#4df21: De belofte van The Sweet Release of Death is nog springlevend
Een hardnekkig racemonster verschuilt zich niet langer
The Sweet Release of Death is het ultieme gevoel van loslaten als de dood intreedt: op weg naar een betere plek. Voor veel bezoekers was die betere plek vanavond het Valkhof Festival-terrein, tijdens wat nog voelt als de renaissance van het leven als concertbezoeker. Het trio uit Rotterdam heeft dus wat lijkt de perfecte naam om Valkhof te kickstarten op wat misschien wel de hardste dag uit de programmering is.
Drie platen diep in hun carrière, al nooit echt lange luisterhoofdstukken en al in 2014 in de Popronde-selectie. Veteranen dus? Nou… hun laatste plaat was volgens de recensenten een stap vooruit, maar de kans om dat ten toon te stellen is er nog niet veel geweest. The Sweet Release of Death werd internationaal bestempeld als het volgende exportproduct uit punkhaven Rotterdam. Geldt dat nog steeds?
Als soort van tegenstelling is de albumtitel van plaat drie: The Blissful Joy of Living, een gruizige cementmixer van korte en bevlogen tracks. Zwierend en heupzwaaiend staan ze op het podium en zo vinken ze wat van de verwachtingen af, wat zorgt voor een aanstekelijke energie in het openluchttheater. De vocals van frontvrouw Alicia Breton Ferrer verdwijnt wat in de verte, al is dat ook de charme op de compromisloze werk op The Blissful Joy of Living (een echte aanrader). Komt daar dan het gitaarwerk van Martijn Tevel over heen, leidt het tot een hypnotiserend geheel. Een uitstekend voorbeeld is afsluiter ‘Sick Girl’.
Kan het strakker? Zeker. Maakt dat bij vlagen weinig uit? Ook waar. Het lijkt alsof de band ook zelf weer even moet wennen aan het live spel. De setlist voelt nog wat onsamenhangend, al is dat bijna een genre-kwestie. Het publiek bij de strot grijpen en dan toch weer loslaten. De band voelt zich niet thuis in de opbouwende stukken, alsof dat er nou eenmaal bij hoort. Poetst men dat beetje roest echter weg, dan wordt er een racemonster onthuld, een driecilinder turbomotor die raast en ronkt. Het zittende publiek kan dat bovendien uiterst waarderen. De belofte van TSROD is nog springlevend. Is er al een term voor zittend pitten?
HET MOMENT
De omhelzing tussen Breton Ferrer en drummer Sven Engelsman is veelzeggend. De ‘sweet release’, de opluchting van noise die weer eens over een publiek heen mag rollen en de bijbehorende energie op het podium loslaten doet, naast het publiek, ook de band wel wat.
3voor12 Gelderland doet dit jaar weer uitgebreid verslag van de Vierdaagsefeesten. Volg het dossier voor de laatste recensies, foto's en andere relevante artikelen.