Piano Day 2018: ode aan 88 toetsen in uitverkocht Luxor Live Piano Day 2018: ode aan 88 toetsen in uitverkocht Luxor Live

De 88e dag van 2018 voelt iets te nat en te mottig voor eind maart. Het is een gewone doordeweekse dag, woensdagavond. En toch: er hangt een bijzondere sfeer in de grote zaal van Luxor. Het publiek is anders dan anders. De opstelling is anders dan anders. En de avond wordt ook anders dan anders.

Het publiek is sterk gevarieerd en loopt uiteen van twintigers tot muziekliefhebbers die de twintig al zo’n veertig jaar gepasseerd zijn. Bekende Luxor Live-gezichten vermengd met mensen die mogelijk voor het eerst voet zetten in deze prachtige poptempel. In het midden van de zaal staat een fiere vleugel, het publiek zit er deels op het podium in een cirkel omheen. Zodra LAVALU iedereen aanstekelijk enthousiast welkom heeft geheten is het tijd voor de eerste act van de avond.

In die zin staan ze perfect in lijn met LAVALU, ook zij slecht graag de muren die soms tussen verschillende muziekstijlen en –liefhebbers in staan. Voorafgaand aan het stuk dat ze quatre mains (met vier handen) spelen verklaart Sebastian dat zijn aversie tegen de oppervlakkigheid van social media dankzij dit optreden iets is afgenomen. Instagram heeft het duo namelijk verbonden met LAVALU en naar Arnhem gebracht.

K/C speelt Franz Schuberts 'Fantasie in F#mineur' voor vier handen. Dit stuk wordt algemeen gezien als een van de meesterwerken voor twee pianisten. Schubert schreef het  begin 1828, enkele maanden voor zijn dood. Een kleine twintig minuten zitten Sebastian en Marina intens en geconcentreerd te spelen. Dicht naast elkaar op een pianobankje, Sebastian neemt de pedalen voor zijn rekening en Marina slaat telkens krachtig hoorbaar de bladmuziek om. Vier handen gaan als een danspaar over de toetsen. Soms springen ze over elkaar heen om vervolgens hun eigen zijde van het klavier weer op te zoeken; zij in het hoge spectrum en hij in het lage. Schuberts testament dwarrelt en knalt de zaal in en eindigt welhaast sacraal. Een heftige opener van Piano Day 2018.

Luister op YouTube naar 'Fantasie in F#mineur' door de gebroeders Jusse 

Het is muisstil wanneer Ode To The Quiet aanzet voor een van de nieuwe nummers; sprankelend pianospel en een loepzuivere stem worden ondersteund door dreigende soundscapes. Prachtig, spannend en kwetsbaar. Het blijft verbazingwekkend dat bands met de imponerende kwaliteit van Ode To The Quiet vaak in de luwte opereren. On-Nederlands goed is een uitdrukking die ik hier niet zal noemen. De muziek bezweert, hypnotiseert en tilt je af en toe centimeters boven de houten vloer van de podiumzaal. Bij de aankondiging van het nummer 'Oblivion' verspreekt Marianne zich kort door het aan te kondigen als 'Shrine'. De laatste is echter de werktitel van dit splinternieuwe nummer dat de zangeres speciaal voor deze avond schreef. De charmante verspreking toont de versheid van dit nummer.

Ode To The Quiet, vanavond voelt het als een eerbetoon aan hen die met aandacht en stilte luisteren en genieten van pianomuziek.

Oblivion, speciaal geschreven voor Piano Day 2018: Oblivion op Soundcloud

Als eerste speelt Van Bavel een zelf geschreven wals. Het stuk verspringt van klein en verstild naar enorm heftig. De gezichtstrekken van Van Bavel doen af en toe denken aan die van oude bluesgitaristen als B.B. King; een vertrokken mond, stevige denkrimpels, samengeknepen ogen en hoog opgetrokken wenkbrauwen. Enig gevoel voor dramatiek is Van Bavel niet vreemd en dat is prima. Het tweede stuk is It could happen to you, een ‘jazz standard’ bekend door de uitvoeringen van onder meer Nat King Cole, Chet Baker en Miles Davis. Tot slot speelt Van Bavel  Duke Ellingtons Lotus Blossom.

Na Piano Day gaat Van Bavel stevig op tournee met zijn trio, check zijn website voor de tourdata. Hieronder een filmpje op YouTube van zijn 'Wals en Intermezzo'

Wanneer ze na zes songs terugkomt en hint op een toegift volgt een enorm aanmoedigend applaus. Vanuit verschillende hoeken van de zaal klinken verzoekjes, waarbij 'Safe (from harm)' de boventoon voert. Tijdens de live uitvoering van dit nummer is er geregeld tijd voor ‘audience participation time’, zo ook deze keer. LAVALU zingt twee zinnen uit het stuk samen met het publiek voor, waarna dit op het eind van de avond prachtig samenkomt als het publiek a capella zonder pianobegeleiding in koor zingt.

Tijdens het concert presenteert LAVALU met trots de witte vinyl versie van Solitary High. Het eerste exemplaar overhandigt ze aan vaste geluidsman en humoristische steun en toeverlaat Rutger Drenth.

Het was een avond met dynamiek, variatie en harmonie aan de piano en in alle gevulde stoelen daar omheen. Na een bedankje aan het publiek en een staande ovatie is het einde daar, op naar de volgende Piano Day op 29 maart 2019.