WIES krijgt loon naar werken WIES krijgt loon naar werken

Weinig bands zijn de droomstart gegeven die WIES ten deel viel. Het Nederpoptrio, destijds bestaande uit zangeres/gitariste Jeanne Rouwendaal, bassist Tobias Kolk en drummer Jasper Meurs, speelde zich na de oprichting ervan nadrukkelijk in de kijker met frisse, eigengereide popsongs en wist daarmee achtereenvolgens in 2018 de Amsterdamse Popprijs, in 2019 de Grote Prijs van Nederland en op Noorderslag 2020 de 3FM Talent Award te winnen. De single ‘Soms is het te laat’ werd een 3FM Mega Hit. De wereld lachte de band toe, tot diezelfde wereld plots even snel tot stilstand kwam als een duif die tegen het raam vliegt. Eenmaal bekomen van de eerste schrik en teleurstellingen (om wat te noemen: de uitverkochte Paradiso show viel in het eerste weekend van De Maatregelen) herpakte de band zich op indrukwekkende wijze. Belangrijk in dit verhaal was dat Jasper in goed overleg de band verliet om zich te kunnen concentreren op zijn rol in het inmiddels ook steeds luidruchtiger aan de weg timmerende indiepopkwartet Banji. Een beslissing die carrièretechnisch geen onverstandige is, want deel uitmaken van twee opkomende acts levert op den duur alleen maar verliezers op- denk alleen maar eens aan optredens en opnameschema’s die elkaar in de weg gaan zitten. De drumkruk van WIES wordt inmiddels alweer geruime tijd bezet door Dan Huijser en in de huidige formatie werd er gewerkt aan nieuw materiaal. Dit jaar is er een gestage stroom singles op gang gekomen als aanjager van het onlangs uitgekomen debuutalbum Het is een WIES en de daaraan gekoppelde uitverkochte najaarstour, die de band vanavond voor de derde keer naar Victorie brengt. En Alkmaar is er meer dan klaar voor.

Supportact Aarde aan Daan mag de Kleine Zaal opwarmen. Victorie kan de thermostaat een graadje lager zetten, want hij doet het prima. Gewapend met slechts een gitaar en wat sampleapparaten maakt de Nederbelg een soort dromerige pop die goed in de smaak valt bij het aandachtig luisterende publiek. Zijn ontwapenende persoonlijkheid doet de rest. Iemand om maar eens op te gaan zoeken op de verschillende muziekdiensten.

Als iets na half negen WIES het podium betreedt zit de stemming er bij het uit bijna alle leeftijden bestaand publiek (de jongste bezoekers zijn allebei negen, voor wie het weten wil) al goed in. Voor de uit de Zaanstreek afkomstige Jeanne is het praktisch een thuiswedstrijd (haar ouders zijn er ook) en daardoor heeft de avond iets gezelligs- een sfeertje waar Victorie sowieso al om bekend staat. Met name de eerste helft van het optreden lijkt met de inmiddels bekende, vooruitgesnelde singles wel op een Greatest Hits show. ‘Gewoon je maat’, Radiostilte’, Meisje’-noem ze maar op, ze worden allemaal even enthousiast voor het voetlicht gebracht. Halverwege de set gaat het gas er tijdelijk af en dan blijkt dat er toch een verschil is met korte, puntige support- en festivalshows en een show van een goed uur als headliner want voor even wordt de spanningsboog merkbaar minder. Is dat erg? Nee hoor, per slot van rekening heeft de livemachine anderhalf jaar bijna stil gestaan. Kwestie van olie verversen blijkbaar- want de toegift mag er dan weer zijn, met een Nederlanstalige cover van Radiohead’s Creep, de publieksfavoriet Barman die luidkeels wordt meegezongen, en naar verwachting eindigt het optreden met ‘Soms is het te laat’, het prijsnummer waar het allemaal mee begon. En zo is het cirkeltje na drie jaar eindelijk rond en lijkt WIES klaar voor een ongetwijfeld zonnige toekomst.