Bandjes kieken is in de Achterhoek de manier om er achter te komen wat er speelt in de muziek. De Achterhoekse Band Competitie is dan ook een goede gelegenheid om te ontdekken wat er in die kweekvijver rondspartelt. Voor de negende keer organiseren DRU Cultuurfabriek en Huntenpop deze wedstrijd. De winnaars mogen niet alleen op Huntenpop optreden, maar krijgen ook studiotijd, een professionele fotoshoot en een clinic ‘Muzikaal ondernemen.’

PROJECTiON

De avond openen is voor een band een ondankbare, lastige opgave. It’s a dirty job, but someone has to do it. En die beurt is voor PROJECTiON. Het kwintet uit Winterswijk en omgeving speelt progressive rock. Een muziekstijl voor echte liefhebbers, maar bij het grote publiek niet zo bekend. Met het uptempo nummer ‘Running Through Time’ wordt meteen de vaart erin gebracht.

Daarna volgt de typische progrock. Een lang uitgewerkt stuk met pompeuze synthesizerpartijen en melodieuze gitaarlijnen. Dat nummer beslaat bijna het hele optreden, want de speeltijd is voor iedere band beperkt tot ongeveer twintig minuten. Het is echter spijtig dat het verzandt in een geluidsbrij. Het geluid van de gitaar en de toetseninstrumenten is nauwelijks uit elkaar te houden. Er komt vooral veel volume het podium af waardoor je het gevoel krijgt murw te zijn gebeukt.

Projection

Now it’s US

Na een korte ombouw is het tijd voor Now it’s US. In de jaren negentig begonnen ze onder een andere naam als een kwartet, maar inmiddels zijn ze een trio met een drummachine. Het ontbreken van een drummer is geen gemis. De podiumpresentatie van Alfred Kamstra compenseert dat ruimschoots. Met veel gevoel voor drama pakt de in smetteloos wit en met zwarte handschoenen geklede zanger het publiek in. De speelstijl is moeilijk te duiden, maar invloeden van 80s New Wave en alternatieve rock zijn duidelijk herkenbaar. Een vreemde mix, maar wel lekker. Met nog twee speelminuten op de klok kondigt Kamstra onverwachts het einde van het optreden aan. Geheel in stijl.

John's Cross

De zaal is goed gevuld en het publiek is opgewarmd, dus is het de beurt aan John's Cross. De band is opgebouwd rondom singer-songwriter Sacha Reuling. Dat merk je meteen. Het vakmanschap blijkt uit het songmateriaal. De vlotte, catchy poprock slaat goed aan. Sacha zoekt gelijk de interactie met het publiek en dat lukt. Er wordt meegezongen en meegedanst op de pakkende refreinen. Maar ook een power-ballad over het beëindigen van een relatie past goed in de set. Het optreden is zonder franje, recht toe recht aan. Daar houden ze in de Achterhoek wel van.

John’s Cross

The Blacktop Symphony

Een optreden van The Blacktop Symphony is een reis terug in de tijd naar de psychedelische rock van eind jaren zestig en begin jaren zeventig. Langharige mannen die lang uitgesponnen songs speelden alsof het symfonieën waren. Bij The Blacktop Symphony is achter het Hammond-orgel echter een vrouw te bewonderen, Marjo Berentzen. Met haar blonde, weelderige haardos doet ze niet onder voor haar bandmaten Frank Baks en Arjan Paijers. Ook bijzonder is, dat ze alle drie zingen naast het spelen op hun instrumenten. Hun retro-psychedelische symforock is allesbehalve stoffig. Het is in een gloednieuw jasje gestoken, in een typische Achterhoekse stijl. Dynamisch, pakkend en recht voor zijn raap.

Triple-R

De Liquid Love Machine zou nu gaan optreden, maar zanger-gitarist Yannick Boland moest om medische redenen helaas afhaken. Gelukkig is er ook een reservelijst van bands die het net niet haalden. Triple-R is bereid gevonden en beschikbaar om de opengevallen plaats in te vullen. Het zijn drie studenten aan het ArtEZ conservatorium in Arnhem die een mix van instrumentale fusion, jazz, soul en hiphop spelen. Technisch goed, maar in dit genre is het lastig om het publiek te boeien. Dit is muziek voor de echte liefhebber. Maar als na het instrumentale begin de zangeressen het podium op komen, heeft de band een smoel gekregen. De twee Emma’s (Lukassen en Loeffen) voegen niet alleen visueel iets toe, maar vullen met hun soulvolle zang het denkbeeldige gat in. Het is een goede combinatie.

Blacktop Symphony

Speciaal Onderwijs

Het slotstuk van de avond is Speciaal Onderwijs. De combinatie van dansbare Nederhop en ska zou aanstekelijk moeten werken, maar er is weinig interactie. “Heeft iemand hier last van een `Kater Op De After?`", vraagt zanger-gitarist Gaetano van Esch. Een leuk liedje, maar niet de manier om het inmiddels lauwe publiek op te zwepen. Het feestje komt maar niet op gang, terwijl dit een uitgelezen kans is. De laatste song, `De Tiktator,` gaat over de tijd. “Heeft iemand daar last van?,” vraagt Gaetano maar weer. Nee, dit is niet het moment voor dat soort vragen. Het is tijd voor een party.

Na al het muzikale geweld is het tijd om de winnaars bekend te maken. Zoals gebruikelijk wordt de spanning enorm opgevoerd doordat eerst alle acts nog eens kort worden doorgenomen. Maar daarna komt het verlossende woord van presentator Wim Koens: de winnaar van de publieksprijs?

The Blacktop Symphony

En wie is volgens de vakjury de beste?

Speciaal Onderwijs

Beide acts zijn te zien op Huntenpop 2019.

Speciaal Onderwijs