Het muziekfestijn begint volgens goed gebruik met een Ernhems ontbijt in Dudok. "Een ontbijt is een goede start voor deze muzikale reis", zo betoogt Harold Oddens namens de organisatie. Dat het festival in zeer korte tijd een breed draagvlak heeft gecreëerd, blijkt wel uit de aanwezigheid van de kersverse burgemeester Herman Kaizer. De burgervader verwijst naar een eerdere bijeenkomst die ochtend ter nagedachtenis aan Nelson Mandela. "Er heerste een gevoel van blijheid. Zuid-Afrikanen noemen dat 'ubuntu', wat neerkomt op een universeel verbond dat de mensheid verbindt. Met elkaar delen. Dat kun je ook met muziek", aldus Kaizer.
Muziek bij de buren: goede formule voor zondagmiddag
Arnhems eerste huiskamerfestival doorslaand succes
Het eerste huiskamermuziekfestival in Arnhem werd in de recordtijd van zes maanden uit de grond gestampt door een groep enthousiaste Arnhemmers. Ze wilden laten zien wat de Arnhemse muziekscène te bieden heeft. De grote initiator van Muziek bij de buren is Mark Postema van Music Maker Media Groep. Hij wist in die korte tijd een team van bevlogen mensen bijeen te krijgen. Samen zetten ze met dit grootscheepse festival de Arnhemse muziek op de kaart.
Lavalu @ Dudok, Koningstraat 40 (Harold Broedelet)
Na het ontbijt (of beter gezegd: lunch) wordt het muziekfestival feestelijk geopend door Lavalu. Staande achter haar keyboard geeft de zangeres een catchy performance weg, zeer expressief. Met haar krachtige en tegelijkertijd gevoelige stem weet ze het publiek te raken. Als zij Insomnia speelt, ontstaat er ineens een flash mob van achtergrondzangeressen (waaronder Roos van Tuil, één van de deelnemende muzikanten). Ze begeleiden het nummer op een prachtige manier. Als uitsmijter speelt Lavalu Smooth, waarbij ze - staande op een verhoging - het publiek verleidt tot een sing along.
The Heat @ Nieuwe Plein 3
The Hubschrauber @ Rodenburgstraat 25 (Esmée Ottema)
“Was het niet te hard?” vraagt bassist Kasper na het eerste optreden. De mannen van The Hubschrauber treden die dag drie keer een half uur op in de lege benedenruimte van Rodenburgstraat 25. Deze is omgetoverd tot een duistere woonkamer met een paar lampen die tegen een discobol schijnen. The Hubschrauber won in 2012 Kaf en Koren en het debuut-ep Sleep Deprivation is inmiddels een aantal maanden uit. Vijf mannen met een enorme passie voor muziek en een voorliefde voor alternatieve rock, in de breedste zin van het woord. Het ene moment word je wakker geschud door stevige gitaarriffs (Fresh Cut Fishes), waar je een nummer later terechtkomt in een roes van dromerige zang en verfijnde melodieën zoals bij Focus. De kracht zit hem in het samenspel en de interactie met het publiek. Otto, een braaf uitziende jongen, verrast met zijn no-nonsense zang en Erik bespeelt zijn gitaar een enkel nummer met een vioolstok. Het geluid is precies hard genoeg. “Zullen we nu dit nummer doen?” klinkt er na applaus. Het is allemaal niet perfect, maar er is toch over nagedacht. Een goede formule voor op de zondagmiddag.
Iwan @ Rodenburgstraat 25
How Lilies Grow @ Dijkstraat 83 (Harold Broedelet)
How Lilies Grow is een kwartet bestaande uit een zangeres met een prachtige stem die doet denken aan Joan Baez, een basgitarist, een keyboardspeler en een akoestische gitarist. Alleen de bas en de keyboards zijn licht versterkt, voor het overige is het puur unplugged. Het geluid is perfect afgestemd op de ruime living waarin ze spelen. Gevoelige liedjes die je raken. Eén van de aanraders van Muziek bij de buren!
Son del Patio @ Dijkstraat 67 (Harold Broedelet)
Een huiskamer in een flat in de Spijkerbuurt is het decor voor Son del Patio. Gezien de beschikbare ruimte is deze keer voor een duoperformance gekozen. Leo Martic bespeelt de Spaanse gitaar, terwijl Juan Carlos Allende op de conga's speelt. Hun stemmen harmoniëren prachtig, hoewel Allende wel wat ingetogener kan spelen. De muziek doet onmiskenbaar denken aan de Buena Vista Social Club.
Knuckles of Frisco @ Oude Velperweg 38 (Harold Broedelet)
In een bijgebouw van Casa de Pauw (een voormalige kloosterpand) speelt Knuckles of Frisco. De muziek van deze indieband/alternative rockband wordt gekenmerkt door een sfeervol gitaargeluid en de afgeknepen stem van zanger-gitarist Koert van Essen. Zijn stem doet in de verre verte denken aan Prince in zijn vroegere jaren. Maar als Van Essen het lied I Need A Drink speelt, komt onvermijdelijk de vergelijking met Tom Waits naar voren. "Just give me vodka, whiskey, beer and rum", zingt hij. Maar dan moet hij wel doordrinken.
Verre Buren @ Insula Deï, Velperweg 139 (Eric Veltink)
Verre Buren is een kerkkoor dat vandaag twaalf liederen brengt over (verloren) liefdes, smart, ziekte, dood en de toekomst. Een kerstlied en een saluut aan de vandaag begraven Nelson Mandela ontbreken niet. In de kapel van verzorgingstehuis Insula Deï staat het koor in twee rijen; een rij van zeven vrouwen voor een rij van zes mannen. De dirigent annex pianist zit voor het koor en zien we op de rug. Als Billy Joel’s The Longest Time bijna ten einde is, stapt een bejaarde non met rollator binnen. Terwijl Cyndi Lauper, Doris Day en ook het volkslied van Zuid-Afrika voorbijkomen, kijkt Jezus in steen, hout en marmer vanuit verschillende hoeken van de kapel toe. Ondertussen legt een man het geheel vanuit de Onze Lieve Vrouwezetel met camcorder vast.
La Zona @ Bergstraat 33 (Harold Broedelet)
Een voormalig schoolgebouw in het nieuw te ontwikkelen stationsgebied is het podium voor de viermansformatie La Luna. Deze indierockers spelen een mengelmoes van ingetogen nummers met een subtiele gitaarsound en het stevige werk. Als de band een meer poppy, up tempo song speelt, blijkt dat de zanger-gitarist zonder zijn elektrische gitaar een uitstekende podiumperformer is.
Nienke Deiters @ Siza, Romerselaan (Eric Veltink)
Nienke Deiters staat met haar nieuwe band (bas en percussie) op de eerste verdieping van vier woonlagen van zorgverlener Siza vlakbij de Velperweg. Het weekschema hangt vlakbij de deur aan de muur en iets verderop hangt een schilderij van Rosina Wachtmeister. De kerstboom in een hoek van de gezamenlijke keuken draagt donkerblauw en goud. Nienke heeft vandaag voor een kleine zestig man gespeeld. Het geluid is fantastisch en de band overtuigt in het Nederlands en Engels en met oude en nieuwe nummers. Na geconcentreerde, warme en intense set van vijf nummers bedankt Nienke haar publiek en wijst ze nog even op de fooienjampot voor een bijdrage. “Voor volgend jaar, dit willen we in 2014 zeker terug, toch!?”
Tuesday Night Music Club @ Obrechtstraat 35 (Eric Veltink)
In de wijk Alteveer en Cranevelt trapt Tuesday Night Music Club net af voor een volle woonkamer van kids tot zestigers. De band speelt in de hoek tussen keuken en woonkamer. De bezoekers krijgen een mooi doorzicht naar de ruime achtertuin achter beslagen tuindeuren. Een zwart-witfoto op de dressoirkast laat zien dat we ons bevinden in het huis van de bassiste. De band speelt voor de tweede keer vandaag en de tweede keer ooit in deze bezetting. Het zijn goede muzikanten, van accordeon tot cajon en van gitaar en zang tot bas. TNMC is een coverband met een oeuvre van onder meer Ryan Adams, Joni Mitchell en Ray LaMontagne. Leuk gespeeld, maar ja, wel koffertjes...
Bert Jan van Eersel @ Sweerts de Landasstraat 93 (Nils Bloem)
In een mooi oud pand nabij het Sonsbeekpark is de huiskamer voor Bert Jan van Eersel. Bij binnenkomst is er een gemoedelijk sfeer die lijkt op dat van een verjaardagsfeestje. Een vaste playlist heeft hij niet, improvisatie is zijn stijl. “Ik ben meer van het instrumentale werk dan van de zang”, zegt Bert Jan. Hij stemt zijn muziek af op het moment en begint met een fijn stukje instrumentaal gitaarwerk. De kamer vult zich met muziek en gezelligheid die Bert Jan uitstraalt. “Na twee liedjes, een nummer waar ik wel bij zing. Daar zullen de meesten voor gekomen zijn toch”,’ zegt hij. Ondanks zijn bescheidenheid over zijn zangkunsten en voorkeur voor instrumentale liedjes verrast hij met fijne stem. De genres zijn gevarieerd en er wordt gewisseld tussen eigen werk en covers die hij een geheel eigen stijl aanmeet. Hij speelt melodieën van The Beatles tot Afrikaanse bluesmuziek. Na de toegift nemen alle aanwezigen even persoonlijk afscheid. Het was een geslaagd optreden.
Arnhemland @ Het Dorp, Mastweg (Harold Broedelet)
Het Dorp, de woongemeenschapwijk en zorginstelling in het westen van Arnhem, is ook betrokken bij Muziek bij de buren. In een knusse gemeenschappelijke huiskamer zitten bewoners en liefhebbers geboeid te luisteren naar de minimal music van Arnhemland. Met een didgeridoo, klankschalen en een kruising tussen een sitar en een harp speelt het trio muziek die ergens doet denken aan de psychedelische muziek van eind jaren '60 uit de vorige eeuw. Een prachtig geluidspalet!
The Reminder @ Het Dorp, Jachtweg (Eric Veltink)
“Da’s geen zingen meer, da’s schreeuwen! Asjeblieft.” Eén van de bewoners van Het Dorp staat met zijn rolstoel achterin de gemeenschappelijke woonkamer. Een baardje van een dag oud en een pet van Roseboom-Ede sieren zijn gelaat. Terwijl ongeveer zeven andere bewoners het optreden geconcentreerd gadeslaan en meetikken met de muziek, denkt hij er het zijne van. The Reminder (Arnhem/Deventer) speelt een akoestische set poppy niets-aan-de-handliedjes waar een beetje lauwtjes op gereageerd wordt. De gekooide groene parkiet is een uitzondering en werpt zich op als eenmansachtergrondkoor.
17o4 @ Eimerssingel-west 49 (Harold Broedelet)
LuxorLive is voor de afterparty sfeervol ingericht. Het hoofdpodium staat vol met huismeubilair, maar ook aan beide zijkanten staan podia in huiselijke sfeer. We krijgen alvast een voorproefje van wat ons tijdens de Ode aan Arnhem over een week te wachten staat. Maar liefst 58 inzendingen zijn voor deze ode binnengekomen. Vervolgens is het de beurt aan de vijf acts die via Facebook als populairste naar voren kwamen. Daarbij zit ook de formatie 17o4. Het is een kwartet jonge muzikanten die pas een half jaar bestaat en van wie de muziek het beste kan worden vergeleken met de funkrock van Mother's Finest. Zangeres Kia Knoester liep in april van dit jaar een muziekstage in London en kon bij toeval een gig regelen. Maar dan moesten gitarist Desmond Neijenhuis, bassist Max Wandt en drummer Pim Diepeveen meteen op het vliegtuig stappen, wat dus ook gebeurde. Dat de band zeer talentvol is, staat als een paal boven water.