Dat de gemiddelde muziekkoper/verzamelaar tegenwoordig eerder op het web dan in de platenwinkel te vinden is, kan ook de mannen van Clueless niet ontgaan zijn. Het lijkt dan ook haast logisch om de nieuwe EP ‘Ode To the Sun’ volledig gratis aan te bieden op www.cluelessweb.com, die er nog nooit zo zonnig heeft uitgezien. Sinds Radiohead vriend en vijand verbaasd heeft met het gratis aanbieden van nieuw materiaal, treden steeds meer bands in hun voetsporen. Niet dat de Engelsen deze vorm van muziekverspreiding bedacht hebben, maar het heeft toch zeker deuren geopend.
In anticipatie van hun langverwachte nieuwe album, 'Stuck On Repeat', wordt plotseling de internet community op een prettige manier verrast door een verblindende gele gloed.
In anticipatie van hun langverwachte nieuwe album, 'Stuck On Repeat', wordt plotseling de internet community op een prettige manier verrast door een verblindende gele gloed.
Opeens was daar op 1 juli 2009 ‘Ode To The Sun’ die in z’n geheel gratis te downloaden is. Alsof dat niet genoeg is, kun je ook nog eens je ultieme zomerfoto uploaden om één van de tien huiskamerconcerten te winnen en tevens onderdeel te zijn van de knotsgekke zomerse fotocollage. Aan gevoel voor timing en marketinginzicht geen gebrek bij Tim, Fonzy, Davy en Daniel, die hun DIY-geest met verve uitdragen. Het schooljaar zat er zo’n beetje op, al dan niet met een diploma op zak. De vakantie klopte ongeduldig op de deur. Hoe kun je dat moment nou beter voeden dan met een ‘Ode To The Sun’?
Maar hoe klinkt het? Inderdaad. Zonnig, heel erg zonnig. Maar er is zeker meer nieuws onder de zon.
Maar hoe klinkt het? Inderdaad. Zonnig, heel erg zonnig. Maar er is zeker meer nieuws onder de zon.
Opener ‘A New Direction’ is typisch zo’n nummer die het best uit de verf komt met een flinke dosis zonneschijn op je bol. Clueless lijkt niks van haar catchy eigenschappen ingelost te hebben en trapt af met een song die blijft boeien door onverwachte hooks en, zoals vaker het geval, jolige en strakke gitaarpartijen. De thuisproductie van Tim van Doorn doet niks af van een professionele studio. Zorgeloze punkpop (hoewel ze zelf powerpop prefereren) waar duidelijk veel zorg aan besteed is. In deze paradox schuilt een fijne luisterervaring.
Waarom het lot niet een handje helpen? Meezinger ‘The Single’ beschrijft met een knipoog waarom dit tweede nummer de perfecte single zou kunnen zijn. Zo’n beetje alle rockcliché worden met een gezonde dosis ironie in het zonnetje gezet. “Could this be the single you’re waiting for?” Waarom ook niet? De whoo-hooo-hoo’s maken het helemaal af. Je ziet jezelf al helemaal in die cabrio richting het strand met een biertje in de hand. Dj’s, what are you waiting for?
Natuurlijk kan een songtitel als ‘Summer’ niet ontbreken. Doordrenkt met invloeden van Mark Hoppus en zijn (voormalige?) +44, wordt de tocht door het zonnige landschap voortgezet. Aan de grote bal met lava wordt, nu het nog kan, met veel ontzag een serenade gebracht. De songstructuur is overigens weer erg succesvol vormgegeven. Dit leer je niet op de rockacademie. Het zijn de onverwachte wendingen en knappe melodieën die je bij de les houden. Vocaal gezien is Van Doorn veelzijdiger geworden. Het zijn gegevens die je nieuwsgierig maken naar Clueless in de winter. Want die ‘donkere’ kant in nummers als 'August' en 'Theme for WWIII' (debuutalbum) is toch ook wel erg fijn.
Geloven en niet geloven wordt op een kundige manier aan de kaak gesteld in ‘Blame Your Flaws On Someone Else'. Inhoudelijk een erg sterke tekst, en tevens de beste song die deze EP herbergt. De EO zou dit nummer eens moeten draaien tijden hun jongerendag. Gewoon puur om te kijken wat er gebeurt. Interessant om te zien dat niet alleen de muzikale horizon wat breder is geworden, maar ook de thematiek aan verdieping onderhevig is.
Het langste nummer van ‘Ode To The Sun’ is de afsluiter ‘Something’s Bound To Go Well’ (3:23).
Waarom het lot niet een handje helpen? Meezinger ‘The Single’ beschrijft met een knipoog waarom dit tweede nummer de perfecte single zou kunnen zijn. Zo’n beetje alle rockcliché worden met een gezonde dosis ironie in het zonnetje gezet. “Could this be the single you’re waiting for?” Waarom ook niet? De whoo-hooo-hoo’s maken het helemaal af. Je ziet jezelf al helemaal in die cabrio richting het strand met een biertje in de hand. Dj’s, what are you waiting for?
Natuurlijk kan een songtitel als ‘Summer’ niet ontbreken. Doordrenkt met invloeden van Mark Hoppus en zijn (voormalige?) +44, wordt de tocht door het zonnige landschap voortgezet. Aan de grote bal met lava wordt, nu het nog kan, met veel ontzag een serenade gebracht. De songstructuur is overigens weer erg succesvol vormgegeven. Dit leer je niet op de rockacademie. Het zijn de onverwachte wendingen en knappe melodieën die je bij de les houden. Vocaal gezien is Van Doorn veelzijdiger geworden. Het zijn gegevens die je nieuwsgierig maken naar Clueless in de winter. Want die ‘donkere’ kant in nummers als 'August' en 'Theme for WWIII' (debuutalbum) is toch ook wel erg fijn.
Geloven en niet geloven wordt op een kundige manier aan de kaak gesteld in ‘Blame Your Flaws On Someone Else'. Inhoudelijk een erg sterke tekst, en tevens de beste song die deze EP herbergt. De EO zou dit nummer eens moeten draaien tijden hun jongerendag. Gewoon puur om te kijken wat er gebeurt. Interessant om te zien dat niet alleen de muzikale horizon wat breder is geworden, maar ook de thematiek aan verdieping onderhevig is.
Het langste nummer van ‘Ode To The Sun’ is de afsluiter ‘Something’s Bound To Go Well’ (3:23).
Praktisch de hele muzikale diversiteit van de Enschedese band wordt in deze track samenvat. Een gemene riff, meeslepende coupletten, gelaagde opbouw en natuurlijk een catchy refrein.
Hier wordt ook maar weer eens duidelijk gemaakt dat Tim, door op toepasselijke momenten leuke trucjes toe te passen, een voortreffelijke producer is. Los van de dikke sound waarmee de EP doorspekt is. Hier komt ook duidelijk zijn bewondering voor Tom Delonge naar voren.
Clueless heeft het weer geflikt, met ditmaal vijf tracks ver boven de middelmaat die ergens tussen de tweeëneenhalve en drieëneenhalve minuut afklokken. Puntige, korte liedjes voor een hopelijk nog lang durende zomer. Een kritische noot had ik, waar nodig, graag geplaatst. Dit zit echter te goed en te solide in elkaar. En nogmaals, wat een perfecte timing. ‘Ode To The Sun’ is als een milkshake op een hete zomerdag. Het is luchtig, verfrissend en als 'ie op is wil je meer. En laat er nou net een langspeler in de maak zijn.
Clueless heeft het weer geflikt, met ditmaal vijf tracks ver boven de middelmaat die ergens tussen de tweeëneenhalve en drieëneenhalve minuut afklokken. Puntige, korte liedjes voor een hopelijk nog lang durende zomer. Een kritische noot had ik, waar nodig, graag geplaatst. Dit zit echter te goed en te solide in elkaar. En nogmaals, wat een perfecte timing. ‘Ode To The Sun’ is als een milkshake op een hete zomerdag. Het is luchtig, verfrissend en als 'ie op is wil je meer. En laat er nou net een langspeler in de maak zijn.