Ontwaken uit doezzelstrategie

Muziektrends zijn gevaarlijk slaapverwekkend

Michel Scheijen ,

“Puik plaatje, jongen! Bedankt voor de tip”. Een complimenteus gebaar wat mij regelmatig te oren komt. Maar na enkele seconden volgt het cruciale moment: “Waar haal je al die muziek in hemelsnaam vandaan?”

Muziektrends zijn gevaarlijk slaapverwekkend

“Puik plaatje, jongen! Bedankt voor de tip”. Een complimenteus gebaar wat mij regelmatig te oren komt. Maar na enkele seconden volgt het cruciale moment:

“Waar haal je al die muziek in hemelsnaam vandaan?”

Ik beschouw mezelf allerminst als een muzikale encyclopedie. Maar wanneer je als muzieknerd regelmatig zulke vragen krijgt, schijnt er toch iets mis te zijn met de tegenwoordige strategie van muziekverspreiding. Ze lijkt ontzettend slaapverwekkend.

De modale luisteraar wordt ‘amused to death’ als ik Neil Postman mag citeren. Weinig dj’s hebben nog de ballen om het radiostation te verbouwen tot een speelplaats voor muzikaal vuurwerk. Wat op de draaitafel belandt, ligt verankert in het contract met een platenmaatschappij. Deze commercialisering van de massamedia ligt ten grondslag aan de voorspelbaarheid van het muzikale klimaat op radio en televisie. Het effect hiervan spiegelt zich in de hapklare programmering van mammoetfestivals als Lowlands, Pinkpop of Rock Werchter. Allen hanteren tegenwoordig de laagdrempeligheid van de Efteling voor een gegarandeerd rinkelende kassa.

Was het dan vroeger beter? Nee, maar wel anders. Een radio-dj was een zelfstandige gids door muziekland. Geen schobbejak met banale activiteiten. Iemand die platgetreden paden vermeed, en via een zijweg lepe muziek promootte. Gezegend met de vrijheid om binnen tien minuten Boney M. en Hawkind te draaien. Alles kon, alles mocht, en genrediscriminatie bestond gewoon niet. Hierdoor kleurden festivals feller in programmering, en lokte een fitter publiek. Men kon wel tegen een muzikaal stootje.

Er bestaan zeker alternatieven om aan de huidig, muzikale sluimering te ontsnappen. Stem af op een alternatief radiostation of duik in een onafhankelijk muziekblad. Heb schijt aan trends, en stigmatisering van genre’s. Verwerp de keuze van een betweterige BN’er, maar snuffel nieuwsgierig rond in een prima platenzaak. Dan ontdek je vanzelf de prikkeling van ‘nieuwe’ muziek. Misschien ontwaak je daarna wel temidden van het Roadburn-festival of Symforce.

Goedemorgen! Dan ben je pas écht goed uitgeslapen.