In het jaar zonder Vierdaagse: de Zesdaagse van de Nijmeegse rockband Navarone In het jaar zonder Vierdaagse: de Zesdaagse van de Nijmeegse rockband Navarone

De buitenconcerten zijn semi-akoestisch. Dat heeft voor het publiek het voordeel dat je het zonder oordopjes kunt horen en dat daardoor ook het achtergrondgeluid een rol krijgt. Het geruis van de wind in de bomen, een enkele vogel die zingt in de avondschemer. En de kikkers. Eerst zacht ‘kworkend’ op de achtergrond en alleen hoorbaar tussen de nummers in, maar naarmate het later wordt lijken de kikkers er ook steeds meer zin in te krijgen. Tot ze zelfs voor de muzikanten tijdens het spelen hoorbaar zijn. Dat voegt een aparte dimensie toe aan het hele gebeuren.

Een ander voordeel van het gebrek aan rockgeweld is dat de stem van Merijn meer aandacht krijgt. Nu kan hij laten horen wat een enorm bereik hij heeft. Van zacht en gevoelig tot de enorm lang aangehouden loepzuivere uithalen, een Robert Plant van Led Zeppelin waardig.

We hebben het allemaal gemerkt de afgelopen periode, de regels veranderen waar je bij staat. Toen de concertreeks werd aangekondigd, mochten er 100 mensen bij elkaar komen en waren de concerten in no time uitverkocht. Afgelopen donderdag zijn de regels verruimd en mogen er opeens 200 mensen in het Openluchttheater. Dat aantal wordt lang niet gehaald, maar toch is het best gezellig druk op de middelste tribune. Met witte strepen op de grond voor de banken zijn de zitplaatsen aangegeven. Huisgenoten mogen naast elkaar; vreemden, vrienden en bekenden moeten twee vakken vrij laten. Dat is met deze aantallen geen probleem en doordat de tussenliggende rijen vrij blijven heeft iedereen ook goed zicht op het podium. Zo zie je, elk nadeel …

Maar ja, geld is er natuurlijk niet mee te verdienen: met zulke kleine aantallen worden de kosten niet gedekt. Volgende week mogen ook maar 100 mensen in de Rode Zaal van Doornroosje, nog geen tiende deel van het normale aantal. 2020 blijft een verloren jaar voor de culturele sector.

In tegenstelling tot het gloriejaar 2019, toen Navarone in het voorprogramma van Anouk in de Ziggo Dome en Bon Jovi in het Goffertpark stond en de band zelf volle zalen trok door het hele land. Toch is het enthousiasme er niet minder om. Zanger Merijn van Haren herkent veel mensen in het publiek en praat ons persoonlijk bij over de totstandkoming van de setlist.

De semi-akoestische setting vraagt om een andere lijst dan normaal. Zo prijkt opeens ‘Bottom Line’ weer op de lijst. “Dit is een oud nummer, maar toch hebben we het pas twee keer eerder gespeeld. Dat is het nadeel als je zoveel hebt. Je kunt niet altijd alles spelen”, aldus Merijn.

Een ander nadeel van de coronamaatregelen is dat het publiek niet mag schreeuwen of meezingen. Klappen mag, maar andere uitingen van enthousiasme moeten achterwege blijven. Ook komt er geen toegift. Niet uit gebrek aan enthousiasme overigens, maar dat is in het Openluchttheater gewoon niet zo praktisch. “Of we moeten ons eerst allemaal in de bosjes verstoppen, dus dat gaat ‘m niet worden”, grapt Merijn.