Het is zover: de opening van Doornroosje Het is zover: de opening van Doornroosje

Al om 19.00 uur zitten de eerste mensen die zo gelukkig waren om een kaartje voor de opening te bemachtigen op het muurtje voor het nieuwe, kleurrijke pand aan het Stationsplein in Nijmegen. De deuren gaan, voor het 'gewone' publiek, pas om 19.30 uur open. Mensen die op de gastenlijst staan mogen al eerder naar binnen. Blijkbaar staan er aardig wat mensen op de gastenlijst, want het is gezellig druk binnen. Ook een aardigheidje; iedere bezoeker ontvangt bij binnenkomst drie comsumptiemunten.

Tegen 20.30 uur is het eindelijk zover. De Nijmeegse rapper Simon (a.k.a. Discipline) opent de avond en al snel betreedt directeur Toine Tax het podium en houdt een korte speech: "De komende maanden zijn cruciaal voor ons, kom in groten getale!" Vervolgens neemt Hubert Bruls, burgemeester van Nijmegen, het woord, waarbij hij vooral de band tussen Doornroosje en Nijmegen benadrukt. “Doornroosje is van Nijmegen, vóór Nijmegen. Wat zou Nijmegen zijn zonder Doornroosje?” In reactie op de oproep van Tax laat de burgemeester doorschemeren wanneer Roosje hem weer als gast zou mogen ontvangen. Als het Doornroosje lukt om de gebroeders Gallagher weer op de bühne te krijgen, dan staat Bruls vooraan! Well….that’s never gonna happen.

Gezamenlijk staan Tax en Bruls daarna te kijken naar een filmpje dat getoond wordt op het grote scherm achter het podium. Beelden van voorbije tijden van Roosje zijn te zien, waarna een meisje met een grote fles in haar armen de deuren van het oude Doornroosje definitief sluit. Ze loopt via het Stationsplein het nieuwe gebouw binnen. Vervolgens komt ze, in levenden lijve, met die grote fles het podium opgelopen. De burgemeester opent de fles en laat ‘de geest van Doornroosje’ eruit: Doornroosje is ‘los’!

Het podium van de rode zaal wordt ingenomen door The Pax, de groep die ruim 9 jaar geleden een guerrilla-gig deed op de plek waar het nieuwe pand nu staat. Kort na dát optreden gingen ze uiteen en vormden twee nieuwe groepen: Go Back To The Zoo en De Staat. Voor deze speciale gelegenheid zijn ze weer een keer bij elkaar en spelen ze nummers van toen. Leuk is dat je heel goed kunt horen dat GBTTZ en De Staat hierdoor zijn beïnvloed, hetgeen uiteraard ook logisch is.

Iedereen die van zichzelf vindt dat ‘ie zijn mening moet verkondigen, heeft al wel iets gezegd of geschreven over het nieuwe Doornroosje. Maar wat vindt het publiek?

Melanie Marsman (23) uit Utrecht is tevreden. Ze is vooral erg te spreken over het feit dat ook aan kunstenaars ruimte is geboden, daarmee duidend op onder andere de inrichting van de vijf kleedkamers. Qua indeling en opzet lijkt het wel op andere poppodia in Nederland, vindt ze. Hoewel het geluid hier erg goed is, vindt ze The Pax “niet wauw, maar wel erg leuk dat zij zo’n geschiedenis hebben met Nijmegen en Roosje.” Komt ze nog ’s terug? “Natuurlijk! In elk geval in november, als DeWolff speelt!”

De 34-jarige Rianne van Dreumel uit Nijmegen is ook erg positief. Zij kan bovendien een goede vergelijking maken met het oude pand van Doornroosje, waar ze menig uurtje heeft doorgebracht. “Het is een mooi, strak, modern gebouw. Ik moet binnen nog wel een beetje de weg vinden.” Rianne is vooral te spreken over het feit dat de zalen zodanig zijn ingericht dat je van overal goed zicht hebt op het podium. Daarnaast valt op dat het geluid hier zoveel beter is dan in oude pand. “De oude Roosje-sfeer moet nog wel komen,” is de enige kritische noot. 

Uit Oss en Den Bosch zijn Carlo Klein (48) en Mark van Uden (50) gekomen. Zij prijzen vooral de akoestiek. Aangezien ze beide muzikant zijn, hebben ze oog voor de ‘technische inrichting’. “De scheiding tussen de rode en paarse zaal is heel goed. Bovendien zorgen de dubbele duren en de ‘sluis’ ervoor dat je in de hal bijna niet hoort wat er zich in de zalen afspeelt,” aldus Carlo. Hij vergelijkt Doornroosje met Atak in Enschede. Mark gaat een stapje verder: “Het lijkt een kleinere versie van het Tilburgse 013.” Eensgezind zijn de mannen in elk geval over de goede bereikbaarheid, zo dicht  bij het station.

Tussen al het publiek lijkt het merendeel uit genodigden te bestaan, te herkennen aan alle bekende hotemetoten uit de muziekindustrie en de Nijmeegse scene. Uiteraard gebruikelijk bij een opening. Een aantal van hen vragen wij naar hun eerste indruk:

Jozzy Rubenski (punker, vast meubilair Doornroosje, beheerder Paraplufabrieken)
"Ik ben er nu voor het eerst. Veel mensen van vroeger zie ik hier. Ik heb achttien jaar als manusje-van-alles voor Doornroosje gewerkt dus dit is hartstikke tof om te zien!"

Martijn Kruijsselbrink (coördinator techniek en productie arthouse Lux)
"Wat opvalt is dat het geluid fantastisch, retestrak en helder is. De grote zaal oogt toch intiem. In de kleine zaal staat de geluidstafel dicht bij de bar staat wat mogelijk tot opstoppingen kan leiden. Het café heeft een leuk sfeertje hoewel het licht wat meer gedimd mag worden. Ook leuk om die bewerkte stoelen uit het oude Roosje te zien. De garderobe ging lekker snel."

Tim Arets (trouwe bezoeker en inmiddels niet weg te denken uit de scene)
"Het café is tof qua look. De zalen zijn mooi en er is op iedere plek wel iets te zien. Het podium ligt er breed bij. Volgens mij zou een Kyteman Orchestra hier wel opgesteld kunnen worden."