CD presentatie Pestilence in Atak, Enschede

Sinds enkele jaren is het Twentse Pestilence weer helemaal terug op de kaart

Tekst: Frank te Riet / Foto's: Stefan Steenbeeke. ,

Is Pestilence nog wat het geweest is? Daar zullen de meningen over verschillen en dat zal de band vanavond maar eens weer bewijzen. Voor de een was het een prachtavond, voor de ander was het een vreselijk drama.

Sinds enkele jaren is het Twentse Pestilence weer helemaal terug op de kaart

De heren van Bloodsin trapten de avond af met een stevige pot death metal wat mij al snel deed denken aan bands zoals Cannibal Corpse en aanverwante bands. De band speelt strak en komt volwassen over. Helaas is het lastig om als eerste band al om half 9 een publiek op te warmen wat net van het terras af komt. Toch lukt het de band aardig om het publiek enthousiast te krijgen. De sound was goed, al moet je wel van dat gitaargeluid houden. Na een drankje en wat ombouw tijd was het de beurt aan Pestilence om de nieuwe CD ‘Doctrine’ ten gehore te brengen. Wat meteen opvalt is dat de band geen versterkers of speakerkasten gebruikt, het podium lijkt daardoor meer ruimtelijk. Er zijn meerdere zaken die vanavond opvallen; bassist Jeroen Paul Thesseling kan ongelofelijk bassen. zes snarig fretless, een kei dikke presentatie, en spel van wereld niveau. Geweldig. Een andere zaak is dat het geluid ontzettend slecht was. De gitaren stonden zo hard dat de speakers het niet eens fatsoenlijk konden weergeven. De kick klonk als een basketbal en de snare was de eerste paar nummer nauwelijks hoorbaar. Vanaf het eerste moment dat ik Pestilence leerde kennen ('Consuming Impuls' LP) was ik onder de indruk en behoorde Pestilence tot een van mijn favoriete bands. Echter moet ik zeggen dat ik vanavond behoorlijk mosterd na de maaltijd vond. Ik was niet de enige, velen uit het publiek deelden deze mening. Vooral aan het begin was het totaal niet op elkaar ingespeeld. Toen het oude nummer “Suspended Animation” gespeeld ging worden, had ik weer hoop. Die hoop was echter al gauw weg, zowat elke muzikant speelde andere dingen. Gaandeweg het concert ging alles beter, de latere nummers waren een stuk beter qua uitvoering alsof de band er ineens lekker in zat. Aan het einde kregen we nog een mooie klassieker te horen en was het na een korte set al snel ten einde.