Met ongekende energie valt EUT ons muzieklandschap aan. De vijf Amsterdammers stonden in 2017 al op Down the Rabbit Hole, in Paradiso en op Oerol. Ook 2018 begint goed, met dit weekend een optreden op Eurosonic Noorderslag en een nieuw album op de planning. Hoe dat gaat klinken? Waarschijnlijk catchy, stuiterend en ietwat schizofreen – al weet je nooit wat je van de bandleden kunt verwachten. De hooks in de nummers zijn telkens weer verrassend, net als de coming of age-teksten en de speelse melodieën. De jaren negentig horen we duidelijk terug, maar de band houdt van meer dan dat. Van R&B tot de Red Hot Chili Peppers: dit zijn de favoriete platen van EUT.
De favorieten van bassist en toetsenist Sergio Escoda:
Michael Jackson – Bad (1987)
''Dit is mijn all-time favourite album. Toen ik een jaar of vijf was, zag ik de clip van Remember the Time op tv. Ik kan het me niet meer herinneren, maar mijn ouders zeiden dat ik helemaal los ging. Ik deed al die pasjes na, ging helemaal uit mijn dak. Tot mijn dertiende heb ik alleen maar Michael Jackson geluisterd. Ik had zo'n tasje met al die cd'tjes erin, die ik overal mee naartoe sleepte. Gingen we bijvoorbeeld mijn familie in Spanje opzoeken, had ik mijn koptelefoon op. In een kerk, op het strand – overal. Waarom ik specifiek deze plaat goed vind? Hij is groovy as fuck. En samenhangend. Thriller vind ik dat juist niet. Daar staan popsongs op als Wanna Be Startin Something en Baby Be Mine, en dan ineens het spooky nummer Thriller. Waarom is die hele plaat niet zo vreemd? Nee, Bad is veel duidelijker opgebouwd. Alle nummers gaan over een soort slechte reputatie: Dirty Diana, Speed Demon, Smooth Criminal. Daarbij was dit gewoon de meest sexy periode van Michael Jackson; zo'n knappe vent was hij hier.''
Yes – The Yes Album (1971)
''Toen ik een jaar of vijftien was, kwam mijn broer met allemaal cd's aanzetten, van N.E.R.D bijvoorbeeld. Dat was de eerste keer dat ik ontdekte dat er meer was dan muziek van Michael Jackson. Ik begon zelf nummers te zoeken, via YouTube. Op een gegeven moment was ik diep verzeild geraakt in obscure muziek en kwam ik uit bij progressieve rock. Nadat ik Yes ontdekte, heb ik een tijd alleen maar orgel gespeeld. Het moest moeilijk, moeilijk, moeilijk zijn. De koortjes op dit album slaan helemaal nergens op. Terwijl het wel liedjes-liedjes blijven, vergeleken met andere progressieve rockbands. Als je deze nummers op een akoestische gitaar speelt, blijven ze staan. Daarom vind ik deze plaat zo goed. Toen ik bij EUT kwam, leerde ik trouwens dat het niet altijd moeilijk hoeft te zijn – soms moet je het lekker simpel houden.''
De favorieten van gitarist Emiel de Nennie:
Blur – Think Tank (2003)
Emiel: ''Ik luisterde vroeger alleen maar naar punk, The Sex Pistols, Damned, The Adicts; dat soort bands. Ik had ook een grote hanenkam. Op den duur ontdekte ik Blur. Iedere plaat van Blur is mijn lievelingsplaat.''
Megan: ''Maar Think Tank vinden we allemaal volgens mij wel de beste.''
Emiel: ''Ja, al is 13 ook wel écht goed. Wat er zo bijzonder is aan Blur? De liedjes zijn interessant, de stem van zanger Damon Albarn is heel goed en de gitaarpartijen van Graham Coxon zijn enorm weird. Dan denk je: hij doet maar iets, maar als ik het zo zou doen, slaat het nergens op. Bij hem denk je: vet. Hij heeft er zeker over nagedacht, maar zo komt het niet over. Coxon heeft mijn gitaarsound wel beïnvloed. Ik speel op een Telecaster, die heeft hij ook. Wat trouwens nog wel een leuk verhaal is: op een Facebook-gitarengroep bood een man een tijd terug twee gitaren aan, voor veel geld. Ik zei dat we er twee wilden komen halen voor de prijs van één. Dat vond hij goed. Dus Tessa en ik gingen langs. Tessa speelde een liedje van The Smiths, ik van Blur. Beide bands vond hij geweldig. Wat bleek: begin jaren '90 stond hij in het voorprogramma van Blur. Er was toen iets mis met de gitaar van Graham Coxon, dus hij leende een van de twee gitaren van die man om de tour af te maken. Die gitaar is nu van Tessa.''
De favoriet van zangeres Megan de Klerk en gitariste Tessa Raadman:
St. Vincent – Actor (2009)
Megan: ''Tessa en ik zijn helemaal weg van dit album. Het is zó goed. Het beste nummer is Marrow, denk ik.''
Tessa vult aan: ''Of The Neighbors!''
Megan: ''EUT is eigenlijk begonnen doordat Tessa en ik onze liefde voor St. Vincent deelden. Ik heb Tessa voor de band gevraagd omdat haar spel heel poppy was, dat sprak me aan. Qua gitaarspel hoor je St. Vincent ook wel terug in onze muziek, denk ik. Er zit een soort sweetness in, maar tegelijkertijd ook madness – zware tegenstellingen.''
Megan: ''Ik kom vooral uit de R&B-hoek. Ik luisterde vroeger alleen maar naar Destiny's Child, Beyoncé, Christina Milian, etc. Totdat ik op de Herman Brood Academie kwam en ook andere muziek ging luisteren.''
Tessa: ''De tweede plaat van Arctic Monkeys, My Favorite Worst Nightmare, is heel lang mijn favoriet geweest. Die draaide ik non-stop. Mijn gitaarsound komt vooral van The Smiths: lekker clean, veel snelle tokkeltjes enzo. Verder luister ik de laatste paar jaar meer naar Warpaint en The War on Drugs.''
De favoriet van drummer Jim Geurts:
The Red Hot Chili Peppers – Blood Sugar Sex Magik (1991)
''Ik ben begonnen met drummen door The Red Hot Chili Peppers. Dit album heb ik helemaal kapot gemept. Ik weet nog dat ik op de vooropleiding van de grafische school zat in Roermond en wekenlang deze plaat in mijn discman had. En als ik terugkwam van school, ging ik meteen clips kijken op MTV – waar de nummers op dit album dan tien keer per dag te zien waren – en daarna naar mijn kamer om alles na te drummen. Give it Away is mijn favoriet. Die clip was geweldig. Het kostte drie ton om hem te maken ofzo. Toen hadden platenmaatschappijen nog geld.''
En ook Beck moet nog even genoemd worden.
Tessa: ''Ik denk dat we allemaal veel naar Beck luisteren.''
Over zijn laatste album zijn de meningen wel verdeeld.
Emile: ''Ik vind het echt goed.''
Sergio: ''Ja? Ik weet het niet hoor.''
Tessa: ''Je moet het gewoon vaak gehoord hebben. It grows on you. Als je dit vergelijkt met wat Beck eerder deed, is het natuurlijk wel heel glad en poppy.''
Jim: ''Niet de Beck waar iedereen van gaat springen, nee.''
Emile: ''Ik heb trouwens ook nog Song Reader van Beck. Dat is een album met alleen bladmuziek. Als je de muziek wil horen, moet je het zelf spelen.''
Tessa: ''Hoe cool! Ik heb dit nog nooit gezien.''
Emile: ''Op YouTube vind je alleen filmpjes van andere artiesten die nummers spelen, zoals Jack White, maar de versies van Beck zelf zijn nergens te vinden.''
De bandleden raken niet uitgepraat over hun inspiratiebronnen. Er is zoveel om naar te luisteren, maar er moet ook gewerkt worden. Dit weekend staat EUT op Eurosonic Noorderslag, op zaterdag van 1.00 uur tot 1.45 uur. De laatste tickets kun je hier halen. Op 29 maart staat de band in Patronaat. Kaartjes kun je hier kopen. Benieuwd naar meer tourdata? Check dan de facebook.