De traditionele indianentent is voor het derde jaar op rij het podium voor intieme, akoestische optredens. Het spits wordt afgebeten door de Arnhemse Maame Joses, bekend geworden door haar deelname aan The Voice of Holland. Ze trakteert de luisteraars op een mooi optreden. Met haar warme, krachtige stem weet ze het publiek te raken. Met haar ogen en haar lach brengt ze blijheid, maar ook verdriet over in haar songs. Een melancholisch lied zoals Next To Me, over afscheid nemen van iemand die je toch bij je blijft dragen, wordt afgewisseld met up-temponummers als You Make Me Happy en Hope To Rise.
Oranjepop borduurt verder op ingeslagen weg
Bijna gratis festival heeft ook dit jaar eigenzinnige programmering in de Tipi
Oranjepop in Nijmegen is in de afgelopen jaren uitgegroeid tot een volwaardig festival en een alternatief voor wie geen zin heeft in de obligate rommelmarkten en dito koekhapfestijnen. In 1999 op kleine schaal begonnen aan de Van Schaeck Mathonsingel in Nijmegen, trekt het muziekfestijn inmiddels ook gevestigde namen én een groeiend publiek. Daar hoort ook een aansprekende locatie bij. Sinds 2007 kun je in het Hunnerpark genieten van lokaal talent en publiekstrekkers, maar ook van akoestische optredens in de Tipi. Editie 2014 had weer een veelbelovend programma.
Hoe bewaart de singer-songwriter de intimiteit van haar optreden te midden van het feestgedruis? Maame: “Ik ga tijdens het spelen op in wat ik aan het zingen ben. Daardoor creëer ik een sfeer waarin de luisteraars hopelijk graag in willen stappen en meegaan in de beleving. Zo blijf ik dicht bij mezelf.”
Joses presenteert haar nieuwe cd, Grown Man Cry, op 19 juni aanstaande in LuxorLive. Wat voor soort liedjes staan daar op? “Mijn debuutalbum is een mix van alle liedjes die ik tot nu toe heb geschreven. Er staat soul op, singer-songwriter, pop, blues. Liefdesliedjes, blije liedjes die ik voor mijn dochter heb geschreven. Liedjes van tien jaar geleden en ook liedjes van een jaar terug.”
Als daarna Loes Swinkels het podium opstapt, speelt op de Mainstage tegelijkertijd Mozes & the Firstborn. De zangeres laat zich er niet door afleiden en begint te spelen. “Dan speel ik er recht tegenin”, zo klinkt het moedig. En dat lukt. Ze vertolkt een gevoelig nummer als Heal This Wounded Child, maar Loes speelt ook the blues. Haar bluesy stem klinkt prachtig in Love Me Like A Man. Ze sluit haar sterke optreden af met Sending Love & Hope richting haar publiek.
Sophie Veline speelt later haar liedjes die samen eigenlijk een verhaal vertellen. In De Regels gebruikt ze Monopoly als metafoor voor het leven. “Het spel is weer begonnen. Ik weet niet wat de regels zijn.” Na een rustig begin werkt Sophie toe naar een dreigende climax van het lied. Met haar quasi-dromerige ogen zingt ze over de leuke, maar ook minder leuke kanten van het leven. Flinterdun gaat bijvoorbeeld over het stervensproces. Een aangrijpende song, waarbij ze zich op de elektrische gitaar begeleidt.
Als het begint te schemeren is het de beurt aan Johanneke ter Stege. De Enschedese heeft ervaring met het spelen in een tent. Voor haar interdisciplinaire eindexamenvoorstelling ‘Binnenste(b)uiten’ liet ze er een bouwen in een oude fabriekshal. De Tipi op Oranjepop zou haar dus bekend kunnen voorkomen. Toch begint ze enigszins nerveus aan haar optreden, maar al snel komt ze los. Met haar expressieve, verleidelijke uitstraling weet ze de luisteraars snel in te pakken. “Zoetsappige” nummers worden afgewisseld door blues (Someday In Spring), terwijl Please Leave Me For Her een triest maar ondeugend lied is voor alle mensen met liefdesverdriet, geschreven op een vrolijke, aanstekelijke melodie.
Voor Johanneke is het uiten van haar innerlijk erg belangrijk. “Emoties zijn de basis waarop de liedjes rusten. Tijdens het schrijven probeer ik uit te vinden waar het vandaan komt. Muziek raakt mij door de emoties die in de teksten zijn verwerkt.” Die emoties geeft ze tijdens haar concert in de Tipi goed weer. “Ik probeer een wereld te creëren waarin ik optreed en mijn innerlijk uit. De wereld daarbuiten raakt daardoor op achtergrond.”
De laatste Queen van de Tipi is Sofia Dragt. Zittend aan haar elektrische piano zingt ze zowel zacht als met power. De pianobegeleiding is licht, haar vocalen doen het werk. Sofia’s performance is eenvoudig, maar krachtig. Songs als As You Fell Asleep en Happy Face zijn sterke composities die het optreden gemakkelijk kunnen dragen. All Day Long is een minder melancholisch en meer poppy nummer dat voor evenwicht in het repertoire zorgt.