Welnu, op de loepzuivere samenzang van de zussen valt weinig af te dingen. En hun klavier en cello-spel verraadt een klassieke scholing. Maar dan reken je buiten de donkere soundscapes en heavy beats. Toetsen gecombineerd met elektronica is inmiddels gemeengoed. Maar niet alleen toetseniste en zangeres Dienne bediend zich van elektronische soundscapes. Ook haar cello-spelende zus Nelle weet haar weg met elektronica en effecten. Cello gecombineerd met een wahwah-pedaal geeft bijna vijftig jaar na Hendrix nog steeds een behoorlijk verrassend effect. En zo zorgen de zussen voortdurend voor afwisseling door hun catchy melodieuze songs te voorzien van duister dreigende elektronica.

Dat is een gevaar hè? Maar Dienne en Nelle zijn niet alleen virtuoze muzikanten behept met gouden keeltjes, ze weten ook hoe ze een goede melodie moeten schijven. Ze combineren de catchiness van de perfecte popsong met de driegende bevreemding van rauwe ambient.

Dat is het zéker. De zussen Dienne en Nelle van Lili Grace zijn zeker niet "what you see is what you get". Maar het "Grace" in de naam Lili Grace doen ze zéker eer aan. Dit is gracieuze muziek. En dat een understatement.