Het tourtje langs middelgrote en kleinere zalen dat Battles of 1977, Candybar Planet en Automatic Sam doen, voert hen deze avond naar Luxor Live in Arnhem. Ditmaal geen rumoer dat het optreden overstemt (zoals in Hengelo, afgelopen maart), maar juist een publiek dat er wel echt veel zin in heeft.
Internationale allure in Luxor Live
Danspasjes, een ontembaar beest en ‘n stofzuiger
Dat de grootste en meest volgepakte concerten bij voorbaat de beste zijn, is een fabeltje; dat zou eenieder toch inmiddels wel door moeten hebben. Opkomende bands die nog niet iedere avond hetzelfde riedeltje aframmelen moeten simpelweg meer hun best doen om publiek te trekken en het voor zich te winnen. Zelfs als je optreedt in de regio waar je vandaan komt, is het nog steeds geen gelopen race. Kortom, werk aan de winkel voor de drie bands in Luxor deze avond!
Zij moeten echter wel even doorbijten. Battles of 1977 is misschien wel de meest zinloze band van 2014. Je mag dan Rudeboy zijn en nog steeds de beste dansjes in pacht hebben, maar wanneer je geen sterke nummers in het repertoire hebt en live ook nog eens met een tape meespeelt is de beleving ver te zoeken. Het is moedig van Patrick Tilon dat hij met het zoveelste project weer onderaan de ladder start, maar ook dit drietal zal hem niet terug op de grote podia brengen. Dat velen nog steeds hopen op een reünie van Urban Dance Squad en deze band daarmee vergelijken is hinderlijk, maar de matige punkrock met swingende elementen van Battles of 1977 is onder de maat, op een enkel deuntje na, de inzet ten spijt.
Candybar Planet is, qua ‘naam’, een band met een kleiner staat van dienst, al zijn zij zeker een positieve voetnoot in de geschiedenis van het subgenre stonerrock. De drie Eindhovenaren deden het niet onaardig in de negentiger jaren, maar bleven altijd in de schaduw van stadgenoten 7zuma7 en 35007. Met dienverstande dat zij wel nog/weer bestaan. Gelukkig opereert de band weer als drietal; de experimenten met een vierde bandlid maakten de band wankel.
De uitbreiding was ook onnodig, want met zijn drieën is Candybar Planet nog steeds een ultieme groovemachine. Het typische gitaarspel(!) op de bas, in combinatie met de stofzuigerriffs op de gitaar zijn compact en zeer pakkend. Jammer zijn de soms wel erg simpele drumpartijen, maar geen haan die daar naar kraait wanneer Candybar Planet speelt zoals ze nu doet. Terug van weggeweest? Nooit weggeweest!
Hoe vaak kan je een band zien? In het geval van Automatic Sam is het antwoord: vaak. De Achterhoek-Nijmegen-combinatie treedt met grote regelmaat op, ook in de regio, en is altijd een feest voor het oor. Er is al veel over dit viertal geschreven, ook door ondergetekende. Het optreden in Arnhem doet op geen enkele wijze onder voor het verleden van de band en maakt juist nieuwsgierig wat de volgende stap van Holkenborg & co. zal worden. Sonic Whip is een prachtplaat (één van de beste van vorig jaar). ‘End of the World Delight’ is een anthem in wording.
De optredens beginnen soms wat afwachtend, maar wanneer de mannen op stoom zijn, is Automatic Sam een ontembaar beest. Het is simpelweg tijd dat deze band opgepikt wordt in het buitenland, dan kunnen zij ook daar een lievelingsband worden. Het volgende optreden in de regio Gelderland te zijner tijd is dan een home-coming. Daar zullen we staan met zijn allen, hongerig naar mooie verhalen en de opgedane ervaring, als bakviskes vooraan te springen van opwinding. Kom maar op, Automatic Sam is er klaar voor.