Rond elf uur staat Aafke Romeijn met twee andere bandleden op de stoep. Er zoeken al wat mensen door de bakken, er zijn al wat exclusives verkocht en Ede komt zoals altijd rustig op gang. "Wat tof dat jullie hier zijn, ik had niet verwacht dat er al zo vroeg mensen zouden zijn," zegt Aafke na een aantal nummers. Ze brengt haar vertrouwde geluid mee naar de platenzaak, haar synthesizers doen het weer prima. Ook heeft ze een prachtige zine gemaakt, genaamd Stella. Dit tijdschrift verkoopt ze op alle plekken waar ze vandaag optreedt. Rogier Pelgrim (die zelf uit Ede komt) arriveert wanneer Aafke nog net aan het spelen is en maakt na afloop meteen een praatje. Hij is groot fan van Aafke.
Record Store Day Ede
Een dag vol vinyl en livemuziek
Veel muziekliefhebbers kijken ernaar uit: Record Store Day. Over de hele wereld wordt het gevierd, zo ook in ons kikkerlandje. In 86 winkels om precies te zijn, onder andere in Velvet Ede. Al ruim 30 jaar is de winkel te vinden in de stad. De meeste mensen die er vandaag zijn komen eens per maand bij eigenaar Joep Siesman langs om een hele rits albums in één keer te kopen. Maar livemuziek vindt er nog niet vaak plaats. Op deze zonnige zaterdag heeft Joep wel een prachtige line-up in de aanbieding. Op Record Store Day pakt Velvet Ede uit en als Edenaar neemt Esmée Ottema een kijkje.
Rogier Pelgrim won in 2012 De Grote Prijs van Nederland en werkte daarna keihard aan zijn debuutalbum. Die is inmiddels al een paar maanden af en Rogier kreeg er lovende reacties op. Vandaag begint hij zijn dag met een thuiswedstrijd. Hij vertelt het publiek over zijn Pelgrimstocht-tourtje en dat hij zijn eigen Pelgrimstochtbier heeft gebrouwen. Die heeft hij echter niet meegenomen. Jammer, want het bier gaat er al vroeg in bij het publiek. Ja, ook in Ede.
Tussen en tijdens de optredens wordt er gewoon gezocht en gekocht. Bijvoorbeeld door Alex (37), een ware metalliefhebber. Hij haalt eerst vier vinylplaten van Bathory uit zijn RSD-tasje. "Het Zweedse Bathory komt uit de jaren 80 en was de grondlegger van de blackmetal," vertelt Alex. "De band heeft nog nooit opgetreden! Deze platen lagen in de winkel ter ere van RSD, het zijn echte klassiekers." Een plaat van de trashmetalband Flotsam and Jetsam zit er ook bij. "Doomsday for the Receiver uit '86," gaat Alex verder. "Bassist Jason Newsted speelde later in Metallica." En tot slot kocht hij de plaat Master van de Amerikaanse gelijknamige band. "Grondleggers van de deathmetal."
Tim (23) koopt ook alleen maar vinyl. "Ik heb Thickfreakness gekocht van The Black Keys. Hun tweede album, want die wilde ik graag nog hebben. Dat geldt ook voor Tom Waits trouwens met zijn Small Change uit '76. Goede plaat." Tim vertelt als een boer met kiespijn dat hij de plaat van De Dijk heeft laten liggen voor zijn beste vriend Erik (22). Die staat er met een brede glimlach naast. "Niemand In De Stad heet het," laat Erik zien. "Die moest ik echt hebben. Ik heb ook Paul Simons Graceland gekocht, dat is voor mij ook een echte klassieker."
Er is even geen gelegenheid om te praten, en wie BlackboxRed kent, snapt waarom. 'Ghostgrunge' staat er op hun Facebookpagina. Het is in ieder geval fel en hard. Het duo komt helemaal uit Leeuwarden en speelt bepaald niet akoestisch. Dat zou ook jammer zijn, want hun kracht zit in het scherpe, rauwe gitaarwerk van Eva. Ze komt maar net boven haar eigen bak herrie uit. Geen grapjes en anekdotes zoals bij Rogier en Aafke, dit is serieus. Gewoon lekker doorraggen. Omdat alles uitloopt, staat het publiek van Danny Vera al bij BlackboxRed. Maar niemand loopt weg. Mensen luisteren aandachtig en kijken naar het gezwiep van Eva's haren en Stefans trucjes met de drumstokken.
Maar als Danny Vera dan eindelijk geïnstalleerd is in zijn uppie is het weer gedaan met alle serieusheid. "Wat een galm zeg, ik klink alsof ik op de kermis sta," begint Danny. Typisch, want zijn muziek is niet grappig of lichtvoetig. Een man met tatoeages, nette kleding en een strak kapsel, klinky als Cash. Bekend van onder andere het televisieprogramma VI Oranje en De Wereld Draait Door. Na een aantal nummers en wat geklets met het publiek tussendoor zegt Danny plots "dit is kut" en plugt zijn gitaar uit. Hij loopt het publiek in en besluit daar verder te spelen. "Dit is veel beter", zegt hij. "Zijn er nog verzoekjes?" Hij maakt zijn set af met Brian Mays Too much love will kill you, Dancing in the dark van The Boss en tot slot een eigen nummer. Het vrij schuchtere Edese publiek geniet voorzichtig van dit intieme optreden en geeft hem een groot applaus.
De dag wordt afgesloten door Tessa Rose Jackson. Normaal gesproken zijn ze met zeven man sterk, maar daar is geen ruimte voor. Tessa komt met vriend Darius, die zijn keyboard heeft ingeruild voor een accordeon, en drummer Remy. Het is even wennen met accordeon maar zorgt er wel voor dat het niet saai wordt. Ook Tessa heeft wat leuks te melden: "Sorry dat we zo laat zijn, we werden opgehouden door een tractorestafette!" De Edenaren geloven het gelijk. Maar aan het einde van de set lacht Tessa: "Over tien minuten moeten we in Amersfoort zijn, haha. Maar dan zeggen we wel dat we werden opgehouden door kippen!"