Ik had, nog voordat ik in 2013 op zoek ging naar bandleden, al 60 tot 70% van de nummers in de basis liggen. We hebben vervolgens, na ons optreden op de clubavond, de lijnen voor de opnames uitgezet. We zijn stapsgewijs aan het werk gegaan. Eerst zijn we met Wouter Budé, de producer, op zoek gegaan naar de sound. Met name aan de donkere onderkant van het geluid van Zamora hebben we gesleuteld, waardoor er in combinatie met de ‘sparkly’ gitaren en de zang een aparte dynamiek ontstaat.
We zijn eind juni de studio in gegaan en daar zijn we pas in september weer uitgekomen. Het mooie is dat we ons in die periode eigenlijk alleen hebben bezig gehouden met de vraag hoe we de songs zouden gaan opnemen. We waren toen helemaal niet bezig met het proces ná de studio en of we ons op een bepaald publiek zouden moeten richten. Dat kwam pas later, toen we over de volgorde van de nummers voor het album gingen nadenken. Wij hadden een bepaalde volgorde in ons hoofd, maar onze mixer, Guido Aalbers, heeft ons ervan overtuigd een andere volgorde te nemen, zodat mensen beter ‘in’ de plaat zouden komen. Toen ontdekten we eigenlijk zelf pas wat het album en de sound van de luisteraar vraagt. Ik heb vervolgens, telkens met een andere opbouw van het album, langs de Waal gewandeld om te voelen wat er gebeurde. Dan heb je op een gegeven moment het juiste gevoel en rollen de tranen over je wangen.
Let op: Deze inhoud kan niet getoond worden omdat deze mogelijk strijdig is met de gekozen cookiesettings.
U kunt dit hier aanpassen door de categorie 'social' aan te vinken. Waarom is dit nodig?
U kunt dit hier aanpassen door de categorie 'social' aan te vinken. Waarom is dit nodig?