Het is lastig kiezen waarheen te gaan vanavond. Het aanbod van de Popronde is omvangrijk en het niveau lijkt met het jaar hoger te worden. Qua genre is er voor ieder wat wils, en nu de singer-songwriterhype wat over lijkt te waaien, is er meer plaats voor genres als electronic en hiphop. Ons oog valt al snel op de hoogblonde haren van PYN, de grime van Dusty en de beats van Batobe.

De Haarlemse PYN, eigenlijk gewoon Pien Breeuwsma, bracht kortgeleden haar EP The Rider uit. Deze brengt ze normaliter ten gehore met band, maar vandaag in ‘cosy setting’ in Het Concerthuis waarbij ze zelf zingt, de toetsen bespeelt en een gitarist haar begeleidt. Ze heeft een frisse uitstraling, kortpittig kapsel in de beste zin van het begrip en fijne liedjes die ergens tussen indie en pop in hangen.

Hierbij is de indiekant intrigerend, leunend naar Florence and the Machine en zelfs een beetje The XX. Soms wat dromerig, soms wat duisterder; precies zo’n fijne ontdekking die je hoopt te krijgen tijdens de Popronde. Andere nummers zijn meer ‘poppy’ en brengen hierdoor ook een zekere voorspelbaarheid met zich mee, waar je van houdt of niet. Een cover van het door de Cheat Codes heruitgebrachte Sex, wat PYN ook op De Speelplaats bij Giel liet horen, laat dit ook zien. Zulke stukgedraaide tracks heeft deze powerchick helemaal niet nodig; haar eigen materiaal is veel leuker.

Soms vraag je je af waarom dingen gaan zoals ze gaan. Waarom is heel Groningen bijvoorbeeld niet bij Dusty? Waarom krijgt deze man nog niet meer waardering? De uit Londen afkomstige artiest is, dare we say it, on-Nederlands goed en verdient duidelijk beter dan een halfvolle Vera Kelderbar. Ondanks het hoge intimiteitsgehalte deinst Dusty niet terug voor het publiek en laat ons horen wat echte hiphop en grime is. Het performen past hem als een tweede huid; waarschijnlijk doordat hij al tijden de vaste MC van technoproducer De Sluwe Vos is, met wie hij nu tevens aan een gezamenlijke EP werkt. Met de kwaliteit van zijn bars en zijn professionaliteit wil hij zich distantiëren van de ‘andere Nederlandse rappertjes’ en dat lukt vanavond zeker. Een tip: zorg de volgende keer dat de live-dj wel kan en laat de voorgeprogrammeerde set thuis.

Ook producer Batobe gunnen we een groter publiek dan de hier aanwezige twintig man. Of beter nog, een volle zomerse festivalweide. Dat is namelijk waar je je waant als je met gesloten ogen luistert naar zijn muziek. Zijn set is uiterst dansbaar en zelf staat de beste man ook niet stil. Volledig gefocust glijden zijn handen van de knoppen naar zijn gitaar, naar de toetsen en weer terug. Dit in combinatie met een gezicht waar het genieten van afstraalt, maakt het ook nog eens een leuke act om naar te kijken.

Invloeden van andere electronic-artiesten als Flume en Jon Hopkins zijn duidelijk terug te horen. Na een toegankelijke eerste helft, laat Batobe ook zien dat hij meer in zijn mars heeft door ons na een vleugje minimal mee de diepte in te nemen. Pas dan sluit hij echt aan bij de ambiance van club Oost en voelt het alsof je hier al uren bent en ook nog lang niet naar huis gaat.

Het eindoordeel van de avond klinkt zeer positief. Mocht je de kans hebben om een van deze drie acts binnenkort te aanschouwen, is het advies om deze zeker niet voorbij te laten gaan. Helaas hebben te weinig muziekliefhebbers vanavond van ze kunnen genieten. Wellicht is dat wel de vloek die op de Popronde rust. Als bezoeker kun je niet overal tegelijk zijn en daardoor lopen sommige artiesten de schijnwerper soms mis. Gelukkig zijn er nog 27 steden te gaan.