Het concert
Bettie Serveert. Voorprogramma: Reiger. Vrijdag 11 november, Doornroosje Nijmegen.

In het kielzog van Bettie Serveert tourt Reiger deze winter als voorprogramma. Eigenlijk is Reiger een eenmansproject van multi-instrumentalist Matthijs Peeters, maar live staan met hem een gitarist, bassist en drummer op de bühne. Peeters' soms houterige bewegingen en gelaatstrekken lijken op die van David Byrne in zijn jonge jaren. Niet voor niets doet het nummer 'Complicated' denken aan 'Take Me To The River' van Talking Heads, de band waarmee Byrne in de jaren ‘80 furore maakte. Het openingsnummer is een standaard rocksong, maar daarna wisselt Reiger van alternative naar dreamrock en zelfs naar punk/garage. Een verrassend optreden.

Wat heeft Bettie Serveert in haar 25-jarig bestaan geproduceerd?
Tien albums (elf, als je het coveralbum met songs van The Velvet Underground meerekent). Het debuut Palomine spreekt het meest tot de verbeelding. Het oeuvre begint met kwetsbare liedjes (zie ook de lieflijke puppy op de albumcover), maar daarna gaat het richting rauwe rock. Rond de eeuwwisseling verschijnt het ingetogen Private Suit, waarna de band op Log 22 en Attagirl experimenteert met electronica en strijkinstrumenten. Bare Stripped Naked is weer een unplugged album, maar sinds Pharmacy of Love (2010) gaat het duidelijk de kant van de indierock op.

Kregen we in Doornroosje een bloemlezing uit het rijke oeuvre?
Nee. Hoewel de Betties uit veel nummers kunnen kiezen, heeft de band een voorliefde voor het stevigere werk. Dat is vooral te vinden op Pharmacy of Love, de opvolger Oh, Mayhem! en het pas verschenen Damaged Good. Bijna de hele set bestaat uit nummers van die drie albums. De groep speelt slechts één ballad: 'De Diva'. Een rustig nummer? Nadat het heel klein begint met ingetogen gitaren en zang, knalt het eruit als de bas en drums erbij komen. Gitarist Peter Visser kondigt het aan alsof ze het met tegenzin gaan spelen. Blij dat ze er vanaf zijn gaan de muzikanten daarna weer in volle vaart vooruit.

Is de groep na al die jaren nog steeds gedreven?
Bettie Serveert maakt zich er niet gemakkelijk van af. De band had een setlist kunnen samenstellen met nummers van alle platen, maar laat door de keuze voor het nieuwere werk juist zien over genoeg creativiteit te beschikken om nog jaren door te kunnen. Dat stralen de leden ook uit. Frontvrouw Carol van Dijk dartelt met haar typische girly look en zwart-witte Rickenbackergitaar over het podium. Naast haar spelen de onverstoorbare bassist Herman Bunskoeke en eerder genoemde Peter Visser, die energiek over het podium springt. Achter de drumkit zit Joppe Molenaar, bij wie je er ernstig rekening mee moet houden dat er wel eens wat kapot gaat of door de lucht vliegt.

Wat kunnen we in de toekomst van Bettie Serveert verwachten?
Hoewel er sinds Pharmacy of Love een lijn lijkt te zijn ingezet richting de hardere rock, blijft het een verrassing waar Bettie Serveert in de toekomst mee komt. De herkenbare Bettie-sound (het indringende stemgeluid van Van Dijk en melodieuze gitaarwerk van Visser) is altijd gebleven, ondanks het flirten met andere genres en stromingen. Afgaande op de energie en beleving hoeven we niet bang te zijn dat de groep er binnenkort de brui aan geeft.