In De schaamte Nabij zing je ‘ik ben niemand, jij bent niemand, wij zijn niemand’. Wie is Achterdochtig?
Die zin slaat op de zin ervoor: ‘Niemand zal vandaag nog plezier beleven’. Ik ben niemand. Het heeft een dubbele lading. Eigenlijk is het een liefdesliedje. Dat je zo verliefd kunt zijn op iemand met wie dat niet kan. Terwijl je het liefst in de liefde wilt verzuipen. Als ik een boek lees en het woord ‘achterdochtig’ tegenkom, dan onderstreep ik het altijd. Ja, ook in bibliotheekboeken… En wie Achterdochtig is? Ik ben Achterdochtig. En het is de naam van een hele mooie club muziekvrienden. Het schrijven is leuk, het samen maken is mooi. Ik probeer zes dagen van de week echt veel te schrijven. Een derde blijft over. Ik leer ervan en het is een stuk reflectie.
Ben je echt zo achterdochtig?
Het is heel dubbelzinnig, een grote contradictie en hypocrisie ineen. Denk aan wat Brood ooit zei: ‘Denk je nu echt dat die gast op dat podium bij de 100e keer nog steeds dat meisje mist? Die heeft al lang een ander’. Wanneer je als persoon over het algemeen achterdochtig bent, wordt het er niet gezelliger op.
We pauzeren met Daniël Lohues’ Liefzeer maar omdat het Drents voor Bram onverstaanbaar is schakelen we over op Future Boogie van Shaking Godspeed.
Eerste release van Achterdochtig. Op cassette.
Frontman Bram Derksen: “Het is één groot experiment”
Opgedragen aan Els
<br>
<br>
Ik zit met Bram Derksen, frontman van de Arnhemse band Achterdochtig, op de klinkers onder de Nelson Mandelabrug. De avond is aan het vallen. Een gesprek met bier, goede muziek, een fijne brugakoestiek en diepgang.
Hoe is Achterdochtig ontstaan?
Achterdochtig begon als een black metal-project op tape met een viersporenrecorder. Deze dissonante manier van muziek schrijven heb ik gecombineerd met finger style technieken als die van Remco Jacobs. Nederlandstalige cynische melancholie. Trouwens wel lastig shows boeken met onze muziek.
Wat betekent muziek voor je?
Muziek is communicatie. En ik beleef er gewoon heel veel plezier aan. Er gaat niets boven live muziek. Als het om muziek luisteren gaat dan luister ik het liefst naar black metal, grindcore, hardcore, punkrock en country.
Was je een klein jochie dat droomde, fantaseerde of ook nachtmerries had?
Ik denk dat ieder klein jongetje veel fantaseert en nachtmerries heeft. Shit, dat is lang geleden man. Ik was vooral heel veel bezig met trompet spelen, Michael Jackson luisteren en tekenen in Paint. Star Wars vond en vind ik nog steeds te gek.
Een eenzame eend zwemt langzaam richting kade, wellicht op de klanken van Shaking Godspeed af.
Als ik een dier mocht zijn dat was ik een eend; je kunt zwemmen, vliegen én lopen. Als mens zijn we best wel beperkt.”
De tweede sigarettenpauze is voor Aafke Romeijn’s Stella XVII.
Hoe kijk je aan tegen het leven, de wereld? Heb je belangrijke principes of uitgangspunten?
Ik weet niet of ik hier heel diep op in wil gaan. Ik denk dat we alleen maar slechter en dommer worden. Hoe het loopt tussen generaties, de vorige generatie kleurt de nieuwe, bepaalt het pad. We zijn er nog niet zo lang als mensheid. Hoe we de afgelopen 100 jaar achteruit zijn gesprongen. Niet zo lang geleden vochten we met beren met een puntige stok, nu vinden we het al erg als onze Wi-Fi uitstaat. De technologie raast vooruit en wij hollen hard de andere kant op. We zijn consumenten, passief. Niemand heeft echt een idee wat ie aan het doen is. Een heleboel mensen zijn gelukkig ook heel erg lief. Daar valt af en toe best mee te leven.
Vertel eens over de totstandkoming van de nieuwe plaat.
Het bedenken van de plaat begon zo’n vier jaar geleden, met de start van Achterdochtig. Het schrijven ervan, althans van mijn partijen, heeft zo’n anderhalf jaar geduurd. Daarna volgden bas- en drumpartijen, piano, viool, cello, klarinet, accordeon, didgeridoo, blazers… Viktor Remme, de producer, wilde onze plaat opnemen. Ik zei ‘dat gaan we doen, maar het wordt niet makkelijk’. Ik wist hoe het moest gaan klinken maar wist niet precies wat ik aan het doen was. We bleken strijdig, tegenpolen. Dat heeft juist goed uitgepakt. De opnamen waren van december 2012 tot afgelopen maart: allerlei locaties en muzikanten, mixen, masteren. Het is nu klaar.
Pauze drie: Pixies.
En wat is het geworden?
Er staat cynische melancholie, poëzie, liefde en bedrijvigheid op. Bijna iedere partij is ergens anders opgenomen, bij mijn tante, in een vakantiehuisje in Gouda, in een gang van een schoolgebouw met een mooie galm, een buurthuis...
Wil je de band voorstellen?
De band zoals deze nu is bestaat uit Guus ten Klooster op bas, Erik Oexman op drums en Tim Coehoorn op gitaar. Onze oude drummer Dennis Spee die erg veel heeft ingedrumd wil ik niet ongenoemd laten. De rest, zowel live als op de plaat, zijn vrienden en andere muzikanten.
Je brengt de twintig nummers uit op cassette.
Ik heb daar om meerdere redenen voor gekozen. Het klinkt niet beter maar wel veel mooier dan bijvoorbeeld een cd. Het geluid op cassette is minder in elkaar gedrukt. De cassette is ook iets dat ik ken van bijvoorbeeld kraakfeesten in Rotterdam. Ik heb veel vette muziek ontdekt dankzij de tape. Op Enter drukken en downloaden, nee. Ik houd niet van digitale muziek. Iets kleins, iets tastbaars als een cassette is altijd waardevoller dan digitale muziek.
Heb je er aan gedacht om ‘m op vinyl uit te brengen?
Zeker, ik wil ‘m ook nog erg graag op vinyl uitbrengen als dubbelaar. Maar dat is erg kostbaar en die euro’s moeten ergens vandaan komen. Crowdfunding is niet echt wat voor mij, maar een goede investeerder of een fijn label is natuurlijk meer dan welkom!
De laatste pauze is voor Rufus Wainwright.
Hoe gaat je geluidsdrager eruit zien?
De cassette komt met een bundel. Ella Cassisi en Len Berns hebben het artwork verzorgd. De eerste veertig verschillen allemaal, hebben andere soorten art work. Deze zijn voor de mensen die hebben gekookt, die ons naar shows hebben gereden en veel meer hebben gedaan. Voor alle mooie mensen die we een warm hart toedragen. Niemand heeft betaald gekregen maar iedereen heeft totale artistieke vrijheid gekregen. Het is één groot experiment.
Waarom heb je voor de interviewlocatie voor deze plek onder de Nelson Mandelabrug gekozen?
Vanwege dit: [zie onderstaande foto met de graffititekst]
Bram, je bent geïnspireerd, getalenteerd en enorm gedreven. Waar komt je drive vandaan?
Pfff… Bram staart over de zwarte Rijn. Er is niets leuker dan met een stel leuke gasten die ook leuke dingen willen doen en net zo krankzinnig zijn als ik een auto in te stappen om ergens muziek te maken.
Naam plaat “Achterdochtig, Achterdochtig, Achterdochtig..”
Releasedatum/locatie Vrijdag 13 juni, 21:00 uur, Badhuisstraat 17-1, Arnhem
Waar te bestellen bram@achterdochtig.com