Navarone sluit succesvolle tour 2019 af met een robbertje vechten op eigen terrein Navarone sluit succesvolle tour 2019 af met een robbertje vechten op eigen terrein

Meryn was 9 en Florian 11 jaar oud toen ze hun eerste Navarone-optreden meemaakten en meteen werden gegrepen door de muziek. Dus het is voor hen dan ook een droom die uitkwam toen Kees Lewiszong hen benaderde om deze avond in te leiden. En dat doen ze met verve. Het is goed te merken dat de jongens al flink wat podiumervaring hebben en zich niet laten imponeren door een duizendkoppig publiek. Professioneel spelen ze hun set met onder andere hun single Evil Mind die eerder dit jaar al werd opgepikt door Indie XL, en ze nodigen na afloop alle aanwezigen uit voor hun eerste verjaardag in Trianon op 10 januari. Gezien het enthousiasme van het publiek zou dat wel eens een drukke avond kunnen worden.

En dan is het even wachten op de hoofdact. Het publiek is goed bekend met Navarone, een aantal van hen heeft ook de eerdere shows al meegemaakt of was erbij op Plein 1944. De naam van de tour is ‘Mixing it up’, wat eigenlijk een vreemde naam is, want letterlijk vertaald is dat ‘een robbertje vechten’. En vechten doen de jongens van Navarone bepaald niet. Niet met elkaar of het publiek en zelfs niet met de gastzangeressen waarmee zij streden in ‘TVOH’: Sanne de Winter en Patricia van Haastrecht.

Het concert start met Perfect design, het nummer dat zij speciaal schreven voor hun tv-optreden en vervolgens volgen een aantal oudere eigen nummers. Waar deze elders in het land nog wel eens tot stilte leiden, worden ze in hun eigen stad vol enthousiasme begroet en meegezongen. Pas bij de Queen-cover Somebody to love valt op dat nog een zesde muzikant op het podium zit. Naast de vaste bezetting maakt Navarone voor deze tour gebruik van toetsenist Len van de Laak, een bescheiden muzikant maar eentje die laat horen dat hij zijn instrumenten prima in de vingers heeft zitten.

Ook valt bij dit nummer pas echt het enorme bereik van de stem van Merijn van Haren op. Hij zet een perfecte Freddy Mercury neer. Maar ook de andere covers zijn nauwelijks van het origineel te onderscheiden, zowel vocaal als instrumentaal. Zoals een puntgaaf gespeeld Hotel California van de Eagles waarbij Kees zijn gitaar inruilt voor een exemplaar met twee halzen. ‘Eigenlijk heb ik hier twee gitaren voor nodig, maar dat speelt zo lastig.’ Tja.

Met een fraaie mix van eigen en andermans werk toont Navarone ook deze avond aan echt tot de topbands van Nederland te horen. En de introductie van diverse gastmuzikanten maakt elk optreden van deze tour uniek. Zo zingt Merijn mooie duetten met Patricia in Go your own way en Gimme Shelter en brengt hij samen met Sanne fraaie vertolkingen van Purple Rain en Respect. Maar helemaal feest wordt het als Maarten, de eigenaar van café Dollars, zijn contrabas komt mishandelen op het podium bij Long tall Sally van Little Richard. Daarmee zet hij ook Dollars even in het zonnetje, de plek waar het allemaal begon.

Ook heel grappig is de à capella gezongen gospel Sweet Chariot, waarbij Bram Versteeg even in de rol van zijn alter ego Bramdrea Brokcelli kruipt met een als microfoon vermomde broccoli. Bij het laatste nummer van de set, Free together, verlaten de muzikanten één voor één het podium tot Merijn alleen met zijn gitaar in een spotje staat. Een mooi beeld, maar zo kan de show niet eindigen natuurlijk.