Polderpatriotten: het Alkmaars Songwriter Collectief biedt platform voor lokale artiesten

“We brengen geïnteresseerden in hetzelfde schuitje, zodat het één groot gezelschap wordt”

Stef Koenis ,

Met middelen zoals het wereldwijde web en crowdfunding is het tegenwoordig minder moeilijk om eigen dromen en ideeën tot leven te laten komen. Lokale, culturele initiatieven kunnen zorgen voor nieuwe vormen van creativiteit en mogen in een tijd waarin de overheid op subsidies kort best in het zonnetje gezet worden. In de rubriek Polderpatriotten kijken we hoe het staat met de lokale initiatieven op muziekgebied in Noord-Holland. Dit keer spreken we met Edwin van Berkel en Jasper Schalks van het Alkmaars Songwriter Collectief.

Het had iets weg van een bruin cafeetje in Amsterdam: de setting waarin de eerste songwriters voor het Alkmaars Songwriter Collectief (ASC) op 12 februari mochten aantreden. Het publiek in Podium Victorie verzamelde zich om het geïmproviseerde podium in de bovenzaal, omringd door stoffige lampen en bijbehorende tapijten. De insteek van het nieuwe initiatief is duidelijk: de muziek staat centraal, het publiek is hier om te luisteren. Niet zo gek, aangezien oprichters Jasper Schalks en Edwin van Berkel zelf actief zijn als singer-songwriters. Het oogpunt van de artiest is dan ook doorslaggevend voor hun eigen collectief.

Wat is het Alkmaars Songwriter Collectief?
Jasper: In feite is het ASC een platform waarmee wij voor alle singer-songwriters uit de omgeving van Alkmaar optredens regelen. Niveau en leeftijd maakt ons niets uit. We proberen gewoon zo veel mogelijk podia te benaderen, waarbij we tot dusver onder andere het Filmhuis Alkmaar, de Victorie en Merv’s Sportcafé hebben gestrikt. Voor sommige artiesten is het hun eerste optreden, voor anderen hun zoveelste, maar ze staan allemaal tenminste in een zaal die naar hen luistert.

Is het dan niet lastig om het publiek geboeid te houden, als de toelating laagdrempelig is?
Jasper: Niet per se. Laagdrempelig hoeft niet te betekenen dat het niveau ook zeer laag is. Vaak zijn er zelfs artiesten die juist heel goed zijn, maar niet zo snel het podium zouden beklimmen.
Edwin: Het ASC moet een plek zijn waar je gewaardeerd wordt. Jasper en ik kennen het allebei wel: een kroeg of restaurant waar de mensen vrolijk door de muziek heen babbelen en waar je het dus eigenlijk degradeert tot een soort achtergrondmuziek. Voor sommige artiesten kunnen zulke ervaringen hen ervan weerhouden om op te treden en dus minder van zich te laten horen als artiest. Dat is zonde.

Was dat dan ook écht iets wat Alkmaar nodig had, een plek waar oprecht naar de artiesten wordt geluisterd?
Edwin: Het was inderdaad wel één van de redenen waardoor wij ons eigen collectief hebben opgericht. We volgen eigenlijk het voorbeeld van andere steden. Van Groningen, Amsterdam en Deventer weten we dat ze ook een songwritergezelschap of iets dergelijks bezitten. Bij het Amsterdamse Songwriter Guild raakten Jasper en ik aan de praat en stelden we onszelf de vraag: waarom hebben we dit niet in Alkmaar?

Dat was één reden, wat waren andere redenen voor jullie om het ASC op te richten?
Jasper: Het samenbrengen van andere factoren uit de muziek. Organisatoren, podia die verlegen zitten om een muzikant, opnamestudio’s en ga zo maar door. We hebben ook veel contact met mensen als Steef Nijman en Helen Groves (Muziekvijver), die veel overeenkomende doelen hebben en eveneens actief zijn in de Alkmaarse muziekscene. Zo kom je weer terecht op leuke festivals en andere podia. We proberen eigenlijk ook een soort netwerk te vormen, speciaal voor de songwriters.
Edwin: En daarnaast natuurlijk het publiek erbij betrekken. Geïnteresseerden in hetzelfde schuitje brengen, zodat het één groot gezelschap wordt.

Over één groot gezelschap gesproken: zijn er samenwerkingen met de collectieven uit andere steden mogelijk? Of moet het vooral een lokaal project blijven?
Jasper: Uitwisselen van artiesten zou misschien wel kunnen. Nog niet echt over nagedacht eigenlijk.
Edwin: We hebben wel nagedacht over onze grenzen: het ASC moet een alternatief vormen voor mensen die Amsterdam te ver vinden. West-Friesland is vooral onze doelgroep en ik denk dat Haarlem ook nog wel binnen ons bereik ligt. Van mensen uit Haarlem hoor je dat ook daar mensen open staan voor een collectief, maar dat er eigenlijk niemand is opgestaan om iets dergelijks op te richten. Wij zijn samen met Amsterdam nu de alternatieven voor deze groep. Wat dat betreft wisselen we dus al onbewust artiesten met elkaar uit.

Hoe zien jullie de toekomst van het Alkmaars Songwriter Collectief?
Jasper: Vooralsnog blijven we nog lekker klein. Het is natuurlijk non-profit en over de groots opgezette samenwerkingen van net wil ik liever ook nog even niet nadenken. Het is niet onze bedoeling om in de clinch te komen met organisaties als Muziekvijver; we willen ze juist een beetje helpen. Daarnaast moet er ook niet veel werktijd meer bijkomen, aangezien de laatste weken behoorlijk druk zijn geweest.

Een grote organisatie zit er dus niet in, maar wanneer is het ASC voor jullie een geslaagd project?
Edwin: Meer artiesten, een groter netwerk, een groter bestand: dat zijn de dingen die we nodig hebben. Naamsbekendheid is daarbij de belangrijkste factor. Als binnen vijf jaar iedereen in Alkmaar weet wat het ASC is, ben ik tevreden.
Jasper: We doen het ook wel een beetje voor onszelf. Het levert ons ook weer nieuwe contacten op binnen de muziekwereld. Over vijf jaar hopen we natuurlijk zelf beroemd te zijn, en ja, dan kan het Alkmaars Songwriter Collectief waarschijnlijk weer van onze bekendheid profiteren.

De eerstvolgende editie van het Alkmaars Songwriter Collectief in Podium Victorie is op 9 april, tot dan zijn ze ook te vinden op het KUUB-festival op 14 maart, en in Merv’s Sportcafé op 15 maart.