De ‘jonkies’ van Birth of Joy mogen aftrappen. De energie die de band uitstraalt, stralen ze over naar het publiek die zich al een beetje kan opwarmen voor de hoofdact van vandaag. De jongens doen hun uiterste best en zorgen voor een aangename sfeer in de zaal. Een prima opening van de avond. Dan is het de beurt aan de mannen van Chelsea’s Drugstore. Zonder de ‘echte’ zanger, maar dat is niet te merken. Vele covers van onder andere Jimi Hendrix en The Doors komen langs. Het publiek komt wat meer naar voren en het wordt steeds drukker, alles voor The Animals van straks. Nog even geniet het publiek van de lekkere blues/rock sound van Chelsea’s Drugstore. Genoeg opgewarmd door de lokale helden wordt het nu tijd voor de hoofdact. De oude rockers komen onder luid gejuich het podium op. The Animals and Friends spelen een prima set met hun nummers als "This Is My Life" en "Please Don’t Let Me Be Misunderstood". Veel lof gaat er naar de originele drummer, John Steel, die het drummen nog zeker niet verleerd is. Toch mag de rest van de band ook een pluim krijgen, de hele band zorgt voor een prettige ‘vibe’ die ze het hele optreden lang volhouden. Het publiek gaat helemaal los en zingt de klassiekers uit volle borst mee. Het optreden komt bijna aan het eind, The Animals lopen het podium af en het publiek schreeuwt: “We want more, we want more". Na enkele minuten komen de Britten het podium op en zetten ze hun meest bekende nummer in, de afsluiter van de avond, "The House of Rising Sun". Het dak gaat eraf en het publiek schreeuwt en swingt mee. Onder groot applaus van het publiek loopt de band het podium af. Het publiek blijft ook nog even hangen bij de bar, een goed uurtje later lopen de laatste mensen de zaal uit. Een lekker avondje muziek met als hoogtepunt het optreden van The Animals and Friends.