De dag is opgedeeld in ronden. Per ronde gaat een groepje met begeleider door het museum. We gaan langs de kunstwerken, de begeleider vertelt iets over een werk en daarna laten de muzikanten horen wat ze erbij gemaakt hebben. Er zijn tien muzikanten. Van hen gaan er twee door naar de finale van Art Rocks. Ze worden beoordeeld door de jury, maar het publiek krijgt in het begin een stemkaartje mee en kan stemmen op een publieksfavoriet.
To Twelve en Saskia Schalekamp winnen halve finale Art Rocks
Muzikanten creëren bijzondere sfeer in Groninger Museum
In het kader van de muziekcompetitie Art Rocks stroomt het Groninger Museum op zondag vol met muzikanten en toeschouwers. De muzikanten hebben voor de wedstrijd allemaal een kunstwerk gekozen en daar hebben ze muziek bij geschreven. De prijs: een plek in de finale tijdens Eurosonic Noorderslag. 3voor12 groningen dwaalde door de gangen van het museum en woonde de prijsuitreiking bij.
We beginnen met Saskia Schalekamp en band in het Infocentrum. Zij hebben het werk Aletta Jacobs van Isaac Israëls gekozen. Saskia vertelt hoe Aletta Jacobs een rolmodel is en dat ze veel dingen tegen Jacobs zou willen zeggen. Het nummer, getiteld Beste Aletta, heeft de vorm van een brief en het is bijna een spoken word performance. Het blijft allemaal wel een beetje braafjes. Eén van de bandleden tikt op een typmachine mee, wat leuk klinkt. Na afloop mag iemand in het publiek de brief meenemen naar huis.
Daarna is de beurt aan Red, Yellow And Blue. Deze driekoppige band heeft muziek geschreven bij Compositie No 3 van Wobbe Alkema, het muziekstuk heet Compositie VII-V-IV. De groep heeft goed nagedacht over de compositie van Alkema’s werk en het als een melancholisch schilderij geïnterpreteerd. Die melancholie komt terug in de muziek, vooral de bas en samenzang is goed. Er is alleen niet echt een tekst, meer een soort ingetogen gescat.
Vervolgens worden we door de gids naar de Modernismezaal geleid, waar Burning Skies achter de piano op ons zit te wachten. Deze muzikante heeft een klassieke compositie geschreven bij het digitale kunstwerk VARA Werk van Peter Struycken. De compositie heet Burning Skies. Ook zij heeft een melancholische interpretatie van het kunstwerk gemaakt en dat klinkt door in de muziek. De artieste zelf komt wat onzeker over, maar de pianomuziek past goed bij het kunstwerk.
Na de klassieke muziek is MOBIUS met het nummer Revontulet, bij hetzelfde kunstwerk. Ze noemen het kunstwerk een “digitale versie van het noorderlicht” en lieten zich inspireren door verandering. De mannen zijn strak in pak en hebben een natuurlijk charisma. De gitarist bespeelt zijn elektrisch gitaar met een strijkstok, de drummer heeft een drumcomputer en de zanger pakt zijn akoestisch gitaar erbij. Het zorgt voor een prachtig, vol geluid dat een beetje aan The National of Interpol doet denken. Daarbij is de opbouw van het nummer erg goed: al met al heel sterk.
We gaan door naar de Tijdlijnzaal. Daar staat een grote koffer open, met daarin een miniatuurversie van Groningen. Het is Portable City Of Groningen van de Chinese kunstenares Yin Xiuzhen. De eerste artiest bij dit kunstwerk is Lars Mulder. Hij doet een uitvoering van zijn stuk Let It Go, gebaseerd op zijn herinneringen en gevoelens bij de stad. Het is een mooi stuk waarin veel van tempo gewisseld wordt en waarin de stad goed te horen is: de rustige plekjes, maar ook de drukte.
Sascha Elisah heeft hetzelfde kunstwerk. Ze vertelt over hoe ze graag reist en nieuwe plaatsen ontdekt, maar daarbij altijd weer terugkeert naar Groningen. Het nummer dat ze heeft geschreven heet Heading For L.A. en is ook een persoonlijk verhaal. Sascha Elisah speelt zelf gitaar en wordt begeleid door een tweede gitarist. Maar, de aandacht gaat vooral naar haar stem – want, ze kan echt prachtig zingen.
Ten slotte is in deze zaal Mevrouw Tamara. Ze heeft zich laten inspireren door het idee van weggaan en thuiskomen, van de geruststelling die uitgaat van een koffer. Want, wat je meeneemt in een koffer zijn dingen van thuis die je nodig hebt. Het nummer heet dan ook Dit Neem Je Mee en ook hier valt weer op dat er een melancholische sfeer wordt neergezet. Ook Mevrouw Tamara kan prachtig zingen en de pianomuziek is erg mooi, maar mensen zijn in het begin vooral bezig met haar naam – ze is per ongeluk vergeten zich voor te stellen. Toch heeft ze snel genoeg de aandacht te pakken en dat is terecht.
In de Meesterwerkenzaal hangt een barok schilderij van Peter Paul Rubens, getiteld Aanbidding der Koningen. Daarnaast staat To Twelve. Op het schilderij is te zien hoe de drie wijzen hun giften aan Jezus geven en de bandleden vertellen dat ze het bijzonder vinden dat dat verhaal al zo lang verteld wordt. Zo lang herinnerd worden, dat willen ze zelf ook wel. Hun nummer We Will Be Kings Again gaat daarover. Het is een prachtig nummer geworden en vooral wanneer alle bandleden samen zingen en er een koortje ontstaat, zorgt het voor kippenvel.
In de laatste zaal staat de band ECV. Ook zij hebben muziek geschreven bij het werk van Wubbe Alkema, het heet Variety Is The Soul Of Pleasure. Ze beginnen met klappen en daardoor is de aandacht er direct bij. Het is een bijzondere combinatie: een akoestisch en elektrisch gitaar, een violist en een bassist. Vooral de violist trekt de aandacht door er een echte show van te maken. De elektrisch gitarist speelt een vrolijk riedeltje bij en het is vooral leuk wanneer er een vraag-en-antwoord-spel tussen gitaar en viool ontstaat.
Aan Smiley Virus de taak om de rondleiding af te sluiten. Ze performen het nummer Houses Made Of Building Blocks, een aanstekelijk nummer dat in je hoofd blijft zitten. Het liedje is geschreven bij (het prachtige!) Compositie 1924 van Hendrik Nicolaas Werkman. De leden van de band brengen het nummer sober: twee akoestische gitaren en twee zangers. Het is leuk om te zien hoe ze het brengen: ze tikken met hun voeten op de vloer en doen koortjes die goed klinken.
Nadien begeeft iedereen zich naar het Auditorium, waar de prijsuitreiking plaatsvindt. We luisteren naar een liedje van Eefje de Visser, die ook iets heeft geschreven bij VARA Werk. Ook is er een optreden van jurylid Akwasi Ansah, die het publiek laat meezingen. Het lukt hem om het publiek mee te krijgen, maar de muzikanten die de hele dag hebben opgetreden zijn gespannen – ze willen weten of ze gewonnen hebben.
Het verlossende woord komt dan eindelijk: de winnaars zijn Saskia Schalekamp en To Twelve. Ze worden op de foto gezet en het is niet moeilijk voor ze om blij te kijken: ze grijnzen breeduit en zijn in januari te bewonderen op Eurosonic Noorderslag.