In een mum van tijd is het mooie grasveld van het park gevuld met picknickkleden en spelen kinderen hun spelletjes. Dit gezellige aspect van Music Meeting dreigde een aantal jaren geleden een stuk minder te worden toen het festival door de veranderde omstandigheden entree moest gaan heffen. Maar niets blijkt minder waar: de ware liefhebbers van world music weten de weg naar Music Meeting nog steeds te vinden en het terrein is nog altijd een speel- en picknickplaats.
Tweede dag Music Meeting weer vol verrassingen
Vreemde, mooie geluiden uit Azië en afro-latin night aangename surprises
Het weer zou Pinksterzondag wat tegenvallen, maar dat heeft de bezoekers van Music Meeting er niet van weerhouden om massaal naar Park Brakkenstein te trekken. Alle kaarten waarbij ook toegang wordt verkregen tot de Apollo waren uitverkocht. Maar wie achter het net viste, kon nog altijd met het goedkopere ‘Parkticket’ genieten van de vele bijzondere optredens op de andere podia. Een verslag van Dag 2.
Indonesië
Het is alweer snikheet in de Apollo. De vele zweetdruppels die vloeien zijn toepasselijk voor het klimaat waar de muziek van het Nederlandse gamelangezelschap Gending vandaan komt: Indonesië. Met het elektrojazzrocktrio Daisy Bell zijn ze een wel heel bijzondere samenwerking aangegaan. Gamelan meets rock. Het is verbluffend wat er blijkbaar op het traditionele Indonesische instrument gespeeld kan worden. De verbeeldingskracht is groot als het ensemble het verhaal speelt en vertelt van de zomer die uitbleef na een vulkaanuitbarsting.
Korea
De muziek uit dit Aziatische land is bij de meesten onbekend, maar daar is inmiddels verandering in gekomen. Het vijftal van Jambinai combineert het geluid van traditionele instrumenten als de haegum-viool en de geomungo-citer met klassieke Westerse invloeden. Het avant-gardistische openingsnummer is wat moeilijk toegankelijk, maar al snel gaan de Koreanen over op het spelen van beter in het gehoor liggende rockmuziek.
Frankrijk
Complexe tegendraadse ritmes en onnavolgbare melodielijnen zijn het handelsmerk van het Orchestre National de Jazz. Met zichtbaar plezier improviseren de Fransen er lustig op los, maar wel binnen een overzichtelijke structuur. De pianiste gebruikt alles wat los en vast zit aan haar vleugel om geluid te produceren. Een boeiende voorstelling.
Lokaal talent
Het Intro-podium trekt onverwachts veel publiek als het resultaat van de workshop Senegalese sabar [een soort dans] en Temporary (de workshopband van De Staat-drummer Tim van Delft) wordt gepresenteerd. Het is een goede ontwikkeling dat lokale profmuzikanten het jonge talent scholen en begeleiden.
Tim van Delft: "Dit was de derde keer dat ik bandcoach ben en het bevalt iedere keer weer goed. Dit jaar hadden we een zeer enthousiaste groep. Ik moest ze zelfs qua ideeën afremmen. Soms schreven ze bijna binnen het halve uur een song."
Afro-latin night
Het lijkt gezapig te beginnen als de Afro-band van Cheikh Lô het podium van de Apollo op komt en begint te spelen, maar als ineens het tempo fors wordt opgevoerd swingt het de pan uit en kunnen vele toeschouwers zich niet meer inhouden.
Het stroomt vol voor het Mondo-podium als Alexander Abreu y Havana d’Primera op het toneel verschijnen. Spontaal wordt her en der de salsa of merengue gedanst. Het is ook moeilijker om stil te zitten dan te bewegen bij de aanstekelijke, opzwepende Cuban sound. Het Spaans van frontman Alexander wordt niet door iedereen verstaan, maar de taal van de muziek wel.
Net zo zwoel is het optreden van het eveneens Cubaanse Los Van Van, alleen met dit verschil dat het sensuele gehalte aanzienlijk wordt verhoogd door de voluptueuze, sexy geklede zangeres. Latin music zit nu eenmaal vol met verleiding. Als de zangers het publiek vragen om het podium op te komen om te dansen, is dat niet aan dovemansoren gericht. Een verleidelijk geklede Nederlandse schone voert met wellustige bewegingen haar ondeugende dans uit.