Zondag 24 oktober strijkt de zeer gevarieerde Popronde karavaan neer in het zonnige Zutphen. Van gallerie tot barbershop en van theater tot kerk, de muzikanten nemen op zondag 24 oktober het karakteristieke stadje volledig over. Variatie lijkt het sleutelwoord van de dag te zijn. Zowel qua locaties, muziek, als qua publiek, alles kan en alles is er die zondag te vinden.

Alison Jutta

De Vlaamse Alison Jutta mag als één van de eerste haar poppy synth klanken ten gehore brengen samen met haar bassist en drummer. De grote uitdaging is om over de radio van het eetcafé heen te spelen, maar zodra dit probleem eenmaal verholpen is, komt Jutta goed uit de verf en hebben haar vocalen een verwarmende uitwerking op het zeer gevarieerde publiek dat tussendoor nipt aan een glas wijn of geniet van een borrelplankje.

Neil Hollyn

De charismatische zanger vertelt waar zijn teksten vandaan komen. Slapeloze nachten tijdens de corona pandemie. Het resulteert echter niet in een track waarop wanhoop de boventoon voert, nee, zelfs dan klinkt Neil Hollyn opgewekt. En dat geldt voor alles wat ten gehore wordt gebracht. De locatie onderscheidt zich niet en hetzelfde geldt enigszins ook voor de muziek. Er wordt enthousiast en ook goed gespeeld, maar hierbij wordt ook ontzettend binnen de lijntjes gekleurd. Eén stap buiten de kroeg blijkt al dat de gespeelde nummers niet zijn blijven hangen.

Melle Jutte

Qua locatie zit Melle Jutte perfect. Hij mag met band in de sfeervolle en karakteristieke zaal van het lokale theater spelen die ook wel het Paradiso van het oosten wordt genoemd. Genoeg ruimte voor een groot publiek, maar helaas zit de zaal ietwat uit de route waardoor de jongens de zaal niet zo vol krijgen als zij zouden verdienen. Op het podium wordt echter wel alles gegeven en funkt de zanger en flink op los voor het handje vol mensen dat op zijn optreden is afgekomen. Melle werkte eerder al met Pete Philly en deze ervaring is terug te zien en te horen: de jongens klinken professioneel, ambitieus, enthousiast en erg zelfverzekerd.

Alison Jutta

Kretsch クレツ

Het mooie aan de Popronde is onder andere de variatie in locaties. Zo speelt de electronische artiest Kretsch クレツ in een kunstcentrum. Een zeer bescheiden jongen die vol trots vertelt dat dit zijn zesde of misschien wel zevende optreden is. Zijn neefjes zijn er bij, ‘kritisch publiek’, aldus de jongen die door middel van de Popronde Nederland aan het verkennen is. Helaas krijgt hij te maken met wat technische problemen en een presentator die kostbare speeltijd van hem afpakt. Kretsch クレツ  zijn geluid is dromerig en jazzy en past prima op de locatie waar een herfstachtig zonnetje door de bomen naar binnen komt.

Graeme James

De Popronde beperkt zich ook niet tot Nederlandse artiesten. Graeme James komt weliswaar uit Nieuw Zeeland, maar met zijn viool klinkt hij hier en daar wat Iers. De wijnbar is bijna te klein voor deze singer-songwriter, die ook nog eens een verhalenverteller blijkt te zijn. En hoewel covers eigenlijk niet toegestaan zijn, lijkt het publiek hier niet mee te zitten. Er wordt zichtbaar en hoorbaar genoten.

Joey’s Midnight Club

Daar waar je bij de vorige act nog een woordje kon wisselen onderling, laat de muziek van Joey’s Midnight Club dit absoluut niet toe. Er wordt door de drie jongens snoeihard en zeer energiek gespeeld in een broeiierge werkplaats. Donker, zweterig en rauw, de locatie en het punkerige powerrock geluid van de band matchen perfect. Joey’s Midnight Club speelt strak, ondanks wat technische problemen die we maar voor lief nemen.

Kretzsch

Een Kasper

Wederom een bijzondere locatie voor popmuziek: de kerk. Een Kasper maakt dankbaar gebruik van de galm en zingt dan ook zonder microfoon met slechts een akoestische gitaar. Zijn Nederlandstalige nummers klinken poëtisch en kleinkunstig, mits hij te verstaan is. De galm werkt zowel in zijn voordeel als nadeel: het klinkt sprookjesachtig maar zijn teksten raken er enigszins in verdwaald. Als we ieder woord zouden kunnen verstaan, zou dit een magisch mooi optreden kunnen zijn. Een Kasper is het in ieder geval niet kwalijk te nemen.

Juan Juan

Hetzelfde eetcafé waar we de middag begonnen, alleen bevinden we ons nu in de gewelvenkelder. Buiten is het inmiddels behoorlijk afgekoeld, maar binnen is het nog altijd aangenaam warm, mede dankzij Juan Juan. Het trio uit Almere speelt, zoals zij het zelf omschrijven, country met Latijns-Amerikaanse invloeden. Een goede reden om het vinyl van de band te kopen? ‘Alles valt uit elkaar’, aldus zanger Gertjan. Ietwat aandoenlijk en zeker bescheiden. Juan Juan klinkt uitermate relaxt, en laat dat nu ook een prima reden zijn om dit vinyl in huis te halen.

ParHasard

De mannen van ParHasard hebben de eer om deze Popronde af te sluiten. Eind oktober, maar het gebeurt in de buitenlucht. De Amsterdamse band klinkt echter zo zwoel dat er van koude rillingen haast geen sprake blijkt te zijn. Terwijl de kroegeigenaar hier en daar de bezoekers verzoekt te gaan zitten, staat er al snel een behoorlijk clubje voor het podium te dansen. Groot gelijk, want wat klinkt dit funky. De tijd op ’t podium wordt ten volle benut. Geen praatjes, maar muziek maken en zorgen dat het publiek aan het dansen blijft. Het is tenslotte ook te koud om stil te blijven staan.

Half elf is het dan toch echt afgelopen. Maar Zutphen kan terug kijken op een zeer geslaagde, druk bezochte, Popronde waar variatie in alle opzichten een toepasbare beschrijving is.

Een Kasper