Joni van der Leeuw is al een paar jaar een veelgezien figuur in de lokale muziekscene. Niet alleen als zanger van OIIO en (voorheen) Gray Code, maar ook vanuit Cultuur op de Campus en Stichting Moordkuil zet hij zich al een aantal jaren in op muzikaal-cultureel gebied in Nijmegen. Nu is er een nieuw initiatief van zijn hand: Brave Burger Records. Volgens de tagline het kleinste boekingskantoor, productiebureau en onafhankelijk label ter wereld. Tijd om hem wat vragen voor te leggen.
Brave Burger Records: een eerste kennismaking
Nieuw Nijmeegs label zet zich in voor betere samenwerking tussen bands
Sinds kort is Nijmegen weer een nieuw label/boekingskantoor/productiebureau rijker: Brave Burger Records. We babbelden met de oprichter, OIIO-zanger Joni van der Leeuw, over zijn beweegredenen en ambities.
Hoe ben je op het idee gekomen om hiermee te starten?
Eigenlijk speelde ik al veel langer met het idee om iets te gaan doen. Ik had met mijn eigen bandjes al gemerkt dat het, zeker in het begin, erg moeilijk is om buiten je eigen bubbel te treden. Je mist op dat vlak nog een hoop ervaring, zowel op het podium als met al het geregel ernaast. Hoe boek je optredens buiten de geijkte Nijmeegse podia, hoe ga je om met je publiek tijdens een optreden, hoe bouw je een netwerk op?
Bovendien constateerde ik dat een hoop bevriende bands tegen hetzelfde aanliepen. Elke band leek afzonderlijk van elkaar het wiel opnieuw uit te moeten vinden. Ik had ook sterk het gevoel dat het allemaal net wat slimmer en gestructureerder kon. Waarom zou je de krachten niet kunnen bundelen? Samen bouwen aan één netwerk en sterker worden door onderling tips en ervaring uit te wisselen?
Je geeft aan dat je het idee al een langere tijd koesterde. Wat was voor jou uiteindelijk de aanleiding om die plannen in de praktijk te brengen?
Eigenlijk zijn er twee aanleidingen te noemen. Allereerst speelt de uitgebreide huiskamertour die we met OIIO hadden gedaan een jaar geleden een belangrijke rol. We waren net klaar met een reeks shows op de Popronde, en het was voor ons op dat moment echt lastig om een doorstart te maken. We zaten met de vraag wat we precies wilden als band en hoe we die ambities vorm konden geven, zowel op muzikaal als op regeltechnisch vlak.
De huiskamershows waren wat dat betreft ook een goede leerschool. Door het hoge DIY-karakter van de shows kom je er al snel achter dat je niet te lang over zaken moet nadenken: als je iets wil regelen dan moet je het gewoon doen. Zowel op het podium als daarbuiten ga je veel meer met de billen bloot dan bij een clubshow. Je werkt heel nauw samen met de organisatie, bent veel dichter betrokken bij de productie en techniek, zit ook veel dichter bovenop je publiek. Je leert op die manier een stuk beter om je een houding aan te nemen in het wereldje, en de regelkant bleek ineens ook oprecht een leuk aspect te zijn.
Wat gaf uiteindelijk de doorslag om Brave Burger Records op te richten?
Dat kwam eigenlijk juist weer uit een onverwachte hoek. Singer-songwriter Sander Timmermans (Burned Shoulders) was op zoek naar een label om zijn plaat uit te brengen en had in eerste instantie geïnformeerd bij een Utrechts label. De persoon achter dat label wist van mijn ambities om iets op te starten in Nijmegen en verwees Sander weer naar mij. Dat was in september. Nog geen maand later heb ik Brave Burger Records opgericht.
Burned Shoulders was een tijd lang erg terughoudend met zijn muzikale ambities, en ik was dat zelf ook wel met het opzetten van mijn label/boekingskantoor. Dus uiteindelijk bleken we voor elkaar een katalysator te zijn om eindelijk eens iets gedaan te krijgen.
Waar komt de naam ‘Brave Burger Records’ vandaan?
De naam BBR is lang geleden bedacht. ‘Brave’ betekent in het Nederlands iets suffigs, maar in het Engels heeft het juist weer iets stoers, iets dappers. Het heeft een leuke dubbele betekenis. Het geeft ook weer wat het werk inhoudt: aan de ene kant is het braaf administratief werk, maar aan de andere kant neem je wel een risico door ermee te beginnen.
Waarom naast een boekingskantoor ook een label?
Het hebben van een label heeft gewoon iets stoers. Wel geldt dat het uitbrengen van cd’s vooral gebeurt ter promotie van de band; het zijn meer visitekaartjes en promotiemateriaal dan dat we er echt winst op verwachten te maken. We zijn vooralsnog ook nog niet echt bezig met een Excelsior-achtige huisstijl of plannen om vinyl te persen.
De fysieke distributie vindt plaats via de Waaghals, onze website en bij shows, maar we zorgen er ook voor dat platen verkrijgbaar zijn op iTunes en Spotify. Ik ben nog bezig om ze ook via bol.com te kunnen verspreiden.
Intussen heb je al de nodige bands onder je hoede genomen.
Klopt. Op dit moment zijn dat naast OIIO en Burned Shoulders ook The Cohens, The Juice, Okieson en singer-songwriter Roel Smeets. Eigenlijk al mijn favoriete Nijmeegse bandjes (afgezien van De Staat) zitten erop. Stuk voor stuk vind ik ze kwalitatief goed en van toegevoegde waarde, en wat mij betreft verdienen ze ook allemaal meer aandacht.
Wat kunnen we in de nabije toekomst verwachten?
De plaat van Burned Shoulders is intussen al uit en onder andere via Spotify te beluisteren. The Juice zal hun plaat releasen op 1 maart met een show in Merleyn, OIIO zal waarschijnlijk in mei met nieuw werk komen. En qua shows staat Burned Shoulders onder andere op club3voor12/Gelderland op 23 februari, als voorprogramma van Mister and Mississippi.
Zijn er nog specifieke langetermijnsambities die je koestert?
Op dit moment blijven we nog vooral met beide benen op de grond. Voor nu vooral richten op het stukje bandbegeleiding dat we voor ogen hebben, artiesten zo veel mogelijk bij elkaar brengen en samen beter worden door ervaringen en tips uit te wisselen. Zorgen dat we elkaar helpen om net die ene stap buiten de bubbel te kunnen zetten naar een breder publiek en een professionelere aanpak.