down’’.
©
Ad Baauw
Indian Askin @ Bibelot
Vanavond komt er nog meer variatie in de sound bij. Een tweede nieuw uitprobeerseltje wordt door voorman Chino aangekondigd als ‘’Rockabilly meets Pink Floyd, en dan aan de speed’’. Door het weer veranderen van stijl moet even tijd genomen worden om de gitaar te stemmen, maar het publiek vergeeft het de band snel doordat ze niet meer stil kunnen staan door de rockabilly. Indian Askin verliest niets aan authenticiteit door de veelzijdigheid. De band wint er juist aan doordat het merkbaar is zij echt achter de nieuwe muziek staan, en er nog meer in op gaan dan de nummers van het al verschenen ‘’Sea of Ethanol’’. De nieuwe muziek lijkt de band pas echt te representeren. Zelfs het shirt (en de tuinbroek) van de drummer Ferry Kunst gaan uit, en even later ook het overhemd van de voorman.
Later wordt er weer omgeschakeld naar de hardere nummers, die soms een kleine weerkaatsing vinden op het iets tamme Dordrecht. Het nieuwe werk wordt vanavond nog het beste ontvangen. Hierin is Indian Askin echt authentiek en onderscheidend. Dat belooft heel wat voor de toekomst.