Evelien Scheers: "Soms komen dingen ineens samen en klopt het gewoon."

Gesprek met Doetinchemse zangeres-songwriter Evelien Scheers over haar muzikale carrière, haar keuze voor Nederlandstalige teksten en haar gevoel als kompas voor de keuzes die zij maakt.

Gino van Zolingen ,

In 2007 is zij al op de radar gesignaleerd van 3voor12 Gelderland: ‘Zij is commercieel potent. Kan zo op de radio en blijft op ieder podium overeind. Als een vis in rimpelloos water is Avalene (haar artiestennaam destijds, GVZ) de prijsvangst van het Gelders Singer-Songwriter Festival’.

Zeven jaar later is Evelien Scheers onder haar eigen naam aan een nieuw album gaan werken. Het album Terug Naar Mij bevat dertien nummers die zij in vier maanden tijd heeft geschreven. Voor het eerst in haar leven zijn het Nederlandstalige nummers. Persoonlijker en kwetsbaarder dan ooit tevoren.

Als jonge gup gepokt en gemazeld
Op haar achtste schreef zij al songteksten in het Engels. Vanaf haar twaalfde beklom zij diverse podia met de band WYSIWYG. Daarna werd Evelien gevraagd om de ‘macho-vrouwen-rockband' Charing X te versterken en toerde ze zelfs op Curaçao. In 2004 had ze een uitstapje naar het hiphop-project Monotypes, waarover onze eigen Atze de Vrieze dit schreef.

Haar eigen weg
In 2007 begon het schrijven van nummers onder de naam Avalene (Evelien in het Zuid-Afrikaans).  In dat jaar won zij het Gelders Singer Songwriter Festival. Na een muzikaal wat rustigere periode, formeerde Evelien in 2012  een pop-/rockband onder de dezelfde naam Avalene. Tot midden 2014 heeft deze band op diverse podia gestaan, waaronder Heeren van Aemstel in Amsterdam en Cultuurfabriek Dru in Ulft. Met het vertrek van de gitarist was de jeu er van af en bloedde de band geleidelijk aan dood.

In haar zoektocht naar een nieuwe gitarist is er een omslagpunt gekomen in de muzikale route die Evelien tot dan toe had bewandeld. Zij vond een nieuwe richting.

3voor12 Gelderland is nieuwsgierig naar die nieuwe richting, hoe zij die nieuwe weg is ingeslagen en wat haar uiteindelijk doel is.

Dus de zoektocht naar een andere gitarist heeft bijgedragen aan de nieuwe route die je bent ingeslagen?   
“In mijn zoektocht heb ik Harry Holzhauer van opnamestudio Het Lab in Arnhem benaderd met de vraag of hij een andere gitarist wist. Hij zei toen: ‘Nee, maar wanneer kom je bij mij in de studio, want ik wil graag met je samenwerken.’ Op dat moment had ik net een Nederlands liedje geschreven.”
 
Waarom in het Nederlands?
“In januari 2014 ben ik begonnen met Nederlandse teksten. Niet dat dit bewust was. Ik zat te pielen op de bank. Er kwamen klanken. Vanaf mijn achtste werden de klanken Engelse woorden en nu werden het opeens Nederlandse woorden. Ik dacht: wat is dat? Het kan vast geen kwaad. Laat ik maar eens onderzoeken wat dat is.”
“Een week later had ik het contact met Harry. En twee weken later hadden wij afgesproken dat wij samen wat zouden gaan doen. Vanaf dat punt zijn wij om de week met een nummer aan de slag gegaan. Dit bleek een goede combinatie te zijn. Harry heeft een toffe ritme-sectie in mijn nummers weten neer te zetten.”

Terug Naar Mij is de titel van je album. Ben jij jezelf kwijt geweest?
“Ja. Het was een periode niet zo duidelijk voor mij. Of in ieder geval: ik had het gevoel dat het niet zo duidelijk was. Ik denk dat veel mensen dat wel zullen herkennen. Je bent ergens mee bezig. Je doet het wel, gaat ermee door en voor een deel voelt het ook goed. Maar als je achteraf terugkijkt, kan ik wel eens denken: O ja, eigenlijk was dat een uitstapje dat minder goed bij mij past of zou ik achteraf gezien net iets anders hebben gedaan.”

Je bent heel open over je situatie. Je vertelt dat het schrijven is ontstaan in een periode dat je beperkter bent geworden in de vrijheid die je vóór die tijd had. Je bent een gescheiden vrouw, met de zorgtaak over je twee jonge kinderen. Kan dat misschien ook juist bevorderlijk voor je creativiteit zijn geweest?
“Ik probeer overal wat van te maken en ik ben nogal van de efficiency. Als ik dan toch thuis zit kan ik die tijd beter gebruiken om dit, dit en dit te doen en meteen ook nog gelijk wat van dat en nog meer van dit en nog meer van dat. Het kwam gewoon zo en voelde goed. Als ik dan niet helemaal vol zit met afspraken buiten de deur en thuis zit, pak ik de gitaar nog even wat vaker."

Heeft het schrijven een therapeutische werking voor je gehad? Even de ellende van je af schrijven en van je af zingen?
“Ik denk dat ik na het verwerkingsproces ben gaan schrijven. Als ik er middenin had gezeten dan was het mij waarschijnlijk niet gelukt om zo van dichtbij te gaan schrijven.”

Je songteksten gaan veel over troost, verdriet, maar ook verlossing, vrijheid, je doel nastreven en je hart volgen. De teksten lijken heel congruent met de melodielijn die de woorden dragen. Ontstaan de teksten ná de melodie die je verzint of begin je met het schrijven van de tekst?
“Ik begin met pielen op de gitaar. En dan denk ik: ‘Oh, dat klinkt wel leuk.’ Dan komt er een gevoel bij tijdens het spelen. Vervolgens komt er een ritmische plaatsing van klanken. En als die klanken samenvallen met het gevoel ontstaan vanzelf de woorden. Dan zijn er vaak drie woorden die er ineens uitkomen  en denk ik: ‘Ja, daar is waar het naar toe gaat.’ Dus ik ben helemaal niet sturend. Dat komt zo langzaam naar buiten en dan voel ik: ‘Hé...hier gaat het naartoe.’ Dan komt de tekst. Ik ben een hele snelle schrijver. Ik kan niet wekenlang ergens voor gaan zitten.”  

Eén nummer gaat over het ‘Noorderlicht’? Wat betekent het noorderlicht voor jou? Je zou het ook als iets suïcidaals kunnen interpreteren: iemand die  het verlangen heeft om uit het leven te willen stappen?
“Ja? Kijk, dat vind ik het mooie aan ruimte laten in teksten en muziek. Dat wat het voor jou kan betekenen kan op dat moment naar buiten komen. Mijn noorderlicht is ook simpelweg, dat ik het echte noorderlicht graag zou willen zien. Daarnaast heeft het voor mij ook de betekenis van keuzes die je in het leven moet maken. Op basis waarvan doe je iets? Ik doe dat heel erg op wat voor mij goed voelt. Als iets voor mij niet goed voelt, of gaat wringen, hak ik de knoop door. Zo werkt het bij mij. "
"Als ik kijk naar de afgelopen jaren dat ik met muziek bezig ben geweest, zie ik dat het heel veel ruimte heeft ingenomen in mijn leven. Ik heb er veel dingen voor gelaten, maar er ook zoveel voor teruggekregen. Bijvoorbeeld niet afspreken met vrienden om toch te kunnen oefenen, om toch de studio in te kunnen gaan. Dat soort keuzes, daar gaat mijn noorderlicht over. Soms is dat jammer, maar het hoort er voor mijn gevoel er ook gewoon bij. Het gevoel kan wisselen: het gevoel van balans is dan afhankelijk van de behoefte die ik op dat moment heb.”

Wat is in muzikaal opzicht je doel? Je hebt een album met een aantal nummers. Ga je die nummers los van elkaar verspreiden?
“Ja, het album bevat dertien nummers. Er moeten nog een paar dingetjes gedaan worden, maar de komende twee maanden zal het album afkomen. Mijn wens is om elke keer één nummer los te laten, de wereld in te slingeren, met iets er omheen. Ik doe dit gedoseerd, om mensen langzaam kennis te laten maken met mijn muziek. Mijn eerste nummer dat nu net op verschillende lokale, regionale en landelijke radiostations is uitgezonden is ‘Leer Me Praten’. Er is ook een videoclip gemaakt die vandaag (6 maart 2015, red.) online komt.”

In je bio op je website schrijf je: ‘Soms komen dingen ineens samen en klopt het gewoon. Zonder dat er een bewuste handeling aan vooraf gaat. Energie stroomt in de juiste richting en daarmee is de koers bepaald.’ Ben je religieus of spiritueel?
“Ik ben niet religieus. Ik geloof in een bepaalde energie. Wat ik ervaar is een bepaalde flow.
Daarom is de titel van het album ook Terug Naar Mij. Terug naar de basis: wat vind ik belangrijk en wat klopt bij mij? Van daaruit wil ik starten. Elke stap die ik neem ben ik hier mee bezig. Het is onlosmakelijk met elkaar verbonden. Daarom vind ik het ook best wel lastig om anderen erbij te betrekken. Aan de ene kant heb ik best een trage reactie. Ik moet even dingen laten bezinken. Als ik te vroeg met iemand in een proces meega, kan ik heel enthousiast worden met soms het gevaar  mijzelf te verliezen. Ik kan dan mijn eigen intenties uit het oog raken: waar ben ik? Vraag ik mij dan af.”