Kenny B: "Tel even tot tien man, voordat je er bovenop slaat!"

Een interview met Kenny B. op de Zwarte Cross

Gino van Zolingen ,

Dé Nederlandse zomerhit van dit jaar, is het nummer ‘Parijs’. Kenny B. (Kenneth Bron) bereikte de nummer 1-positie in de Nederlandse hitlijsten. Op Spotify verbrak hij als eerste Nederlandse artiest de magische grens van 1 miljoen streams in één week tijd. Op Youtube is hij ruim over de vijf miljoen views heen. Inmiddels heeft Kenny B. dubbel platina ontvangen voor zijn superhit.

Hoe zomers zijn hit ook is, echte zonnestralen kan je er niet mee afdwingen. Dat bleek maar weer toen 3voor12 Gelderland met hem sprak vóór zijn optreden bij de Zwarte Cross. De regen viel met bakken uit de lucht met zware windstoten. Het optreden van Kenny B. op het hoofdpodium werd daardoor afgelast. In een vrachtwagencontainer voerden wij een gesprek met hem. Beschut van al het natuurgeweld dat over het Zwarte Cross-terrein raasde. Maar dan toch, alsof het zo heeft moeten zijn, voor zijn optreden op de Reggae-weide was het kurkdroog, windstil en de lucht helder. En de temperatuur steeg, ook wel van de mensenmassa die bijeengepakt zat mee te deinen op zijn reggae-beats. We spraken hem over zijn rol als vredesonderhandelaar in het verleden, zijn levensopvatting en zijn muzikale verbinding.

Van Paramaribo naar Parijs op de Reggae-weide

Het is ‘One Love’ op de avond in de Reggae-weide. De band van Kenny B. speelt strak en Kenny B. weet het publiek goed in beweging te krijgen. “Vorig jaar was hier een jonge dame met Parijs gedrukt op haar shirt, als zij er is mag zij naar voren komen! ” roept Kenny B. naar het publiek. Mogelijk was die dame de inspiratiebron van zijn megahit. Een aantal steekt de hand op. De aandacht is in ieder geval gevestigd en wordt voor de rest van de avond niet meer losgelaten. De soul- en reggaenummers brengen vrijwel de hele weide in beweging. Vooral ook op klassiekers zoals ‘Could You Be Loved‘ van Bob Marley, maar ook op zijn eigen nummers waaronder ‘Paramaribo’. Met zijn zomerhit ‘Parijs‘ krijgt Kenny B. het publiek aan het zingen. En natuurlijk wordt er door een aantal ‘Praat Achterhoeks met me!‘ luidkeels gescandeerd, zoals er al zoveel parodieën op de tekst zijn verschenen.

In de middag spraken we Kenny B. Hij heeft een interessante achtergrond en een positie gehad in het vredesproces in Suriname. Gedreven door rechtvaardigheid en vaderlandsliefde heeft hij zich in de jaren tachtig bij het leger gevoegd. In die periode heeft hij politiek gestudeerd en een aantal jaar later werd hij door Ronnie Brunswijk en Desi Bouterse benoemd tot onderhandelaar in het vredesproces tussen de beide partijen.

Hoe was en voelde je rol als vredesonderhandelaar?

‘Het was leuk om te doen, ondanks dat er dingen gebeurden die niet hadden mogen gebeuren. Toch voelde het goed, om daaraan deel te mogen nemen. Ik kreeg de kans om een bijdrage te leveren aan de well-being van de mensen in Suriname. Dat je daarin een rol mag vervullen is natuurlijk geweldig. Het vredesproces is niet afhankelijk van één man. Ik was slechts een onderdeel van een groter geheel. Het was wel goed om te zien dat er zoveel mensen bereid waren om vrede te sluiten met elkaar.’

Over welke kwaliteiten moet je beschikken om een vredesproces te leiden?

‘Het is vooral luisteren. Het is het kunnen begrijpen dat de ander een reden kan hebben om tegen je te zijn. Of het nou een correcte reden is of niet. Vast staat dat er een reden is geformuleerd op basis waarvan zij tegen je zijn of waardoor er fricties zijn ontstaan. Je kan dan wel een eigen mening hebben over iets, maar totdat je begrijpt waar die redenen vandaan komen, zal het niet worden opgelost. Je hoeft er dan niet mee eens te zijn, maar je moet voor jezelf nagaan: wat zou ik doen in hun situatie met de kennis die zij hebben over het geheel. Dan pas kom je dichter bij elkaar. Iemand heeft ooit gezegd: jouw gelijk hoeft nog niet de oplossing te zijn.’

Draagt het feit dat je een muzikaal vermogen hebt daar positief aan bij?

‘Met muziek is het zo dat je niet voor twee mensen je schrijft. Je schrijft eigenlijk voor duizenden mensen. Je moet de mensen dan een beetje kennen. Wat vinden zij leuk? Waarover zouden zij graag mee willen zingen?

Met vredesonderhandelingen gaat het over meer: je moet weten dat het niet om jou gaat. Je moet weten dat het belang veel groter is. Daar moet je ook mee begaan zijn. Sommige mensen in de politiek denken meer in eigen belang, zo van: ik hoef dat niet te doen want ik word er niet beter van.’ Ik vind overigens dat je geen carrière moet maken in de politiek, ik bedoel: je zou er niet in moeten gaan om promotie te maken. Je gaat erin om de belangen te vertegenwoordigen van de mensen waarvoor je in de politiek bent gegaan. Dat is je hoogste belang.’

Is meer muzikanten in de politiek beter voor de wereld?

‘Het gaat erom dat er mensen zijn die het van een positieve kant willen bekijken. We zijn allemaal mensen. Er is geen verschil in mensen. Er is wel een verschil in kunnen. Er is een verschil in educatie en prestaties mogen beloond worden. That keeps us running, education is the key. We moeten mensen als mensen behandelen, omdat we in de kern allemaal precies hetzelfde zijn. Ik geloof wel dat wij met de mogelijkheden die wij vandaag de dag hebben elkaar wat serieuzer kunnen nemen en dat wij heel wat van de ellende kunnen wegwerken die er is.’

Zijn dat boodschappen die je ook uitdraagt in je muziek?

‘Het is niet wat ik zozeer in mijn lyrics heb, maar het is wel wat ik echt voorsta. Kijk, ik maak een beetje poppy-muziek, maar dat biedt mij wel de ruimte om daarin iets te doen. Ik zie vaak hele leuke blije internationale faces in mijn publiek. In mijn show is er geen ruimte voor wie ben jij en wie ben ik. There is one love, peace and unity, one destiny, one human race, you know. Dat is mijn ding.’

Is het tijd voor meer verbroedering?

‘Ik denk dat het wel tijd is dat wij mensen niet op één hoop gooien. Dat wij niet zeggen: jij lijkt op hem, dus jij bent! Het wordt tijd dat wij elkaar eerder beoordelen op elkaars karakter dan op basis van hoe wij eruitzien. En ik weet dat dàt mensen eigen is. Ik blame daar niemand voor. Ik zeg alleen maar: misschien kunnen we ons best doen. Ik wijs met geen vinger naar de maatschappij, zo van: jullie zouden het zo moeten doen. Ik zeg alleen maar overweeg! Overweeg om niet boos te worden. Overweeg om tot tien te tellen. Net zoals toen we nog kind waren. Tel even tot tien man, voordat je er bovenop slaat. Dat zit in de reggae. Daarom maak ik reggae-muziek.’

Heb je een bepaald doel voor ogen met je muzikale carrière?

‘Het zou heel erg greedy zijn als ik zeg dat ik wat wil gaan behalen in de muziek. Ik heb al iets behaald waar ik nog nooit van heb durven dromen. Negen weken nummer één met zoveel shows en zoveel dingen die daar omheen gebeuren. Dat alleen al zo kunnen behouden zou al zou leuk zijn. Maar ik denk niet zo van: hoe blijf ik on top? Ik hoef helemaal niet on top. Ik wil gewoon muziek maken voor mensen die dat leuk vinden. Als je mij op een onbewoond eiland zou zetten en er is eten, dan zou ik zeggen: breng ook een gitaar. Ik heb geen drang om een nieuwe ‘Parijs’ te maken. Ik heb geen volgende ‘Parijs’. Ik maak gewoon iets anders. Ik heb geen trucjes en ik wil ook geen trucjes toepassen om mensen aan mij te binden. Mijn leraar in het leger zei: als je alle veldslagen wilt winnen kan je weleens de oorlog verliezen.’

‘Ik ben blij dat er zoveel goeie muzikanten in Nederland zijn. That keeps us going. Ik zou blij zijn met iedere internationale erkenning van wie dan ook. Als Ilse de Lange het freakin’ goed doet in Amerika dan is het toch mooi als ik daar als Nederlander kom en zij dan zeggen: you guys are good! Er is zoveel mogelijk met goede muziek. Ik wil daar graag een onderdeel van zijn.’