Rauw versus gepolijst

Vrijplaats #43

tekst: Erwin Bromlewe ,

3VOOR12/Noord-Holland werkt samen met de Alkmaarsche Courant. Wekelijks in de papieren krant én op deze site: Vrijplaats 3VOOR12. Dit keer is het woord aan Erwin Bromlewe, redacteur van 3VOOR12/Noord-Holland. Over dissonante tonen, daadwerkelijk geïmproviseerde solo’s en een plotselinge tegendraadse uithaal.

Vrijplaats #43

3VOOR12/Noord-Holland werkt samen met de Alkmaarsche Courant. Wekelijks in de papieren krant én op deze site: Vrijplaats 3VOOR12.

Ik hou niet van gepolijste muziek. Van die muziek waarin iedere oneffenheid - al dan niet kunstmatig - is gladgestreken. Het glijdt te makkelijk door mijn oren heen, en laat daarom geen indruk achter. Te vaak gehoord, te ‘middle of the road’ en daarom saai.

Nee, dan hoor ik liever wat rauwe muziek van een net startende band. Muzikanten die nog niet geremd zijn door ervaring of routine, en daarom doen wat als eerste in ze op komt. Zoeken naar de dissonante tonen, daadwerkelijk geïmproviseerde solo’s of een plotselinge tegendraadse uithaal van de zanger van de band.

Bij dit soort muzikanten maakt het mij eigenlijk niet zo heel veel uit of wat ze doen ook echt klopt. Een knettervalse uithaal kan juist de ‘kers op de appelmoes’ van een mooi lied zijn. Dat komt omdat de muzikanten de mogelijkheid hebben om in te spelen op wat hun luisteraars ervaren.

Ik kom hierop omdat Popstars The Rivals weer is begonnen. Bij dit soort programma’s is het stramien steeds hetzelfde. Goede zangers of zangeressen doen auditie en maken indruk door hun pure manier van zingen. Ze krijgen de mededeling dat ze nog veel moeten leren en krijgen zangles. Daar leren ze om precies te zingen zoals iedereen dat doet, want dat verkoopt nou eenmaal goed. Wie dat het beste heeft geleerd aan het einde, wint de wedstrijd. Tegen die tijd is er niets meer van het authentiek geluid over waarvoor de zanger in eerste instantie is uitgekozen.

Met lede ogen heb ik dit soort programma’s aangekeken, steeds weer teleurgesteld omdat de beste zangers vroegtijdig sneuvelen. Het vreemde is dat de ‘jury’ niet in schijnt te zien dat ze hun eigen theorie in stand houden. Als ze alleen eenheidsworst creëren, zal dat ook het meest worden verkocht. Logisch.

Daarom is het zo verschrikkelijk leuk om naar lokale optredens te gaan, waar de coaching bestaat uit schouderklopjes van ouders en vrienden, en de beloning nog bestaat uit een groot applaus. Op 28 augustus is het nieuwe culturele seizoen weer begonnen. Probeert u dit seizoen eens de parels van de muziek te zoeken bij uw lokale poppodia! Ik beloof u dat u niet teleurgesteld zult zijn.