Spijkerrok 2017: ontspannen sfeer en muzikale traktaties Spijkerrok 2017: ontspannen sfeer en muzikale traktaties

En Vélo is de openingsband van de kleinste van de twee Spijkerrok-tenten. De band, bestaande uit Jelle Liebrand (zang/gitaar), Joost Maalderink (drums) en Jon de Lange (basgitaar) is al sinds 2004 actief in de Arnhemse scene. Met hun mix van 70’s-rock, grunge en hippie-folk trapt het drietal het publiek ruw uit het akoestische slaapje waar ze na One Big Heart even in waren beland. Energiek, gedreven en met de immer ‘wereldverbeterende’ uitstraling van zanger Jelle Liebrand. En nu hard op weg naar nieuw materiaal later dit jaar.

Het contrast met de volgende band kan haast niet groter zijn. Neuroot, de legendarische hardcore punkformatie speelt een oorverdovende set in de grote tent. De band die begin jaren ’80 in Doesburg door bassist Marcel werd opgericht, is sinds 2013 weer actief met zanger gitarist Edje en nieuwe drummer Ares Lux. De reputatie van deze punkers is, naast de overdonderende optredens, te danken aan de muziekcassette Macht Kaputt Wass Euch Kaputt Macht (1983) en vooral de internationaal goed ontvangen Right is Might ep uit 1985. Hierop is het nummer '(Wir sind) Die Ratten vom Müll' dat een gigantische culthit werd in Duitsland terug te vinden.

Naast de energiek gespeelde hardcore punk steekt de band hun mening niet onder stoelen of banken. Gaat een klassieke track van hen over bijvoorbeeld de kernwapens, ook zaken anno 2017 zoals president Trump worden aangepakt. Het wil gedurende de set maar niet drukker worden in de tent. Waarschijnlijk is zelfs 35 jaar later de punk van Neuroot nog altijd te hard voor de gemiddelde Spijkerrokker. Desalniettemin goed dat ze er stonden.

Achterdochtig uit Arnhem zorgt meteen al voor een goedgevulde kleine tent. Hun alternatief-Nederlandstalige indie met een cynische, geëngageerde toon valt duidelijk in de smaak bij de toehoorders. Er zijn er zelfs bij die kunnen meezingen met de teksten van Bram Derksen. Misschien is ‘Alles Ten Spijt’ wel het bekendst, maar ‘Hij/Zij’ krijgt een lekker felle uitvoering. Dennis Spee weet goede accenten te leggen achter zijn drumkit. Subtiel als de muziek hier om vraagt, maar ook hard uithalend op het goede moment.

De zang zit niet zo ver in de mix, waardoor niet alles even goed te verstaan is, maar dit lijkt een bewuste keuze van Achterdochtig. Opvallend is de Portishead-cover in het tweede deel van de set. Hoogtepunt is echter ‘Nooit Geweest’, een nummer dat werkelijk door merg en been gaat. Hulde aan de programmeurs, precies de goede band op het juiste tijdstip.

Dan is het rond half negen al tijd voor de grootste naam op het affiche van dit jaar; het Rotterdamse Iguana Death Cult. Deze vierkoppige psych-garageband timmert al een paar jaar aan de weg en het lijkt erop dat 2017 het jaar van hun doorbraak is, mede door het begin januari uitgebrachte en lovend ontvangen album The First Stirrings Of Hideous Insect Life. Niet alleen stond de band op Best Kept Secret maar ze staan later dit jaar zelfs op Lowlands. Het is daarom niet zo gek dat festivaldirecteur Eric Veltink maar wat trots is dat deze band op Spijkerrok staat.

Hun liveshow is energiek en wordt vergeleken met likeminded bands als Thee Oh Sees en King Gizzard and the Lizard Wizard. De band trapt af met ‘Pyramids’, tevens de opener van de plaat. Door dit supersterke nummer zit de sfeer in de grote tent er meteen in. Er wordt gedanst en meer en meer mensen komen in de tent staan. ‘The Dreamer’ lijkt een vergeten jaren zestig pareltje. Het tempo blijft hoog en de Rotterdammers hebben veel sterk materiaal waardoor de set in no time afgelopen lijkt. Het hoekige ‘Can Of Worms’ met felle uithalen zorgt voor het hoogtepunt van de set.

Thaïti uit Nijmegen heeft aldaar in korte tijd een geweldige naam opgebouwd, maar lukt het dit zevental ook in Arnhem de mensen aan het dansen te krijgen? Door de muziek die ze maken, vaak omschreven als een onweerstaanbare combinatie van dansbare indiepop en worldbeat met ‘80’s disco invloeden, is deze vraag alleen maar met ja te beantwoorden.

Naast zanger/toetsenist/gitarist Sam Cuppen, die er vandaag slicker uitziet dan ooit tevoren, zijn de twee zangeressen/danseressen Florieke en Lisa (vanavond invallend voor Simone) echte blikvangers. En dat terwijl de band solide speelt (zien we daar Dennis Spee weer, nu als bassist) met bongo’s die zorgen voor tropische accenten. Vaste prik in de setlist is ‘Slippery People’ van Talking Heads, dat dit keer niet zo heel strak wordt gespeeld. Wel strak zijn de eigen grooves zoals ‘Habana’ die zorgen voor een echt zweetmoment in een propvolle kleine tent.

Afsluiter is de zeskoppige Duitse reggaeband Betrayers Of Babylon. Inmiddels leeft zo’n beetje de helft van de band in Arnhem. Zo waren ze ook al vaker in deze contreien live te bewonderen, maar nog nooit als afsluiter op zo’n mooie plek. Overduidelijk heeft de band er zin in en de leden weten de drukke grote tent mee te krijgen, ondanks de Duitse teksten. Die hebben altijd een boodschap, die verder gaat dan alleen peace & love. Zo heeft ‘Herzlich Willkommen’, tevens de titel van hun album, de asielzoekersproblematiek als thema.

Vooral de ska-achtige nummers, die met veel energie en speelplezier worden gespeeld, gaan er in als koek bij alle festivalbezoekers. Naast frontman Luks spelen vooral trompettist Noah en trombonist Simon zich in de kijker. Als het tempo omhoog gaat, weet de band van dit optreden samen met het publiek echt een feestje te maken. Een zonnig en geslaagd slot van een eveneens  geslaagd en zonnig festival.

Dan is het Spijkerrok festival 2017 ten einde, maar voor de liefhebbers die nog meer willen, is er nog een afterparty in De Brigant. Hier hebben de Arnhemse punkers Oude Jeugd een volle zaal volledig uit hun dak laten gaan. Er ontstond een kleine pit en het was opnieuw zweten geblazen. OHGOD! en DJ Hermelin (Love Fruits / Gelukzoekers) brachten de laatste bezoekers in hogere sferen.