Eerste wintereditie Rock Royale muzikaal succes

Bands zorgen voor een warme sfeer in knusse blokhut

Harold Broedelet ,

De eerste edities van Rock Royale werden geteisterd door regen en ook de eerste wintereditie had te lijden van de weersomstandigheden. Een harde wind en regenbuien geselden Nijmegen, maar de organisatie kwam op het lumineuze idee om op het Koningsplein in Nijmegen een grote blokhut te bouwen. Een echte après-skihut, maar dan niet met Tiroler en andere feestmuziek, maar rockmuziek. Te midden van het winkelende publiek werd er lekker op los geknald.

Het festival

Wintereditite Rock Royale met Orange Maplewood, Wolfskop, Candybar Planet, The Picturebooks en Paceshifters in een blokhut op het Koningsplein in Nijmegen, zaterdag 10 januari 2015.

De muziek
De waterkou wordt al snel verdreven als Orange Maplewood de boel gaat opwarmen. Oorspronkelijk zijn ze als trio begonnen, maar bassist Gerben Bielderman is inmiddels vervangen door Darek Mercks en er is ook een tweede gitarist naast frontman Jordy Sanger aan de band toegevoegd, Robbi Meertens. Dat maakt de sound alleen maar melodieuzer, wat al het handelsmerk van de groep is. Stevig en divers, maar toch melodieus, beïnvloed door grunge, stoner en punk. De beuk erin, denken Jordy en zijn kornuiten. De Maplewoods persen er alles uit. Robbi, met de looks van een jonge Chad Kroeger van Nickelback, speelt als een gitaarvirtuoos. Darek schijnt het zelfs helemaal niet koud te hebben. Blootvoets staat hij op het lage podium te bassen. Jordy eet bijna zijn mic op en Duncan Daalmeijer trommelt met woeste gebaren op zijn drumkit. Een uitstekend begin van de avond.

Het opgewarmde podium is daarna voor het Eindhovense Wolfskop. “Wij zijn Wolfskop uit Europa”, grapt leadzanger en gitarist Daan Koch. Niet helemaal onterecht, want de nieuwe bassist Stef Gubbels is een Limburger. “Hij mag blijven, want hij draagt dezelfde schoenen als wij.” De machine komt langzaam op toeren, net als een dieselmotor. Maar als de mannen eenmaal op gang zijn gekomen, is er geen houden meer aan. Het dampt en stampt. Weliswaar een tikkeltje gelikt, maar het rockt wel lekker door. De rustige intermezzo’s blijken slechts het intro te zijn voor de snelle, grunge-georiënteerde muziek van het viertal. “Geef ze liefde”, luidt de afkondiging. En dat verdienen ze.

De Wolfskoppen worden gevolgd door hun stadsgenoten van Candybar Planet. Oorspronkelijk in 1994 begonnen toen een aantal vrijwilligers van De Effenaar spontaan een bandje begonnen, bestaat de groep nu uit Richard Plukker (bas en zang), Murphy van Oijen (gitaar) en Koen Rijnbeek (drums). Stonerrock staat op het etiket geschreven, maar de invloed van de vintage 70’s rock is onmiskenbaar te horen. Aangevuld met soundscapes speelt het trio een ouderwetse set retrorock, al kwam niet alles letterlijk uit hun handen en voetpedalen.

Het instrumentarium van The Picturebooks ziet er bijzonder uit. Een batterij grote trommels, zonder bekkens, snaredrum en andere gear, met even verderop een set Dobro-gitaren. Meer niet. Maar dat blijkt ook niet nodig te zijn. Het Duitse duo Fynn Claus Grabke en Philipp Mirtschink speelt alsof er een hele band staat te spelen. Met het resonerende geluid van de Dobro’s en ook de zelfgebouwde percussie maakt het tweetal van het optreden een spektakelstuk. Tel daarbij de dynamische podiumpresentatie en je krijgt zin naar meer. Niet voor niets hebben ze al eerder op Sziget opgetreden. Later deze maand op ESNS en ook op het Roadburn Festival, dus je weet het...

Als sluitstuk van de avond komt Paceshifters het podium op. Het jaar 2014 mag gerust geslaagd worden genoemd voor het Overijsselse trio. Uitgeroepen tot 3FM Serious Talent en optredens op Pinkpop en de Zwarte Cross. Niet slecht voor deze jonge muzikanten. Inmiddels hebben de broers Seb en Paul Dokman (respectievelijk op gitaar en bas) en drummer Jesper Albers drie albums uitgebracht. Dat belooft wat. Maar ondanks de capriolen van Seb en een punky optreden maken ze hun reputatie niet helemaal waar. Misschien dat de lange Canadese tournee (als voorprogramma van White Cowbell Oklahoma) afgelopen november en december toch nog nawerkt. Volgende keer beter.

Het nummer

Dat is op een festival een heikel punt, maar toch: een cover van Madonna's Lucky Star, uitgevoerd door The Picturebooks. Prettig verbouwd tot een eigentijdse rockversie. Het enige dat nog aan het origineel doet denken zijn de woorden “you must be a lucky star”.

Plus
De opzet van deze wintereditie van het Nijmeegse rockfestival Rock Royale. Hulde aan de organisatoren. Goede programmering en de blokhut is in één woord geweldig. Sober, maar toch van alle gemakken voorzien. Meer heeft een rockfestival ook niet nodig.

Min
De publieke opkomst. Er konden zo’n 300 rockliefhebbers in, maar zoveel waren er niet. Rock Royale Wintereditie met deze line-up verdiende beter.

Oordeel

Na twee jaar afwezigheid is de wintereditie van Rock Royale een welkome aanvulling op het festivalaanbod, met name voor het winterseizoen. Niettemin willen de organisatoren bezien of een herhaling van het succesvolle zomerfestival haalbaar is. Of dat zo is, ligt niet zozeer aan de weersomstandigheden in de zomer (het rockfestival werd vaak geplaagd door regen), als wel aan de vermeende geluidsoverlast. Erg vreemd in deze stad, met de Vierdaagsefeesten en andere evenementen. Rock Royale Wintereditie is in ieder geval voor herhaling vatbaar.