Als Doe Maar en Clouseau een kind zouden krijgen, was dat kind Huub Prins geworden. Het alter ego van Elias Elgersma (YukoYuko, The Homesick) heeft samen met Liza Dries het nummer De Moeder Van Mijn Kind uitgebracht. Invloed van Liza Dries hoor je niet heel duidelijk terug, afgezien van haar hoge stem die op een bijna ongemakkelijke manier contrasteert met de diepe stem van Huub Prins. Het blijft toch vooral zijn nummer. In deze track worden twijfel over de eigen toekomst en verlangen naar een raadgever in een nostalgisch jasje gegoten. Je wordt zo de jaren tachtig in geschoten, met een geluidje dat zo uit Flodder zou kunnen komen als startschot.
Een goed begin is het halve werk: dit is de eerste lading nieuwe releases uit Groningen van 2022! Met nostalgische gevoelens naar de jaren '80, vertrouwde vernieuwing en Amerikaanse woestijnen.
Huub Prins ft. Liza Dries | De Moeder Van Mijn Kind
Vayndog | Out Of My Sails
Out of my sails van Vayndog is een mix van americana, blues en classic rock die je de gure Groningse winter even laat vergeten. Je waant je een cowboy die rondgaloppeert in een Amerikaanse woestijn terwijl Richard Veen zingt over zo bang zijn dat je je vingernagels tot op het bot afbijt. Erg overtuigend Amerikaans is Vayndog niet, want er komen soms wat Nederlandse invloeden door de tekst heen, maar het gevoel is er.
The Vices | Strange Again
The Vices did it again! Met hun nieuwste single Strange Again heeft de band het wederom voor elkaar gekregen om een super catchy rocknummer te schrijven. Dat werd meteen beloond: een dag voordat het nummer uitkwam werd het al een NPO 3FM Megahit! Dat is geen verrassing, want met deze track dwaalt The Vices niet al te ver van de gebaande paden. De track zit vol met bekende elementen – steady-ritme-instrumenten, een aanstekelijke melodie, een stukje gesproken tekst – maar is ook vernieuwend: in het refrein zit een spookachtig geluidseffect dat een gitaar of een synthesizer zou kunnen zijn.
TAMAR | Langzaamaan (EP)
Wie Tamar kent, weet dat ze Nederlandstalige folk maakt met dromerige harmonieën en complex akoestisch gitaarspel. Dat is op haar EP Langzaamaan, die 14 januari uitkwam, niet anders. Het mini-album telt zeven nummers en opent met een dromerige prelude, waarna een plaat volgt vol liedjes over het verstrijken van de tijd, zomer, liefde, afscheid en hoe alles anders gaat dan je had gedacht. Sommige nummers zijn met band, zoals het mooie Zacht Water, andere zijn heel klein, zoals het persoonlijke Rust Nou Mama.
Dit kwam er nog meer uit Groningen:
Seb Zukini – Reap What You Sow
Flowëtisch – Bolleboos