"Wij durven alles tegen het licht te houden of het bestaansrecht heeft. Zelfs de main stage!" "Wij durven alles tegen het licht te houden of het bestaansrecht heeft. Zelfs de main stage!"

"Zwarte Cross is een festival met meer dan 20 podia met muziek. Voor ieder podium hebben wij een bepaald kader opgesteld en daarbinnen boeken wij. Hendrik-Jan Lovink en ik zitten op kantoor en doen echt de overhead, maar er werken zeven bookers voor ons die ieder hun eigen expertise hebben. Zo hebben wij bijvoorbeeld de reggae-weide; daarvoor programmeren Jasper Bax en Pieter Both (zanger van Beef). We hebben ook een booker voor de Undercovertent en voor Exoticana. Met Frank Satink werken wij samen voor het hoofdpodium, de megatent, Bayou en Roadhouse enzovoort. Ik houd daar min of meer het overzicht over."

"Dat ligt bij mijn collega Remko Keizer. Die doet de theaterboekingen. Hij werkt nauw samen met de Schoenfabriek, de externe partner die ons ondersteunt in het programmeren van de theaterweide. De Schoenfabriek zit in Nijmegen en doet bijvoorbeeld ook Festival op ’t Eiland tijdens de Vierdaagsefeesten."

"Zeg nooit nooit. Wij durven alles wel tegen het licht te houden met de vraag of het nog bestaansrecht heeft en of we ’t misschien anders kunnen doen, of beter. Als daar uitkomt dat het er volgend jaar weer staat, dan blijft ‘t. Door de stijgende gages en buitenlandse beschikbaarheid is het hoofdpodium, wat betreft booking, af en toe best moeilijk. Het ene jaar is het makkelijker dan het andere jaar."

"We willen graag laten zien dat de Zwarte Cross een festival is met heel veel podia en dat ieder podium of weide eigenlijk een minifestival an sich is. Als je bijvoorbeeld rockliefhebber bent, kun je een heel weekend goed vertoeven in de Roadhouse. Op die podia willen we ook graag laten zien wat de nieuwe bands zijn en wat opkomende talenten uit het buitenland zijn. Daar willen we ook wel graag de diepte in gaan."

"Dat omschrijft wel wat het is, maar het is ook humor en dat we willen verrassen en maatschappelijke betrokkenheid willen tonen. Zo werken we nauw samen met verenigingen in de Achterhoek. Door een bardienst bij ons te draaien verdienen zij geld om de clubkas van de vereniging te spekken."

"We vinden bij de Cross alles even belangrijk. Daarom zetten we ook een Black Eyed Peas naast een Hällas en een workshop filosoferen. Het is de mengelmoes van wat er is en we hopen dat de bezoeker rondjes loopt en alles ontdekt. Het blijft ook wel leuk, omdat we om de zoveel jaar veel dingen omgooien en nieuwe dingen hebben. Zo dagen we onszelf als organisatie ook ieder jaar uit om een nieuw programma aan te bieden.”

"Bij Mañana Mañana programmeren we, in tegenstelling tot bij de Cross, alles zelf. We benaderen de bandjes zelf, we boeken ze zelf, vullen zelf de koelkasten en zetten ze zelf als ’t ware klaar. Dat doe ik, samen met vier of vijf collega’s hier van De Feestfabriek. De programmeringsvisie van Mañana Mañana is niet zozeer gerelateerd aan een kader per podium, maar er wordt wel per podium gekeken naar een globaal kader met specifieke genre’s: wat bieden we elders aan als we hier bijvoorbeeld gitaarmuziek aanbieden? We kijken daarbij ook vooral naar verrassende bands. De visie is eigenlijk: als we het met z’n allen goed vinden, dan mag ’t komen. We proberen veel Gelders talent neer te zetten, nieuw Nederlands talent en talent uit het buitenland."

"Dat doet eigenlijk iedereen op z’n eigen manier. Ik let vooral veel op wat er nieuw opkomt in de muziekindustrie, de Popronde, wat er op de radio of online komt of wat er in de regio naar voren wordt gebracht, anderen spelen zelf in een band en hebben zo een flink netwerk. Op die manier proberen we een divers programma samen te stellen."

"Om de twee weken zitten we bij elkaar, dan gaan de speakers aan dan gaan we luisteren. Bij Mañana Mañana hebben we, gelukkig, ook de bewegingsvrijheid om iets meer te experimenteren met nieuwe dingen. Op de Cross moet je, in bijvoorbeeld de megatent, bekendere dingen neerzetten die mensen ook verwachten en op het hoofdpodium moet je al snel bands programmeren die veel mensen op de been brengen. Maar het zijn vaak de kleinere podia waar je een beetje kunt experimenteren en verrassen. Mañana Mañana is ook wel iets meer gericht op muziekliefhebbers, maar evenzogoed op mensen die het leuk vinden om een weekendje met het gezin weg te zijn."

"Graaf van Rechteren Limpurg, de eigenaar van het Landgoed Enghuizen, het terrein in Hummelo, merkte dat het festival veel schade en herstelwerkzaamheden met zich mee bracht. De ondergrond is daar van klei. Als we daar een festival hadden gedraaid, waren we tot weken daarna nog bezig om het terrein te herstellen. Ook als je in de week voorafgaand aan het festival een regenbui had, had je daar het hele weekend last van. De grond was het absoluut niet geschikt voor een festival als Mañana Mañana. Toen bleek ook nog ’s dat de aanslag op de natuur erg groot was, dus toen zijn we maar op zoek gegaan naar iets anders. Het was tenslotte de achtertuin van de Graaf, waarin wij dit feest gaven."

"We zijn ontzettend tevreden met de locatie in Vorden. Het is mooi en wat betreft productie fijner en de Mañana-gedachte is overeind gebleven. De bevolking van Vorden is er ook erg enthousiast over en is erg betrokken. Voorlopig blijven we nog wel een paar jaar daar. Er is nu een overeenkomst getekend voor de aankomende vijf jaar."

"Bij Mañana Mañana is dat allemaal ook iets persoonlijker en kleinschaliger. En omdat we daar alles zelf doen, zien we ook hoe dingen uitpakken en de reactie van het publiek. Die ervaringen kunnen we dan ook weer meenemen naar de Zwarte Cross. Zo proberen we toch twee verschillende festivals neer te zetten, maar wel altijd met de insteek om te verrassen, met humor en service, hetgeen voor ons ook heel belangrijk is."

Zwarte Cross is dit jaar van 18 tot en met 21 juli (uitverkocht) en Mañana Mañana van 13 tot en met 16 juni 2019.