Van Typhoon tot Junkie XL en van Lois Lane tot Eefje de Visser, allemaal hebben ze hun eerste schreden in de popmuziek gezet bij de Grote Prijs van Nederland. Ze mochten als beginnende artiesten optreden in Paradiso en de Melkweg, ze hoorden hoe een vakbekwame jury hun muziek beoordeelde en ze konden een forse geldprijs winnen.
 
"De Grote Prijs is nog steeds één van de dopeste dingen die ik heb gedaan. Ik kreeg veel exposure en heb geleerd te presteren onder druk. Het was spannend, maar heel vet." (Ali B)

"Mijn leven veranderde op dat moment: Ik kreeg heel veel aanbiedingen voor festivals, mijn prijs ging omhoog van 70 naar 300 euro per show en dát was het moment dat ik kon gaan leven van mijn muziek." (Lucky Fonz III)

De competitie is inmiddels veel meer dan alleen maar een wedstrijd. Deze tijd vraagt van muzikanten dat ze naast muzikaal ook zakelijk vaardig zijn om te overleven in de huidige, grillige muziekmarkt. De Grote Prijs voorziet in die behoefte door naast de wedstrijd ook te voorzien in tailor made coachingstrajecten door professionals uit het veld, bootcamps met experts, netwerkbijeenkomsten met grote boekingskantoren, etc. Met name onder urban talent speelt de Grote Prijs een belangrijke rol voor de doorstroom naar professionaliteit van hiphopartiesten.
 
Dat 'de Grote Prijs van Nederland moet blijven bestaan' bekrachtigde zelfs minister Jet Bussemaker aan het begin van haar ambtsperiode. De stekker uit de Grote Prijs te trekken betekent een kapitaalvernietiging van 32 jaar, waarin menig deelnemer (internationaal) is doorgebroken en velen anderen zijn ondersteund en gegidst in hun weg naar professionele carrières.

De Grote Prijs van Nederland roept muzikanten en muziekliefhebbers de petitie te tekenen.