Het is een flinke klus die de vijf heren van de Nijmeegse rockband Navarone op zich hebben genomen. Twaalf concerten, zes dagen lang en dat voor een handjevol publiek. Doorgaans zou dat aantal al met één concert ruim bereikt worden. Maar ja, corona, dus het is nu even anders dan anders. Daarom bedacht Navarone: Als het publiek niet naar ons kan komen, dan komt de band naar het publiek. Desnoods dagenlang. Dus staan ze drie dagen in het Openluchttheater De Goffert en drie dagen in Doornroosje met twee concerten per dag.

Want ja, je bent een rockband, dus je wilt muziek maken en die het liefste delen met je publiek. Eerst waren er de 1,5-metersessies waarbij de bandleden elk thuis hun delen inspeelden die vervolgens bij elkaar werden gevoegd. Dat leverden nieuwe en verrassende arrangementen op die nu weer terugkomen in de concerten. Inmiddels is Navarone ook weer begonnen met samen repeteren en zijn ze in de studio nieuw werk aan het opnemen. Maar het gemis van een podium begon hen ook parten te spelen: de interactie met het publiek in plaats van alleen een like onder een filmpje. Dus staan ze hier, in de buitenlucht, op het podium zichtbaar te genieten.

Het concert

Zesdaagse van Navarone. Openluchttheater De Goffert in Nijmegen. Vrijdag 10 juli 2020

Nog te horen: 12 juli in het Openluchttheater en op 15, 16 en 17 juli in Doornroosje

Navarone

Navarone

Natuurgeluiden als achtergrond

De buitenconcerten zijn semi-akoestisch. Dat heeft voor het publiek het voordeel dat je het zonder oordopjes kunt horen en dat daardoor ook het achtergrondgeluid een rol krijgt. Het geruis van de wind in de bomen, een enkele vogel die zingt in de avondschemer. En de kikkers. Eerst zacht ‘kworkend’ op de achtergrond en alleen hoorbaar tussen de nummers in, maar naarmate het later wordt lijken de kikkers er ook steeds meer zin in te krijgen. Tot ze zelfs voor de muzikanten tijdens het spelen hoorbaar zijn. Dat voegt een aparte dimensie toe aan het hele gebeuren.

Een ander voordeel van het gebrek aan rockgeweld is dat de stem van Merijn meer aandacht krijgt. Nu kan hij laten horen wat een enorm bereik hij heeft. Van zacht en gevoelig tot de enorm lang aangehouden loepzuivere uithalen, een Robert Plant van Led Zeppelin waardig.

Geen uitverkochte zaal

We hebben het allemaal gemerkt de afgelopen periode, de regels veranderen waar je bij staat. Toen de concertreeks werd aangekondigd, mochten er 100 mensen bij elkaar komen en waren de concerten in no time uitverkocht. Afgelopen donderdag zijn de regels verruimd en mogen er opeens 200 mensen in het Openluchttheater. Dat aantal wordt lang niet gehaald, maar toch is het best gezellig druk op de middelste tribune. Met witte strepen op de grond voor de banken zijn de zitplaatsen aangegeven. Huisgenoten mogen naast elkaar; vreemden, vrienden en bekenden moeten twee vakken vrij laten. Dat is met deze aantallen geen probleem en doordat de tussenliggende rijen vrij blijven heeft iedereen ook goed zicht op het podium. Zo zie je, elk nadeel …

Navarone

Navarone

Geen vervolg op het gloriejaar

Maar ja, geld is er natuurlijk niet mee te verdienen: met zulke kleine aantallen worden de kosten niet gedekt. Volgende week mogen ook maar 100 mensen in de Rode Zaal van Doornroosje, nog geen tiende deel van het normale aantal. 2020 blijft een verloren jaar voor de culturele sector.

In tegenstelling tot het gloriejaar 2019, toen Navarone in het voorprogramma van Anouk in de Ziggo Dome en Bon Jovi in het Goffertpark stond en de band zelf volle zalen trok door het hele land. Toch is het enthousiasme er niet minder om. Zanger Merijn van Haren herkent veel mensen in het publiek en praat ons persoonlijk bij over de totstandkoming van de setlist.

De semi-akoestische setting vraagt om een andere lijst dan normaal. Zo prijkt opeens ‘Bottom Line’ weer op de lijst. “Dit is een oud nummer, maar toch hebben we het pas twee keer eerder gespeeld. Dat is het nadeel als je zoveel hebt. Je kunt niet altijd alles spelen”, aldus Merijn.

Niet meezingen, geen toegift

Een ander nadeel van de coronamaatregelen is dat het publiek niet mag schreeuwen of meezingen. Klappen mag, maar andere uitingen van enthousiasme moeten achterwege blijven. Ook komt er geen toegift. Niet uit gebrek aan enthousiasme overigens, maar dat is in het Openluchttheater gewoon niet zo praktisch. “Of we moeten ons eerst allemaal in de bosjes verstoppen, dus dat gaat ‘m niet worden”, grapt Merijn.

Navarone

Navarone

A capella met kikkerkoor

Het blijft een succesnummer, bijna tot het allerlaatst bewaard: de à capella versie van de spiritual ‘Swing Low, Sweet Chariot’ waarin de pure stem van Merijn wordt ondersteund door het gebas van Bram Versteeg, Kees Lewiszong, Roman Huibreghs en Robin Assen. We missen de broccoli (Bram kruipt doorgaans even in de rol van zijn alter ego Bramdrea Brokcelli met een als microfoon vermomde broccoli), maar ook hier doet het groene kikkerkoor het wonderlijk goed. Nog iets lager dan de basstemmen leggen ze een tapijtje van ‘kwork’.

We eindigen opgewekt, met het nummer ‘Free together’ en dan zijn we weer vrij om te gaan en staan waar we willen. Nou ja, met inachtneming van de 1,5 meter afstand en na het volgen van de pijlen richting merchandise en uitgang natuurlijk.

Setlist

  1. Lonely Nights
  2. Unmistakably Everything
  3. Soon I’ll be home
  4. Perfect Design
  5. December
  6. Bottom line
  7. Indigo Blue
  8. Leave
  9. Don’t Belong
  10. Black and Blue
  11. Respect
  12. Cerberus
  13. Devil’s Ferry
  14. Swing low
  15. Free together

Navarone

Navarone