Hoewel de Popronde 's middags al wordt ingeleid met optredens in het CultuurCafé en koffietent Sid en Liv, vindt de officiële opening 's avonds plaats in Museum het Valkhof. De Rotterdamse folkband Herrek zorgt voor een rustige opening van de avond. Het vijftal speelt aangename folk met diepe vocalen, beïnvloed door de Indonesische achtergrond van zanger/gitarist Gerrit van der Scheer. Helaas is de akoestiek van het museum verre van ideaal.
Popronde goed van start in Nijmegen
Talentvolle bands op jacht naar nieuw publiek
De aftrap van de Popronde vond op vrijdag 13 september plaats in Nijmegen. Ruim dertig locaties verspreid over de binnenstad van Nijmegen werden gevuld met gratis muziekoptredens. Het reizende muziekfestival trekt dit jaar voor de twaalfde keer door Nederland, om in totaal 29 steden te bezoeken.
Het is tijd om de stad in te trekken. In Galerie Bart staat The Subhuman, een project van I Am Oak-gitarist Stefan Breuer, klaar om te beginnen met lo-fi songs die klinken als een boek met korte verhalen. Het duo speelt licht melancholische nummers met veel dissonanten. Live gitaarspel wordt speels gecombineerd met elektronische samples. Dat gaat er anders aan toe bij our Minor fall. Deze band speelt vrijwel onversterkt een afwisselende set van poppy folk, die vanwege de inzet van een cello en viool tot het einde interessant blijft. Het optreden vormt een mooi totaalbeeld dankzij een hangend kunstwerk met bewegende lichtprojectie.
In Extrapool staat de experimentele Amsterdamse formatie Puin + Hoop. Het vergt wel wat moeite van het publiek om de aandacht bij de live geïmproviseerde ambient sound te houden. Toch is het bijzonder hoe een band zoals deze een plaats vindt tussen de vele andere energieke bands die de stad deze avond van muziek voorzien.
Voormalig 3FM Serious Talent When We Are Wild zoekt voor ieder optreden een vrijwillige amateur uit het publiek om gedurende één nummer een toets mee te spelen. Vanavond is de eer aan Tim Arets, geen onbekende in de lokale Nijmeegse muziekjournalistiek, die onder luid gejuich het keyboard mag bedienen. Dit gejuich wordt bijna overtroffen door het gejoel bij de daaropvolgende cover van Get Lucky (Daft Punk). Ook fraai is de cover van The Weight (The Band) die Christopher Green in een stampvolle Camelot laat klinken.
Kleinindustrie mag het hoogtepunt van de avond genoemd worden. De Plak, normaal gesproken alleen bekend vanwege het kaasgehakt, is voor Kleinindustrie volledig afgeladen, ook al is het volume van de drummende dame oorverdovend. Denk aan: Tame Impala meets Sonic Youth in een veel te klein eetcafé. Noiserock die we graag nog eens terugzien als het nieuwe Doornroosje wordt geopend.
De langharige emoband KinKobra wint de originaliteitsprijs vanavond niet. Ook het rockduo Girl Beard weet weinig te verrassen. De stem van Case Mayfield leent zich beter voor zijn carrière als singer-songwriter en ook de bijdrage van een schreeuwlelijk uit het publiek voegt weinig toe. De betere rock komt van Avery Plains in De Deut, waar het zevental het helaas met één speaker moeten doen. Toch doen ze geen concessies: met maar liefst vier gitaristen klinkt hun alternative rock nog knap melodieus.
Na twaalven wordt de keuze gemakkelijk gemaakt; de meeste optredens zijn inmiddels afgelopen. Heel Nijmegen trekt naar De Onderbroek voor de pre-afterparty die Hömpfdingå alvast neerzet. Achter een masker van Scandinavische identiteit schuilen drie Arnhemse studenten Uitvoerende Kunsten die met hun aanstekelijke electro eindelijk aanleiding tot dansen geven. Vrijdag de 13e heeft nog nooit zo goed uitgepakt.