Hoe lang is het inmiddels al geleden dat je op de planken stond?
"De laatste keer dat ik speelde was afgelopen zomer op Roof Garden, maar vorig jaar speelde ik al tijdens Muziek bij de Buren. Enkele nummers van Under the Water kon je daar ook al akoestisch horen. Het laatste grote optreden was het afscheidsconcert met Monokraft tijdens SPIJKERROK in Willemeen, een jaar of vier geleden."
Is dit nieuwe project mede ontstaan doordat je je muzikale ideeën onvoldoende kwijt kon binnen Monokraft?
"Nou, al tijdens Monokraft ontmoette ik Harry Holzhauer (toetsen, gitaar en tweede stem) en Paul Gutteling (bas). Beiden speelden in King Locust, een experimentele stonerrockband. Harry speelt bovendien in KYU, een heftige power metal band. Met Paul en Harry heb ik een aantal keren afgesproken en we waren al gauw bezig met het schrijven van nummers. Bij Monokraft ging het maken van nieuwe nummers vaak moeizaam doordat de ideeën en meningen van de bandleden flink uiteen liepen. Die verschillen vormden ook een kracht, maar toch, het ging niet eenvoudig. Uit de samenwerking met Paul en Harry ontstonden in twee jaar tijd liedjes met een elektronisch geluid, maar wel liedjes die ik in mijn eentje akoestisch op gitaar kan spelen."
Wat is bij het maken van de nummers de rolverdeling tussen de verschillende bandleden?
"Ik ben de zanger en schrijf ook de teksten, de composities doen we met ons drieën. Harry benadert de muziek vanuit zijn achtergrond in de metal, op een andere manier dan mijn ‘popliedjes-benadering’. Hierdoor is er bijvoorbeeld in de ritmes een sterke eigenheid ontstaan. De gitaren en orgeltjes komen doorgaans van mij en Paul is goed in het mixen en zowel het overzicht als de details. Harry zorgt voor een te gekke productie en gaat in zijn aanpak als een raket, wat voor ons als band erg motiverend is."