Audio Adam trakteert Simplon op rake radiorock

Toegankelijke act kan nog groeien in podiumpresentatie

Tekst: Frank Huizenga Foto's: Jan Lenting ,

Don’t Ya Mama Know is de naam van de nieuwe single die Audio Adam vorige maand heeft uitgebracht. De Utrechts/Groningse band heeft er gelijk een aantal promotieshows bij geregeld, waaronder een optreden in Simplon. Samen met de Amsterdamse Eleonor Coco zorgt het viertal deze avond voor wat vermaak uit de Muzinkstal.

Misschien bevatte haar vaders muziekcollectie platen van Duran Duran en Depeche Mode. Misschien speelde ze vroeger wel veel Grand Theft Auto. In Eleonor Coco’s nieuwe single hoor je namelijk veel invloeden uit de popmuziek van de jaren tachtig. De baspartij is hol en repetitief en de snaredrum heeft ook dat kenmerkende, bijna digitale geluid. Aan de moderne synthesizer is dan wel weer te horen dat Suburban Nightmare een hedendaags nummer is. Eleonor laat met deze single zien dat ze een eigenwijze inslag heeft.

Van eigenwijsheid is er aan het begin van haar optreden echter geen sprake. De band komt bij aanvang wat timide over. Muzikaal gezien is dat nergens voor nodig. Eleonors zwoele, meisjesachtige stemgeluid is er één die je niet dagelijks hoort. Na een paar nummers komt de groep iets meer los, maar er wordt geen eenheid zichtbaar. Jammer, want de karakteristieke set zou zich goed lenen voor een krachtige performance. Vanavond lijkt datgene wat je hoort niet overeen te komen met wat je ziet. 

Audio Adam gaat met meer flair van start. De band trapt af met een paar serieuze pianoballads. Het grote zelfvertrouwen verraadt dat optreden voor Audio Adam een routineklus is. Dit hoeft zeker geen nadeel te zijn. Er zijn bijvoorbeeld nauwelijks fouten te horen. Vooral frontman Tjerk Koekkoek lijkt er geen moeite mee te hebben om vaak op het podium te staan. Zijn behoorlijke lichaamslengte verhindert hem geen moment om met een aanstekelijk enthousiasme over het kleine podium te hobbelen. 

Qua stijl wordt Audio Adam nog wel eens vergeleken met Kensington en Dotan. Bij dit optreden merk je waarom. De composities zijn makkelijk mee te zingen en hebben een goed uitgedachte structuur. Op de gitaren zit een duidelijke echo en in het totaalgeluid is een toefje digitale galm toegevoegd. Audio Adam voert het recept goed uit, maar een eigen sausje ontbreekt. Of dit een probleem is, is een kwestie van smaak. Als je een zakje borrelnoten koopt, wil je tenslotte ook dat de inhoud smaakt naar borrelnoten.

De presentatie van vanavond is al met al erg veilig. Zoals gezegd staan de jongens niet stil, maar het vliegt ook nergens radicaal uit de bocht. De aanwezigen worden netjes betrokken bij de veelvuldige praatjes van Koekkoek. Zijn communicatie voelt sympathiek aan, maar een krachtige, persoonlijke boodschap ontbreekt. Dat het optreden van een dag eerder in Tilburg hem tegenviel vanwege de slechte opkomst, zal geen mens verrassen. De vollere zaal van vanavond brengt Koekkoek echter in een goede stemming. Uiteindelijk kan dus zowel het publiek als Audio Adam tevreden naar huis.