Voorzichtig loopt Evert ‘Grunnenrocks’ Nijkamp de trap van zijn huis op. Tussen de kinderkamers met bontgekleurde versiering op de deuren is daar het epicentrum van de garagerock. Voor hij de deur opendoet vertelt hij dat er eigenlijk bijna niemand mag komen, het hoofdkwartier van platenlabel #lowCost.
Gekleed in een oranje t-shirt waar ‘Beavers’ op te lezen is, loopt Nijkamp tussen de kasten vol met platen door. Geen toeval, dat shirt. Die middag staat er een release van The Beavers op de planning. Nijkamp richtte half mei download-only platenlabel #lowCost op, waarop bijzondere releases worden uitgebracht en gratis kunnen worden gedownload. Dit kunnen nummers zijn die bands zelf nooit eerder hebben uitgebracht en niet te koop zijn, of nummers die hij zelf graag wil promoten. “Gewoon omdat ik het leuk vind”, lacht Nijkamp. “Eigenlijk hou ik helemaal niet van mp3’s, maar doe ik dit om vinyl te promoten.”
Wereldwijd naslagwerk
Nijkamp is een bekende naam in garagerockland. Zijn website Grunnenrocks was lange tijd wereldwijd dé plek waar garagerockliefhebbers terecht konden voor alles wat ze wilden weten. In 1995, toen internet nog in de kinderschoenen stond, richtte Nijkamp de website op als groot naslagwerk waar alle releases konden worden opgezocht. En dat werd massaal gedaan, tot de Verenigde Staten aan toe. “Ik ben zo’n maf persoon die de catalogusnummers van platen opzoekt en het leuk vindt om daar lijstjes van te maken. Die zette ik dan op mijn website, ik wist alles over discografieën. Als ik een titel niet op de website had staan had, bestond ‘ie niet,” lacht Nijkamp. “
Inmiddels is de website niet meer zo volledig als hij is geweest. Het kost veel tijd om het bij te houden, en inmiddels zijn er ook andere manieren om aan de informatie te komen. “Vroeger waren de enige alternatieven de plaat kopen, of een brief schrijven.” Maar ophouden zal Nijkamp nooit. “De kans dat mijn mailadres zal verdwijnen is net zo groot als dat ik zelf verdwijn.” In plaats van zijn encyclopedie bijhouden, richt Nijkamp zich nu op #lowCost, want de liefde voor garagerock zit diep.
‘Geen gedoe’
Voor Nijkamp draait garagerock om directheid. “Geen gerotzooi met meer dan vier mensen in een band. Geen gezeur over geluidskwaliteit, of hoe goed een band speelt. Geen gedoe, en gewoon oprecht.” Wel zijn er verschillende soorten garagerock, vertelt hij, en is het niet allemaal ‘rammelende herrie’.
Nijkamp pakt een paar platen om het te schetsen en legt ze naast elkaar. Stuk voor stuk bands die hij voor zijn eerste paar releases voor #lowCost op het oog heeft. Eerst pakt hij de plaat Kids van Traumahelikopter. “Traumahelikopter zou ik dansbare punk noemen. Oneindig energiek. Ik ben heel erg blij dat er zo’n band is opgestaan.” Hij kent de band en kreeg na een telefoontje toestemming om Don’t Drink and Die uit te brengen, het eerste nummer dat Traumahelikopter opnam. “Ik wil er ook een van The Waistcoats doen. Dat is wat rustiger, iets meer surf-achtig. Een beetje zoals The Beatles - dat kan ook garagerock zijn.”
Nancy
Maar eerst The Beavers, de ruigste van de drie. Hij zet de plaat erbij op, Nancy You’re a Square, over journaliste Nancy die veel over garagerock schreef in een lokale Groningse krant. Een keer schreef ze een recensie over The Beavers die hen niet beviel, en daar schreef de band dit nummer over. “En weet je wat zo leuk is? Ze werkt nu bij Tonika. Ja, het is ‘wij-willen-geen-bebaarde-mensen-Nancy.”
Volgens Nijkamp schetst zo’n nummer precies waar garagerock om gaat. De muziek van vandaag mag van hem wel wat minder beschaafd, vindt hij, en met meer ‘PVV-karakter’. “Ik heb geen behoefte aan verdrietige zielen die in hun muziek hun overleden familieleden herdenken, en dan misschien ook nog suïcidaal zijn. Het hoeft niet allemaal correct, en ergens over te gaan.” Op die manier lijkt het volgens Nijkamp bijna een excuus, en dat hoeft het niet te zijn. “’Ik had zin om te rammen’ is toch ook een prima reden om muziek te maken?”
Onderbuikmuziek