Leprous timmert al een tijdje aan de weg, maar met de dit jaar verschenen plaat Coal lijkt een doorbraak aanstaande. Het is dan ook niet meer dan logisch dat de band vrijwel alle nummers van het jongste album speelt, afgewisseld met enkele van Bilateral uit 2011 en van de debuutplaat Tall Poppy Syndrome uit 2009. De muziek van Leprous is donker en heftig, maar met subtiele ondertonen en genoeg rustpunten om het verteerbaar te maken voor metalfans die niet altijd naar hun schoenen willen kijken.
Noorse progmetalband Leprous is strak – ook in het pak
Enige show in Nederland is voor Nijmegen
Organisator FortaRock en Doornroosje hebben inmiddels een flinke naam opgebouwd in metal-land. Bands maken tegenwoordig graag een ommetje om aan te treden op het grote jaarlijkse festival, een show in De Vereeniging of gewoon in de zaal van Doornroosje. De Noorse progmetalband Leprous neemt dat ommetje inderdaad serieus, want tussen Frankfurt en Parijs doet de band gewoon even Nijmegen aan. En dat dit het enige concert van Leprous in Nederland is, dat is óók de verdienste van FortaRock. De band is overigens al sinds begin september onafgebroken op tour, met zelfs een uitstapje naar Japan tussendoor, als backing band van de Noorse black metal-act Insahn.
Het middelpunt van de band is zonder twijfel zanger/toetsenist Einar Solberg, die zwaait en schudt en stampt, en daarmee de band opzweept en naar grote hoogten dirigeert. Wat een energie. De vier tv’s die op de versterkers staan opgesteld, schudden net zo hard mee, en elk moment verwacht je dat er een omvalt. De muziek is afwisselend kei- en keihard, waarbij vooral de bastonen van bassdrum en basgitaar op het publiek af denderen, en dan weer sfeervol, met harmonieuze koortjes en pianotingel. Leprous is dan ook geen standaard-metalband. Met korte haren en strak in het pak lijken ze eerder weggelopen uit een jazzclub. Maar de stropdassen gaan al snel losser, de jasjes uit, en de werkelijk formidabele drummer zit al na een half uur met ontbloot bovenlijf. De pakken worden misschien dan wel minder strak, dat geldt allerminst voor de muziek. Tot het laatste moment perst Leprous alles eruit. Het publiek murw, maar tevreden achterlatend.