#4df17: The Homesick prikkelt de zintuigen
Groep is de fase van drie verveelde pubers inmiddels voorbij
Drie pubers in Dokkum vervelen zich, beginnen een band en drie jaar later brengen ze een van de meest frisse albums van 2017 uit. Het zou zo een jongensboek kunnen zijn, maar het is het verhaal van The Homesick. Met hun eerste album Youth Hunt ontrafelen ze de uithoeken van de garagerock. Wat daar te vinden is, laten ze horen tijdens het Valkhof Festival.
Terwijl aan de andere kant van het Valkhofpark de laatste lompe riffs van Meatbodies wegsterven, pakken de drie Friese heren van The Homesick de lijn van garagerock weer op. Voor zover de muziek van de band eigenlijk zo genoemd kan worden. In dat genre ligt steeds wel de basis, maar door een mix van vage effecten en psychedelische riffs worden de nummers vele malen rijker. Er zit zoveel galm in de zang dat je je bijna in de Stevenskerk waant en de gitaarriffs maken bijna duizelig.
The Homesick ontstond ooit uit verveling, maar toont met de nummers van Youth Hunt aan dat het een inmiddels serieus te nemen band is. Over de muziek is duidelijk nagedacht en de nummers hebben diepgang. Veel van het publiek dat is komen aanwaaien staat dan ook aandachtig te luisteren. Het is de intensiteit uit garagerock en de variatie uit de experimentele invloeden die zorgen voor een mix die constant interessant blijft om naar te luisteren.
HET MOMENT
Dat is het enige probleem. Een echt moment komt er niet. De band heeft de muziek voor een geweldig optreden, maar mist wat in de uitstraling. Het is allemaal een beetje stijfjes op het podium en het publiek wordt niet echt meegesleurd door de band. Muzikaal ontstijgt de band het verveelde-pubers-garagerock imago, maar er moet nog wel wat gebeuren om dat ook op het podium te veranderen.