#BF050: Local Heroes stage staat weer bol van lokaal vertier #BF050: Local Heroes stage staat weer bol van lokaal vertier

Joost Dijkema

In het schrale middagzonnetje staan iets voor enen zo’n twintig mensen wat om zich heen te kijken. Joost Dijkema komt zo spelen, maar behalve de vermelding op het programma is er nog niet veel wat er op wijst dat de muziek hier straks los gaat barsten. De openingstoespraak van de gastheer is wat dat betreft veelzeggend: “Laten we allemaal wat dichterbij gaan staan, dan is het net alsof er veel mensen zijn”. Dijkema maakt het niet zoveel uit: “Klein publiek, fijn publiek”, spreekt hij. Heeft-ie ook gelijk in, want wie naar een optreden van Joost Dijkema komt, komt voor de muziek en niet voor hossende mensenmassa’s. De fingerpickingvirtuoos stelt ook deze keer niet teleur. We hebben het al vaker gezegd, maar wat allemaal met een gitaar gedaan wordt blijft toch bijzonder. Zingen doet Dijkema, hoewel zelden, ook niet onverdienstelijk maar eigenlijk is het niet eens zo nodig. De gitarist speelt voor de liefhebber van het instrument, en die krijgt wat hij wil. Straks speelt hij nog in Assen en dan nog een kwartiertje langer ook. Hopelijk is het daar dan inmiddels wat voller, want dit wil je wel gezien hebben.

We Love You Sally Lightfoot

Jammer dat in het halfuurtje pauze voor de volgende band het veld alweer wat leegloopt, want we pikken hier meteen een unieke scoop op. De wederom aangetreden gastheer vertelt ter aankondiging van We Love You Sally Lightfoot met verve over het ontstaan van de naam van de band. De bandleden zouden hem als eerste persoon ooit hebben toevertrouwd dat de naam afkomstig is van een dame waarmee alle vier bandleden het bed hebben gedeeld zonder het van elkaar te weten. Weet u dat ook weer. Hoe goed het verhaal ook is, gelukkig gaat het viertal daar muzikaal wel overheen. De eerste tien minuten worden besteed aan een uitgesponnen versie van single Wave Listener. De band zet meteen een lekker stevige toon en houdt hun show makkelijk een halfuur leuk. Rammelende gitaren en ouderwetse orgeltjes maken er een ambachtelijke rockshow van. Hier is het dan wel weer jammer dat er niet meer mensen zijn, een groter publiek vermaakt zich met We Love You Sally Lightfoot ook wel.

Haas

Om 15.00 uur betreedt Haas het podium. Vergezeld door vier ijzersterke instrumentalisten op drums, gitaar, bas en keys weet de energieke Haas het Local Heroes-veld vanaf moment één uit zijn dak te laten gaan. De melodieuze Nederlandstalige raps en goed in het gehoor liggende refreintjes zorgen voor een vrolijke stemming op deze iets te bewolkte Bevrijdingsdag. Steady ritmes en strakke gitaarsolo’s zetten het publiek aan tot gejuich, en doen voor een moment vergeten dat je tot je enkels met je stappers in de blubber staat. Bij het nummer Ik Kom Naar Je Toe vraagt Haas singles om hun hand op te steken, die lachend van deze partner-aan-de-haak-slaan-kans gebruik maken. Het publiek wordt uitstekend vermaakt door een zichtbaar genietende Haas, die een goed visitekaartje afgeeft voor zijn dit jaar verschijnende EP.

Kinoo

Een klein halfuur later is het de beurt aan Kinoo. De vierkoppige krautrockband is een welkom uitstapje tussen het popgeweld van de andere podia. Met de uptempo nummers vol met gitaarsolo’s en effecten weet de band niet zozeer een groot publiek, maar met name een groep liefhebbers tot vlak voor het podium te trekken. De drums stuwen de nummers voort en dagen het bierdrinkende, ietwat verkleumde publiek uit tot het showen van de dansskills. De soms zachte, lijzige manier van zingen draagt bij aan de performance van het krautrockgenre, waarbij de instrumentale gedeeltes het publiek voor heel even terugvoeren naar muziekfestivals uit vervlogen tijden.

Jooz

Om 17.00 uur staat Jooz op het programma. Vol energie bespringt hij het podium. Al heen en weer springend performt hij zijn Nederlandstalige raps voor het publiek. De stevige beats geven Jooz een sterke basis waar hij zijn vocale sausje over mag uitgieten. Assistentie komt van zijn vader, die voor een nummertje op gitaar meespeelt en later van een tweetal dansers die al bewegend een smooth geheel vormen met Jooz’ raps. Het publiek is zo aan het eind van een muzikale middag en na een paar biertjes wel over zijn gêne heen, en springt op verzoek uitgelaten heen en weer in het zompige gras. Een confettikanon markeert het einde van een show die de verwachtingen voor Jooz’ debuut-EP de lucht in knalt.

 

Hollow Men

Ondanks het herfstige weer is het droog als het publiek zich opmaakt voor het optreden van vijfmansformatie Hollow Men. De band treedt op sinds oktober 2015 en maakt alternatieve rock met akoestische basis. De heren betreden het Local Heroes-podium met drie gitaristen en een drummer en zet het bevrijdingsoptreden harmonieus in. Na een geslaagd eerste nummer legt de leadzanger uit dat het tweede nummer over ‘gekwetst zijn’ gaat. Dit liedje valt op door het mooie, lange intro met catchy basloop en de herhalende woorden “I don’t care if you do”, die meerstemmig als een mantra uit de speakers klinken. De leadzanger praat de nummers vrolijk aan elkaar en het publiek klapt halverwege het optreden enthousiast mee op het ritme van de muziek.

 

A Fugitive

In haar eentje betreedt zangeres Rosan Rozema ofwel A Fugutive het Local Heroes-podium. De uit Groningen afkomstige artieste bracht in april 2016 haar debuut-EP Coincidence uit via Tartarus Records en treedt sinds 2016 op. Met een loopingstation, elektrische gitaar en keyboards speelt ze op Bevrijdingsdag een aantal elektronische nummers die experimenteel klinken. Naast triphop zijn er invloeden van ambient en postrock in terug te horen. Met verschillende instrumenten een relaxed solo-optreden geven, je moet het maar kunnen en durven in je eentje. Rozema neemt tussen de nummers door even de tijd om zichzelf voor te bereiden en praat de nummers, die gaan over het overgeven aan het lot, met aangenaam weinig woorden aan elkaar. Ze laat de muziek het werk doen en met haar zuivere, doordringende zang en pakkende beats zet ze op Bevrijdingsdag een indrukwekkende vocale prestatie neer dat eindigt met het nummer Empty Cave. Het sfeervolle optreden brengt de luisteraars in vervoering en door de afwisselende sound na het optreden van Hollow Men laat A Fugitive het publiek tevreden achter.

Model Depose

De mannen en dame van Model Depose stonden van 20.00 tot 20.30 uur op het Local Heroes-podium. Het Groningse kwintet komt eerst wat stroef op gang, maar na een tijdje lijkt het publiek eindelijk overtuigd en komt iedereen een beetje los. Net wat de verkleumende massa op dat moment nodig heeft. De new wave muziek van Model Depose doet denken aan The Cure. De band blijkt ook artistiek bewust te zijn; het nummer Particles is gebaseerd op het werk van beeldend kunstenaar Peter Struycken, wat ook in het Groninger Museum wordt tentoongesteld. Model Depose zet een goed half uur neer, maar lijkt toch soms nog net die overtuigende sound te missen. De new wave muziek van de band is dik in orde, aan wat meer flair kan nog gewerkt worden.

LGHTNNG

LGHTNNG’s elektropop klonk daarna door de speakers van de Local Heroes stage. Met veel synth, galm en melodie brengt LGHTNNG zijn toeschouwers in beweging, en mee terug naar het jaren tachtig synthpoptijdperk. De temperatuur is ondertussen aardig gedaald, maar de band zorgt er eigenhandig voor dat het toegestroomde publiek warm wordt. Vooral zangeres Doortje maakt veel indruk met haar prachtige stem. Verder wordt het duidelijk dat de band goed op elkaar is ingespeeld, en de passie straalt er van af. LGHTNNG’s set ging helaas veel te snel voorbij. Vooral het tweede deel - wat meer tempo had - was zeer indrukwekkend.