Zo moet het eind 2014 ongeveer gegaan zijn. All Them Witches had zichzelf een week opgesloten in een afgelegen hutje, diep in Tennessee. Na zes dagen was er een volledig album af. Ondanks dat het al plaat nummer drie was, zou het de doorbraak betekenen van het viertal uit Nashville: negen live opgenomen nummers waarin stonerrock, blues en psychedelica elkaar moeiteloos afwisselen en aanvullen.
Zoals wel vaker in die hoek zijn het ook niet de kortste nummers. Veel wordt opgebouwd rondom een repeterende gitaarriff of baslijn, waarbij de kolkende drums minutenlang doorstuwen. En om de Led Zeppelin-vergelijking compleet te maken werd er op Dying Surfer nog uitgebreid gebruikgemaakt van de viool. Wat volgde was een heruitgave van de voorganger - die opeens ook alleraardigst bleek - en begin dit jaar de opvolger, Sleeping Through The War.
Geen viool vanavond op het Valkhof, toetsenist Allan Van Cleave focust zich op zijn Fender Rhodes. Wél dat minutenlang stuwen: wat een geweldige meppen staat drummer Robby Staebler hier uit te delen, terwijl McLeod zijn pezige gitaarriffs door het Valkhof laat galmen. Hoogtepunt vroeg in de set zijn de aan elkaar geweven '3-5-7' en 'Alabaster', waarbij moeiteloos de wals en de gitaarpartij van de eerste overgaan in de vierkwartsmaat en toetsen van de tweede.