Onderweg
Op weg naar Groningen is nergens aan te merken dat de mannen van Antillectual zenuwen zouden voelen, behalve als de stilte in de bandbus illustratief is voor enige spanning. Bassist Glen werkt op de achterbank nog even aan een video van de laatste studio-opnames, fotograaf Tom zoekt foto's uit en drummer Riekus leest over nieuwe snufjes in een technisch lifestyleblad. Zanger-gitarist Willem tuurt naar de weg en bestuurt het witte vehicle dat al heel wat jaartjes trouwe dienst doet.
Reportage: op pad met de voorprogramma's van Bad Religion
Antillectual en The Minority supportten hun punkhelden
“There are no words to express how stoked we are for this show”, schrijft de punkrockband The Minority op facebook, als de Melkweg bekendmaakt dat de Amsterdams-Nijmeegse band mag openen voor Bad Religion. Antillectual spreekt over het supporten van “all-time-favorites of BAD f*cking RELIGION”. Twee (deels) Nijmeegse bands als voorprogramma? 3voor12 gelderland is ook enthousiast en gaat mee op pad.
Katy Perry
Helemáál stil is het overigens niet: muziek van Rise Against en andere punkbands begeleiden het reisje. Bon Jovi is slechts mondjesmaat aanwezig en Katy Perry wordt pas op de terugweg gedraaid. “Heeft iemand eigenlijk Bad Religion bij zich?”, roept Riekus vanaf de bijrijdersstoel richting achterbank. Niemand blijkt eraan gedacht te hebben dat er in de knusse huiskamer op wielen wel eens behoefte zou kunnen zijn aan de klassiekers of juist nieuwe plaat True North van de Californische all-time-favorites.
Boerenkar
Zo bereikt de band de metropool van het noorden, waar de zaal zelf zo gevonden is maar de juiste ingang lastiger blijkt. Bijna alle passagiers zijn wel eens via een andere ingang dan de publieksingang de Oosterpoort binnengereden. Niemand weet echter nog waar dat precies was en of dat dezelfde artiesteningang was als vandaag.
Driemaal is scheepsrecht. Bij de derde artiesteningang verschijnen mannen met grote karren, waar de zware versterkers, de onderdelen van het drumstel en alle andere benodigdheden opgezet worden. Dit maakt het vervoer naar het podium een stuk makkelijker dan de dag ervoor op het festival Krätzeval in het Duitse Minden: toen rolden de versterkers met moeite over een modder-gras-pad naar een podium gemaakt van een boerenkar.
Rock-'n-rollparfum
De gangen van de Oosterpoort ruiken meer naar een ziekenhuis dan naar gras of een plek waar punkoptredens plaatsvinden. Schoon en muf tegelijk: de tegenpool van het rock-'n-roll-parfum dat twee dagen later in de Melkweg opgesnoven kan worden. Daar ruiken de gangen richting backstage alsof je de ochtend na een feestje weer binnenkomt in het café waar kettingrokers het bier rijkelijk lieten vloeien en daarbij de toch al niet zo schone vloer overduidelijk niet spaarden. Voor de backstage zelf geldt hetzelfde. Het strijkijzer op de strijkplank verraadt dat de Oosterpoort geen typische poptempel is, maar ook ruimte biedt aan theater en cabaret.
Coulissen
Een aanblik op de zaal zelf bevestigt dit idee opnieuw: er hangen gordijnen op het podium en er zijn zitplaatsen in een ware 'tribune'. Antillectual zelf verruilt zijn punkjargon dan maar tijdelijk voor termen als 'de coulissen', maar bovenal hangt men met de ogen dicht op een stoel of bank tot het tijd is voor het avondeten. Touren is nou eenmaal een bezigheid waarbij muzikantenenergie vreemd over de tijd verdeeld wordt. Op het podium geven de mannen alles wat ze hebben. Onderweg wachten ze tot ze op de plaats van bestemming zijn of wachten ze op de eerstvolgende stop, en eenmaal aangekomen is het wachten op de soundcheck, wachten op een plek voor merchandise en wachten op het eten.
Het eten in de Oosterpoort is overigens geschikt voor elke fijnproever. Terwijl de band een dag eerder op het Duitse festival nog een zak vegetarische burgers toegeworpen kreeg en de organisatie met een vaag gebaar naar de barbecue aan het eind van het veld wees, genieten de muzikanten in Groningen van hartige taartjes naar keuze en bijbehorende uitgebreide salad bar. Een juffrouw gehuld in een net bloesje checkt voor de zekerheid of alles naar wens is.
Koehandel
Toch is er een smet op dit verder klinisch georganiseerde geheel. De stagemanager komt melden dat er met iedereen gecommuniceerd is dat het voorprogramma op het herziene tijdstip van 20:30 uur begint, maar dat alleen het management van Bad Religion nog denkt dat dat 20:00 uur is. De Oosterpoort wil daarom dat Antillectual eerder begint, waardoor het publiek waarschijnlijk een deel van het optreden mist. De stagemanager legt uit wat zijn eigen taak in dit geheel is: “Wat ik doe is eigenlijk gewoon koehandel.” Als noorderling is hij daar zeer goed in bedreven, zo blijkt, als Antillectual na afloop van deze transactie niet alleen iets eerder begint maar ook de setlist ingekort heeft. Het lot van een voorprogramma gaat niet over rozen.
Oud
Het hoofdprogramma heeft intussen gesoundcheckt. Na drieëndertig jaar Bad Religion is er nog geen sleur te bekennen: men discussieert over het al dan niet spelen van een cover van de Rolling Stones en ook worden bepaalde passages nog even herhaald: “Eerst speel ik dit... Dan speel jij dat...” Wellicht heeft dit te maken met de stand-in van gitarist Greg Hetson? Antillectualdrummer Riekus: “Echt mooi om te zien dat ze het nog zo met elkaar oneens kunnen zijn.” Zelf kan hij zich goed voorstellen dat Antillectual nog actief is als ze oude mannetjes zijn. “Eigenlijk zijn wij nu al oud."
Kleinkinderen
Twee dagen later staan de leden van The Minority voorafgaand aan hun optreden in de Melkweg buiten wat te kletsen met vrienden. Zij zijn duidelijk minder onder de indruk van de soundcheck van Bad Religion. “Het ging gewoon van boem, boem, boem, boem op de base-drum en daarna volgde de snare.”
Wel is The Minority en zijn 'entourage' onder de indruk wanneer ze de punkrockhelden van Bad Religion langs hun kleedkamer richting podium zien lopen. Het rumoer van foute grappen wordt plotsklaps gestaakt om elkaar met veelbetekende blikken aan te kijken. Dat Bad Religiondrummer Brooks Wackerman vanaf de linkerkant van het podium driekwart van de Nijmeegse set meepikt, gaat dan ook niet onopgemerkt voorbij.
Dit is niet het enige element dat zenuwen veroorzaakt: om dit bijzondere optreden vast te leggen voor het nageslacht, zijn maar liefst drie bevriende filmers ingeschakeld. Dit trio loopt met hun camera's in de aanslag afstanden over het podium waar een geoefende Nijmeegse Vierdaagseloper van zou schrikken. “Onze toekomstige kleinkinderen kennen Bad Religion waarschijnlijk niet eens meer!” beargumenteert bassist Hans het nut van de filmcrew, al zou je verwachten dat hij als opa zijn nageslacht van een degelijke muzikale opvoeding met Bad Religion voorziet.
Dat is allemaal pas van later zorg. Nu rijdt The Minority eerst terug naar Diemen-Zuid, waar bassist Hans woont. En terwijl de bandleden hier een slaapplekje op bank of matje bemachtigen, is Bad Religion met zijn luxe nightliner alweer een tijdje op weg naar Hamburg. Verschil moet er zijn.