Them Dirty Dimes laten oude tijden herleven Them Dirty Dimes laten oude tijden herleven

Wie de omschrijving 'old-fashioned jazz, blues en gypsy' hoort, kan zich misschien afvragen of daar in Nederland wel publiek voor is. “Het is niet per se een ouderwetse sound,” zegt Gijs, “maar we gebruiken de invloeden om moderne muziek te maken met een kwinkslag. De teksten zijn bijvoorbeeld actueel. We proberen daarbij een breed publiek aan te spreken. Dat zie je ook als we optreden: dan zit er echt van jong tot oud. Kinderen die dansen maar ook oudjes die hun jeugd herbeleven.” Johan: “Het lijkt een niche, die oude stijl, maar het trekt een breed publiek. Ik denk dat er juist voor stijlen die weinig gemaakt worden veel ruimte is.”

En waar zou je de jongens tegen kunnen komen? Wessel: “We komen overal al terecht: van tuinconcerten tot theaterfestivals, en natuurlijk de Popronde. Volgens onze bassist (Anne de Vries, red.) zou je ons ook prima op een punkfestival kunnen neerzetten.”

Wie het muzieknieuws in de gaten houdt, heeft de band misschien al voorbij zien komen in aankondigingen van de Popronde die in januari 2021 van start moet gaan. In september speelden de Dimes al een Popronde Pre-Party, helemaal in Roermond. Wat verwachten ze van hun deelname aan dit reizende muziekfestival? “We waren van plan om heel veel shows te spelen en ons op zoveel mogelijk plekken aan Nederland te laten zien. Met corona is het maar de vraag of het doorgaat,” zegt Gijs, “maar die show in Roermond hebben we in ieder geval alvast gehad. Da’s een leuke stad, joh! Van tevoren hadden we daar nog geen fans, maar na de show wel.”

Als het over optredens gaat, komt het jongensachtige enthousiasme van de band het meest naar voren. Dan zijn de muzikanten zichtbaar in hun element. Zo beginnen de jongens direct te gniffelen als frontman Gijs van wal steekt met een recente show in Winschoten: “Wij hadden bij die show voor het eerst t-shirts te koop. Dus ik zeg tegen die zaal: 'Zou leuk zijn als we er een paar kunnen verkopen.' Roept een vrouw van achter in de zaal, 70 plus, tonnetje rond: 'Hest die oak in main moat dan?' Al haar vrienden die om haar heen zaten, kwamen niet meer bij van het lachen. Dat tekent wel de sfeer daar.”

“We hebben tot nu toe eigenlijk alleen nog maar leuke shows gespeeld, maar elke keer is anders. Soms wordt het luistermuziek, soms is er meer interactie. Door die zittende coronashows wordt het al snel meer theaterachtig. Omdat je weet dat mensen niet halverwege de show weglopen, kun je meer doen met de dynamiek en de spanningsboog”, vertelt Johan.

De vorm van de optredens is niet het enige dat door corona is veranderd. Door de afgelaste shows heeft de band het opnemen van een debuutalbum naar voren getrokken. “Een compleet album opnemen was altijd al een droom.” zegt Wessel. “Ons plan was om eerst een jaar lang budget bij elkaar te gaan spelen en dan deze winter de studio in te gaan. Door corona hadden we ineens meer tijd, maar geen geld. Daarom zijn we gaan crowdfunden. We hebben 130% van ons streefbedrag gehaald dankzij 125 sponsors.”

Gijs: “We wilden het wel goed doen. Je wilt voorkomen dat je achteraf spijt hebt; niet halsoverkop gaan opnemen. We hebben thuis allemaal hard gewerkt aan de pre-productie en veel ideeën heen en weer gestuurd. Daardoor wisten we in de studio precies waar we heen wilden. Met de hulp van onze producer Harmen Ridderbos (Town of Saints, red.) en veel sessiemuzikanten is dat gelukt.”

Dat de band zichzelf met het debuutalbum meteen goed wil neerzetten, blijkt wel uit de indrukwekkende lijst van muzikanten die aan de plaat hebben meegewerkt. Zo bestaat de blazerssectie naast de vaste trompettist Joas Zuur uit Arno Bakker (trombone en souzafoon; werkte o.a. met Chef’Special) en Koen Schouten (saxofoon; speelde met Caro Emerald). Verder komt er een soort zingende zaag voorbij (lame sonore door Annette Scholten) en op viool is ook Heta Salkolahti (Town of Saints) bereid gevonden. “En we waren heel blij met Bert Brandsma, misschien wel de enige dixiebandklarinettist van Nederland. Het is te gek dat iedereen zo zijn stinkende best wilde doen om er het beste uit te halen”, straalt Gijs.

“En dat gaat door tot in het artwork”, vult Johan aan. “Daarvan dachten we: misschien moeten we het iemand anders laten doen die het echt goed kan. Uiteindelijk is dat ontworpen door Wytse Sterk, die ook prints maakt voor Vera. Onze persfoto’s zijn gemaakt door Jasper Bolderdijk. Dat is echt een tip voor andere Groningse bands: hij denkt heel goed mee.

Het debuutalbum In Gold We Trust van Them Dirty Dimes verschijnt op 21 maart 2021. Afgelopen maand verscheen al de eerste single Jake Walk Shuffle en op 11 december moet een tweede volgen. Johan: “The Bed And The Bottle Blues is een knapperend haardvuurnummertje. Bluesy, jazzy. Liefdesverdriet, leuk sentimenteel verpakt. Met een hele vuige saxofoonsolo.”