Citizens Patrol: “Japanners zijn een eigenaardig en gastvrij volkje”

Op tour in Japan, kanpai!

Tekst: Arina Banga | Foto's: Citizens Patrol ,

Het uit Nijmegen, Utrecht en Panningen afkomstige Citizens Patrol ging van 11 tot 19 oktober op avontuur in Japan. De punk-/hardcoreband speelde onder andere in Tokio en Osaka. Tijd om bij te praten met zanger Ken Jeurissen.

Was het altijd al een droom om in Japan te toeren?
Japan is nooit een uitgesproken droom geweest, maar het is ook zeker niet toevallig ontstaan. Als band bestaan we inmiddels zo’n zeven jaar en we zijn altijd al een tourende band geweest. Enerzijds is dat een bewuste keuze, want de punkscene in Nederland is klein. Anderzijds hebben we via platenlabels en bevriende buitenlandse bands altijd de mogelijkheid gehad om tours voor elkaar te krijgen.

Door onze verplichtingen kunnen we niet fulltime op tour en daardoor gaan onze vakantiedagen er allemaal aan op. Om deze reden willen we vaak weer iets nieuws proberen. Vanwege de beperkte tijd die we hebben zijn we erg ‘kieskeurig’. Daarnaast moet je een bepaalde mate van bekendheid genieten, wil je niet voor lege zalen staan. Citizens Patrol is verre van een geoliede machine, maar over deze zaken wordt wel goed nagedacht. Daarom hebben we begin 2012 bij de release van onze Retarded Nation-plaat bewust gekozen voor een Japans label. Zo is uiteindelijk ook het balletje gaan rollen voor de tour in Japan.

 

Hoe was jullie tijd in Japan?
In één woord: geweldig! Geen enkele tour is hetzelfde, maar zeker buiten Europa weet je niet wat je kunt verwachten. Dat was in 2008 met onze tour in Amerika zo en dat was nu weer. In Europa hebben we nu wel zo’n beetje alle uithoeken gezien. We weten wat we kunnen verwachten en kennen overal veel mensen. Na het inladen van de bus met onze eigen backline en merchandise start en eindigt de route bij de repetitieruimte.

Als we met het vliegtuig ergens voor de eerste keer naartoe gaan, zoals nu, dan is het toch even afwachten hoe de tour uitpakt. De boeker had immers over het algemeen de meeste shows geregeld. Daarnaast was het nog maar de vraag over welk materiaal we gingen spelen. We wisten ook niet of de douane moeilijk zou gaan doen over het kletsverhaal dat we zonder werkvergunning zogenaamd eenmalig op een feestje gingen spelen en dat de meegesmokkelde merch niet meer was dan promotiemateriaal en cadeautjes voor vrienden. We waren dan ook intens gelukkig toen we eenmaal de luchthaven uit waren en de tour kon beginnen!

Hoe werd jullie muziek ontvangen?
Erg goed! In Japan houden ze sowieso wel van snelle hardcore: ze zijn helemaal idolaat van Nederlandse bands als Lärm, Seein Red en B.G.K. Daarnaast zijn onze vrienden van Reproach en Sotatila er vorig jaar nog geweest en kennen we ‘populaire’ Japanse bands als Systematic Death, Crucial Section en Think Again van hun tours in Europa. Het is een klein wereldje. Dat plus het feit dat onze vorige 7 inch daar was uitgebracht betekende dat we niet als onbekende band richting Japan gingen. Neemt niet weg dat je nog steeds je stinkende best moet doen, want alle Japanse bands zijn zo snel en zo goed, niet normaal!

 

De Japanse cultuur staat bekend om de grote prestatiedruk. Hoe hebben jullie de cultuur ervaren?
En de Nederlanders zullen in de Lonely Planet ongetwijfeld getypeerd worden als direct, tolerant en op de centen, nietwaar? Hehe, ik kan er weinig van zeggen eerlijk gezegd. Ik heb niets gemerkt van prestatiedruk. Dat was niet veel anders dan in Nederland voor zover ik heb meegemaakt. Ik heb de cultuur met name als gastvrij, vriendelijk en gedisciplineerd ervaren. Daarnaast zijn de mensen erg respectvol naar elkaar en elkaars eigendom. Fietsen staan er niet of nauwelijks op slot, er ligt geen vuil op straat en graffiti heb ik er niet gezien. En dan hebben we het niet over een klein kerkdorpje in the middle of nowhere, maar over een stad met 33 miljoen inwoners.

De Japanse punkscene spreekt me verder erg aan. Elke avond speelden alle bands over één backline. Zo hebben we zelfs meegemaakt dat er acht bands speelden in 2,5 uur tijd! De bands zijn over het algemeen beter dan in Europa. Wellicht doordat ze vaak veel langer bij elkaar zijn. Het is gebruikelijk dat de organisator van de show van tevoren even de avond aankondigt en na de show wordt er geproost en gezamenlijk gegeten met de bands en mensen die de avond hebben mogelijk gemaakt. Kanpai (Japans voor 'proost', AB)!

 

Wat heeft jullie het meest verbaasd?
Voor mij persoonlijk was het nogal een hectische tijd voordat we richting Japan gingen, dus ik had me eerlijk gezegd totaal niet verdiept in het land. Een bepaalde verwachting had ik daarom niet, maar een stad als Tokio maakte natuurlijk wel een gigantische indruk. Ik denk dat de grootte van de stad Tokio me uiteindelijk toch heeft verbaasd. Bij een grote stad denk je bijvoorbeeld aan New York, maar dit was makkelijk vijf keer zo groot. Dat het vervolgens zo schoon en zo veilig is heeft me ook echt wel verbaasd. Broken window theory?

Japanners zijn ook gewoon een eigenaardig volkje. Superaardig, superoprecht en superbehulpzaam. Daarnaast zijn ze erg praktisch. Een gigantische zonneklep op je hoofd tegen de zon, geen probleem! Extra spiegels op de motorkap, geen probleem! Het zijn met name de kleine dingetjes. Mijn eigen gevoel heeft me misschien ook wel verbaasd: ik heb me ondanks de vele ‘lost in translation’-momenten geweldig thuis gevoeld in Japan. Ik denk door de behulpzaamheid en de hartelijkheid die de mensen uitstralen.
 

Wat was het bijzonderste moment?
Het zijn er uiteindelijk zoveel geweest, maar een hele zaal Japanners “nice patrol, nice patrol!” horen roepen is voor mij wel een mooie samenvatting van hoe we het daar hebben gehad. We hebben er acht shows gespeeld en sommige mensen waren op maar liefst zes van deze shows. Dat heeft me ook wel echt geraakt. Mensen in pak, rechtstreeks na werk. De alsmaar terugkerende vraag hoe oud je bent in combinatie met een hoop gegiebel, de karaokesessies na shows, de Japanse hardcorescene, de gastvrijheid van labeleigenaar en tourboeker Shingo en zijn vrouw Makiko… Ik kan wel even doorgaan!

Welke tip zou je andere bands geven die op tour gaan in Japan?
We hebben er zo’n mooie tijd gehad, en zijn zo goed en aardig ontvangen dat ik vooral zou willen meegeven om met respect, en niet op de NYHC-manier (NYHC = New York Hardcore, AB), om te gaan met de mensen daar en de gebruiken die ze er hebben.